Πέντε εβδομάδες πριν από τις ευρωεκλογές, όπου κατεβαίνει υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ, ο ολυμπιονίκης Αλέξανδρος Νικολαΐδης αντιμετωπίζει πρόβλημα. «Με την προεκλογική τρεχάλα δεν προφταίνω να γυμναστώ. Μία προπόνηση την ημέρα είναι η μεγάλη, αδιαπραγμάτευτη αγάπη μου. Χρειάζομαι να ιδρώσω για να νιώσω καθαρός. Αλλιώς δεν μπορώ να λειτουργήσω. Τώρα όλο πιάνω τη μέση μου και μου φαίνεται ότι πάχυνα. Τι να κάνουμε, επέλεξα τον πιο δύσκολο πολιτικό στίβο, αυτόν των ευρωεκλογών. Πρέπει να γυρίσω όλη την Ελλάδα, να γνωρίσω τόσους ανθρώπους. Αλλά μέσα μου παραμένω αθλητής. Αυτό δεν θέλω να αλλάξει ποτέ. Μακάρι στο τέλος να παραμείνω στιλάκι, όπως ο Ζαγοράκης…».
Διεκδικείτε για πρώτη φορά μια θέση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Δεν φοβάστε την απογοήτευση;
Κατεβαίνω ψυλλιασμένος, αλλά θα εκπλαγώ ευχάριστα εάν συναντήσω ανθρώπους ρομαντικούς όπως εγώ. Η απογοήτευση σε κάνει κυνικό και ο κυνισμός είναι η δολοφονία του ρομαντισμού. Ελπίζω να μη μου δολοφονήσουν αυτό που έχω στο μυαλό μου.
Γιατί να ψηφίσω Αλέξανδρο Νικολαΐδη;
Το στοίχημά μου δεν είναι απαραίτητα να εκλεγώ. Δεν είμαι επαγγελματίας της πολιτικής ούτε ενδιαφέρομαι για τον μισθό, την καρέκλα, τα ταξίδια και τα κοστούμια. Δεν μου αρέσει να ζω στα ξενοδοχεία. Αυτό που θέλω είναι όσοι με ακούσουν να παραδεχθούν ότι όντως είχα κάτι χρήσιμο να τους πω. Χωρίς να δίνουν στα λόγια μου μονοκομματικό πρόσημο και χωρίς να μου γυρίσει την πλάτη κανείς, ανεξάρτητα με τα πιστεύω του.
Ακούγεται πολύ φιλόδοξο.
Μα γιατί να είναι αποκλειστική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ τα ανθρώπινα δικαιώματα ή τα ανοιχτά σύνορα ή η αγάπη προς το ξένο και το διαφορετικό; Επρεπε να είναι διακομματική η δημοκρατική ρητορική. Να τα λένε όλοι αυτά τα πράγματα, όχι μόνο εμείς. Ας μη κοιτάζουν με ποιους κατεβαίνω, αλλά ας ακούσουν αυτά που έχω να πω. Εάν διαφωνήσουν, δεν είναι δικό μου το πρόβλημα αλλά δικό τους.
Γιατί να επιλέξει ΣΥΡΙΖΑ ο αναποφάσιστος ψηφοφόρος του 2019;
Πολλά στελέχη διακατέχονται από ενοχικό σύνδρομο. Κακώς βρίσκεται η κυβέρνηση σε θέση άμυνας. Οφείλει να υπερηφανεύεται για όσα πέτυχε, έστω τα τρία τέσσερα από τα δέκα που ξεκίνησε να διορθώσει. Για παράδειγμα, στον τομέα της υγείας. Πριν από πέντε χρόνια ο ανασφάλιστος πέθαινε στον δρόμο, ενώ σήμερα έχει πρόσβαση στα νοσοκομεία. Επίσης μπλοκαρίστηκε η μεταρρύθμιση στην παιδεία με το άρθρο 16. Η υγεία και η παιδεία ξανάγιναν δημόσια αγαθά. Επανήλθε το κοινωνικό κράτος. Ο κατώτατος μισθός αυξήθηκε. Ισως όχι όσο θα θέλαμε, αλλά τουλάχιστον συγκρατήθηκε η καθοδική τάση. Αριστερά σημαίνει κοινωνική πολιτική και ισότητα. Η κάθαρση στον αθλητισμό έχει πολύ δρόμο, αλλά δείτε και τι γίνεται στο ποδόσφαιρο, όπου τους έβαλαν τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι.
Αρκεί, όμως, η προσπάθεια; Δεν πρέπει να συνδυάζεται με ικανότητες;
Το τίμιο δεν είναι να καταφέρνεις αλλά να προσπαθείς. Από τους πολιτικούς που υπέγραφαν αγκαλιασμένοι τα μνημόνια τα οποία οδηγούσαν τη χώρα στην καταστροφή, εγώ προτιμώ εκείνους που διαπραγματεύτηκαν. Στη Νέα Δημοκρατία δεν καταλογίζω ότι ψήφισε τα μνημόνια, αλλά ότι δεν προσπάθησε για κάτι καλύτερο. Οταν έκανα πρωταθλητισμό η απαίτηση που είχα από τον εαυτό μου δεν ήταν να βγω πρώτος αλλά να κάνω το καλύτερο που μπορούσα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ παγιδεύτηκε στις ανέφικτες εξαγγελίες του πρώτου καιρού.
Πίστευε ότι μπορούσε να τις πραγματοποιήσει όμως. Ειδάλλως μπορεί να μην τον ψήφιζε ο λαός. Ποιος φανταζόταν ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση θα έκλεινε τις τράπεζες σε μια νύχτα για να εκβιάσει την ακύρωση ενός δημοκρατικού δημοψηφίσματος; Εγώ πάντως όχι. Ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε με τις καλύτερες προθέσεις, αλλά δεν ήξερε πού έμπλεκε. Και πώς να ήξερε; Δεν είχε πείρα εξουσίας. Ναι, η απειρία είναι ελαφρυντικό.
Ηταν αναπόφευκτη, λέτε, η οικονομική κρίση;
Ξαφνικά το 2009 ο Ελληνας έμαθε ότι βαδίζει προς τη χρεοκοπία. Είχαμε ευθύνη, αλλά όχι τη μεγαλύτερη. Δουλεύαμε, πληρώναμε τους λογαριασμούς μας. Ο πολίτης είδε να τον καταδικάζουν αρχές στις οποίες δεν είχε ο ίδιος τον πρώτο λόγο. Ποιος εκλέγει την Κομισιόν; Ποιος λαός ψήφισε τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας ή το Συμβούλιο της Ευρώπης; Η παρουσία τεχνοκρατών σε μη εκλόγιμες θέσεις οδηγεί σε διεθνές έλλειμμα δημοκρατίας και θρέφει τον νεοφιλελευθερισμό, ο οποίος εκμεταλλεύεται τους αδυνάτους.
Τροφοδοτεί παράλληλα την ακροδεξιά.
Ευθύνεται η ίδια η Ευρώπη για την έκρηξη της ακροδεξιάς. Ο εξαθλιωμένος πολίτης νιώθει απροστάτευτος, βυθίζεται στην εσωστρέφεια, κλείνει τα σύνορά του και τους θεωρεί όλους εχθρούς. Πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξει η κεντρική πολιτική της Ευρώπης. Αλλά πώς να πείσεις τον κόσμο για τον κίνδυνο και για την κρισιμότητα αυτών των ευρωεκλογών; Τόσα χρόνια τού έλεγαν ότι έρχεται ο λύκος και τώρα άντε να πιστέψεις τον βοσκό.
Το τέρας θέριεψε για τα καλά.
Είναι λάθος να λέμε ότι το φίδι βρίσκεται μέσα στο αυγό. Εχει γεννηθεί και ζει ανάμεσά μας. Τώρα πια πρέπει να το σκοτώσουμε. Εμείς οι Ελληνες είχαμε τη δυστυχία να ζήσουμε τον φασισμό πρόσφατα στο δέρμα μας, αλλά σε άλλες χώρες η νέα γενιά μεγαλώνει με ρητορική μίσους. Ελπίζω ότι θα λειτουργήσουν τα αντανακλαστικά που κληρονομήσαμε από τους παππούδες μας.
Λέτε συχνά ότι ο Ελληνας άνοιξε το σπίτι του στους πρόσφυγες. Αλλά η Χρυσή Αυγή πλησιάζει το 10%.
Πρόβλημα μεγαλύτερο και από το ποσοστό της Χρυσής Αυγής είναι η ακροδεξιά ψήφος που κρύβεται μέσα στη Νέα Δημοκρατία. Οταν ξεπλένεις τα καρκινώματα που έχουν φασιστικό λόγο, θα αρρωστήσεις και εσύ. Η ΝΔ θα τις πληρώσει ιστορικά τις ψηφοθηρικές εντάσεις που δημιουργεί. Οφείλει να απολογηθεί κάποια στιγμή στους κεντρώους ψηφοφόρους της. Εκτός των άλλων, προδίδει την εμπιστοσύνη τους με τη στάση που τηρεί στο μακεδονικό.
Τι εννοείτε;
Εκατόν σαράντα χώρες αναγνώριζαν τη γειτονική χώρα με το όνομα «Μακεδονία». Η ελληνική κυβέρνησή έλυσε το μακεδονικό. Πώς είναι δυνατόν να της καταλογίζουν ότι ξεπούλησε το όνομα, την ιστορία, τη γλώσσα που αναγνωρίστηκε από το 1977 κιόλας; Ποιος υπέγραψε για να ονομαστεί το κρατίδιο «Δημοκρατία της Μακεδονίας» όταν διαλύθηκε η Γιουγκοσλαβία; Ο ΣΥΡΙΖΑ μήπως; Τι σήμαινε δηλαδή το «Μ» στα αρχικά πΓΔΜ που χρησιμοποιούσαμε επί 25 χρόνια για να κάνουν μπίζνες και να πηγαίνουν στο καζίνο οι επιχειρηματίες της βόρειας Ελλάδας;
Λένε ότι η συμφωνία των Πρεσπών θα μπορούσε να είναι καλύτερη.
Μα δεν γίνεται να τα κερδίσεις νταηλίκι όλα δικά σου. Απομονώνεται διεθνώς όποιος ακολουθήσει τέτοια τακτική, τύπου Ερντογάν. Μακάρι να συμφωνούσαμε να την πούμε «Βαρντάρσκα» τη χώρα, δεν θα σου πω ψέματα. Οι Ελληνες εθνικιστές είναι οι πρώτοι που θα έπρεπε να χαίρονται για μια συμφωνία που απαγορεύει τις επίσημες αναφορές στην αρχαία Ελλάδα! Πού ακριβώς διαφωνούν; Εάν τα δώσαμε όλα στους άλλους, γιατί πέρασε με τόση δυσκολία η συμφωνία από τη Βουλή της Βόρειας Μακεδονίας; Τον Ζάεφ θέλουν να τον σκίσουν.
Ζείτε στη Θεσσαλονίκη, όπου υπάρχει ξεχωριστή ευαισθησία στο μακεδονικό.
Στενοχωριέμαι που κοροϊδεύουν τον κοσμάκη. Ο πολίτης δεν έχει αντανακλαστικά για να ενημερωθεί. Προτιμάει να ακούσει τι του σερβίρουν τα ραδιόφωνα παρά να διαβάσει τη συμφωνία. Είμαι 100% υπέρ των διαδηλώσεων και χαίρομαι όταν ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους για κάτι που τον απασχολεί. Κάποιοι με πλησιάζουν με παράπονο και ακούνε ευγενικά όσα τους λέω, χωρίς απαραίτητα να τα αποδέχονται. Ακόμη και ένας από αυτούς να ψαχτεί, είναι κέρδος. Επειτα μπορεί να παρασύρει και την οικογένεια και τους φίλους του.
Γιατί έχει δαιμονοποιηθεί σε τέτοιο βαθμό η υποστήριξη προς τον ΣΥΡΙΖΑ;
Επειδή δημιούργησε ρήξη στο σκηνικό. Δύο οικογένειες κυβερνούσαν την Ελλάδα επί 40 χρόνια, σε συνεργασία με μεγαλοεπιχειρηματικά συμφέροντα. Τώρα προσπαθούν να μας πείσουν ότι πρέπει να ντρέπεται όποιος υποστηρίζει αυτούς που χάλασαν το πάρτι. Εγώ δεν βλέπω να παραπέμπονται στη Δικαιοσύνη στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Διαρκώς η άλλη πλευρά βρίσκεται κατηγορούμενη. Σε ό,τι τους λες η απάντηση είναι πάντοτε: «Ο Πετσίτης». Στις offshore, στη Siemens, στην παιδεραστία, για όλα σου λένε: «Ο Πετσίτης». Ελπίζω να θυμηθεί ο πολίτης στην κάλπη το ποιόν αυτών που απειλούν να ξανάρθουν στην εξουσία.
Υπάρχει σωτηρία γι’ αυτόν τον τόπο;
Ναι, υπάρχει. Οταν η ήπειρος στρεφόταν προς την ακροδεξιά, τα αντανακλαστικά της Ελλάδας την οδήγησαν προς αριστερή διακυβέρνηση. Είμαστε οι ινδιάνοι της Ευρώπης, το γαλατικό χωριό της. Κάποιοι θέλουν να πνίγουμε τους πρόσφυγες, αλλά εμείς τους δίνουμε ψωμί. Μπορεί να μη ζουν όπως θα θέλαμε, αλλά ζουν όπως αντέχουμε. Εάν έχουν ξεμείνει τόσο πολλοί μετανάστες εδώ, δεν φταίμε εμείς αλλά η ίδια η Ευρώπη. «Συνομιλήστε μαζί μας γιατί οι ακροδεξιοί που έρχονται δεν θα είναι το ίδιο συνεργάσιμοι» είπε ο Αλέξης Τσίπρας στην πρώτη ευρωπαϊκή ομιλία του. Πολλά χρόνια πριν από τον Ορμπάν και τον Σαλβίνι διάβασε σωστά τους πολιτικούς κινδύνους. Ως πολίτης δεν αισθάνομαι να με έχει προδώσει ποτέ. Και ούτε πρόκειται, νομίζω.
Και αν δεν εκλεγείτε;
Θα επιστρέψω στην ευτυχισμένη ζωή μου και θα ξαναγίνω σπιτόγατος! Ωστόσο, αυτή η τιμητική πρόταση με βρήκε σε μια εποχή σχετικής στασιμότητας και με έβγαλε από τη φούσκα μου, με αναζωογόνησε σαν δημιουργική ανάσα. Οσο και αν υπάρχουν ανεξερεύνητα σημεία στην ψυχή μας, θεωρώ απίθανο να μεταλλαχθώ στα 40 μου. Κατεβαίνω στην πολιτική σαν αθώα πεταλουδίτσα, με ειλικρίνεια και ανθρωπιά, για να δω πόσο δυνατή μπορεί να γίνει η φωνή μου. Αν μπορέσω να προσφέρω ίσες ευκαιρίες στον ρακένδυτο Ελληνα αθλητή, θα έχω ανταποδώσει και την αγάπη που εισπράττω τόσα χρόνια.
