Ο ηθοποιός γράφει στο Docville για το αρχαιοελληνικό σχήμα «ὓβρις→ἂτη→νέμεσις→τίσις» που βρίσκει εφαρμογή στην περίπτωση των αποκαλύψεων που αφορούν το θέατρο.
«Ύβριν χρη σβεννύναι μάλλον ή πυρκαϊήν» (πιο αναγκαίο είναι να σβήνει κανείς την αλαζονεία και την αυθάδεια παρά την πυρκαγιά) (Απόσπ. 13, Ηράκλειτος)
Ο διαδικτυακός φίλος μου από τη Χίο Λεωνίδας Πυργάρης μου στέλνει αυτό το λήμμα και σκέφτομαι ότι ακόμη μια φορά οι αρχαίοι τραγικοί τα έχουν πει όλα. Εμείς απλώς πρέπει να τους μελετήσουμε και να τους αφουγκραστούμε. Στο σκοτάδι –το δικό του κυρίως– παλεύει ο ηθοποιός χρόνια για να μπορέσει να βγάλει το φως που κρύβει προκειμένου να συνομιλήσει με τα κείμενα που καλείται να ερμηνεύσει και κατόπιν να τα «ταξιδέψει» στους θεατές. Αισθάνομαι δέος μπροστά σε αυτό το κύμα που φουσκώνει μέσα στο θέατρο και σιγά σιγά απλώνεται σαν τσουνάμι στην κοινωνία και το μόνο που θέλω είναι να κρατώ σφιχτά το χέρι της γυναίκας μου και να στέκομαι φρουρός της αγάπης μας όπως της είχα υποσχεθεί στην αρχή της σχέσης μας.
«Και επιτέλους σκασμός οι ρήτορες, πολύ μιλήσαμε, στο εξής θα παίζουμε σ’ αυτό τον θίασο μόνο ως φαντάσματα» λέει ο ποιητής και εύχομαι οι θύτες να κυκλοφορούν ως φαντάσματα στα θέατρα και ποτέ να μην ησυχάσουν στον θεατρικό τάφο τους.
