Αλέξανδρος Λυκουρέζος: Lifestyle, πολιτική και εσχάτως βαριές κατηγορίες

Αλέξανδρος Λυκουρέζος: Lifestyle, πολιτική και εσχάτως βαριές κατηγορίες

Μάιος του 2013. Ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος σε τηλεοπτική του συνέντευξη λέει ότι δεν φοβήθηκε πότε, «μέχρι στιγμής να χτυπήσω ξύλο δεν αισθάνθηκα ποτέ αυτό τον φόβο, αυτή την απελπισία, αυτή την ανησυχία, δεν αισθάνθηκα ποτέ να φεύγει το πάτωμα κάτω από τα πόδια μου»

Εξι χρόνια μετά ο γνωστός στο πανελλήνιο ποινικολόγος Αλέξανδρος Λυκουρέζος δείχνει καταβεβλημένος, συλλαμβάνεται και περνάει όλη τη νύχτα στην Ασφάλεια με κατηγορίες για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης και για απόπειρα εκβίασης κατά του Αριστείδη Φλώρου. Γι’ αυτούς που γνωρίζουν τον 86άχρονο Αλ. Λυκουρέζο –που νιώθει ακόμη «εγκλωβισμένος στην εφηβεία του»– κυρίως από τις εμφανίσεις του μπροστά στις κάμερες η εξέλιξη αυτή έσκασε σαν βόμβα. Για όσους όμως ξέρουν την υπόθεση της «μαφίας των φυλακών» η σύλληψη ψιθυριζόταν εδώ και καιρό. Ποιος είναι όμως ο γνωστός ποινικολόγος που η προσωπική του ζωή και οι επιλογές του έχουν απασχολήσει τόσο τη Δικαιοσύνη όσο και τις εκπομπές λαϊφστάιλ;

Μέλος της κοσμικής Αθήνας, ο Αλ. Λυκουρέζος από τα πρώτα του βήματα έπινε τον καφέ του στο Zonar’s και το Κολωνάκι με τους σπουδαίους φίλους του Μάνο Χατζιδάκι, Νίκο Γκάτσο, Μελίνα Μερκούρη και Τάκη Χορν. Δεν άργησε να ανακηρυχθεί σταρ της Ευελπίδων. «Το σταριλίκι μού έδωσε βέβαια τη δυνατότητα της αναγνωρισιμότητας και μου επέτρεψε να εκλεγώ βουλευτής χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια» εξομολογείται σε ένα αφιέρωμα δέκα σελίδων στο «ΒΗΜΑgazino» τον Απρίλιο του 2015. «Δεν το μετανιώνω. Οσο κρατούσε τη γλένταγα τη δημοσιότητα». Η φράση που θα χαρακτήριζε τη δική του συνταγή επιτυχίας είναι αυτή που αναφέρεται στην ίδια συνέντευξη: «κοιτάξτε, αναλαμβάνοντας μια ποινική ή άλλη υπόθεση, και με τον διάβολο θα συμφάγεις και με τους αγγέλους θα συμφάγεις. Φτάνει να μην εξευτελίσεις τους κανόνες της δικηγορικής δεοντολογίας. Το θέμα άλλωστε είναι τι τρως με τον διάβολο και αν σε πιάνει το στομάχι σου μετά…».

Η βασιλική οικογένεια και η μήνυση στους χουντικούς

Ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος, φιλοβασιλικός και στενός φίλος της οικογένειας Γλύξμπουργκ, βρίσκεται πάντα στην κορυφή της λίστας των προσκεκλημένων στα σουαρέ ντε γκαλά του Κωνσταντίνου και των παιδιών του. Είναι χαρακτηριστικό ότι το τελευταίο πάρτι στο οποίο πήγε –λίγο πριν από τη σύλληψή του– δόθηκε με αφορμή την έναρξη της συνεργασίας του με τα δικηγορικά γραφεία του Νικόλα Γερασίμου και του Γιάννη Μαρακάκη, όπου ήταν παρών και ο Νικόλαος Γλύξμπουργκ.

Βέρος Κολωνακιώτης, προέρχεται από οικογένεια δικηγόρων και επιφανών Αθηναίων της εποχής. Ο παππούς του Κωνσταντίνος ήταν εισαγγελέας, ενώ ο πατέρας του Παυσανίας ήταν δικηγόρος ο οποίος όμως ασχολήθηκε και με την πολιτική, αφού διετέλεσε υπουργός Εσωτερικών στην πρώτη κυβέρνηση Παπάγου. Οπως έχει αναφέρει ο ίδιος σε τηλεοπτική του συνέντευξη στο Σκάι, «όταν γύρισα το ’74 ο πατέρας μου είχε αποβιώσει και την κληρονομιά του την αποποιηθήκαμε γιατί είχε μόνο χρέη από την πολιτική και ξεκίνησα με δανεικά».

Η πρώτη του μεγάλη δικηγορική κίνηση που τον έφερε νέο ακόμη στην επικαιρότητα ήταν η μήνυση που κατέθεσε κατά των πρωταιτίων της χούντας. «Λίγους μήνες μετά την επιστροφή μου, τον Ιανουάριο του 1974, μεσολάβησε το κυπριακό. Δεν μπορούσα να αποδεχθώ ότι οι στρατιωτικοί που είχαν ανατρέψει τη βασιλευομένη κοινοβουλευτική δημοκρατία κυκλοφορούσαν ελεύθεροι, καθώς δεν είχε κινηθεί καμία διαδικασία κυρώσεων εναντίον τους. Ετσι συνέταξα το κείμενο μήνυσης με τον τότε ασκούμενο δικηγόρο κύριο Πέτρο Μακρή-Στάικο. Κατέθεσα τη μήνυση στον εισαγγελέα –έμεινε έκπληκτος– και έτσι ξεκίνησε η όλη διαδικασία» λέει σε συνέντευξή του στα «Νέα» τον Οκτώβριο του 2018. Οι κακές γλώσσες λένε, πάντως, ότι σημαντικό ρόλο για να προβεί στη μήνυση έπαιξε και η οικογένεια Γλύξμπουργκ, που θεωρούσε ότι μέσα από τη δίκη θα έβρισκε δικαίωση. Πράγμα βέβαια που δεν έγινε, αφού λαός και Ιστορία είχαν πει την τελευταία λέξη για τον παρωχημένο θεσμό της βασιλείας.

Μέχρι τα μπούνια ΝΔ

Ο ίδιος σε συνέντευξή του αυτοπροσδιορίζεται ως «αστός, φανατικός φιλελεύθερος». Ασχολήθηκε με την πολιτική και έθεσε υποψηφιότητα στις εκλογές του 1974 στον νομό Μεσσηνίας με την Ενωση Κέντρου, αποτυγχάνοντας όμως να εκλεγεί. Πολιτεύθηκε πάλι χωρίς επιτυχία στις βουλευτικές εκλογές του 1977, ενώ το 1978 προσχώρησε στη Νέα Δημοκρατία, στην οποία εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής. Κατά την περίοδο της κυβερνήσεως Ράλλη ήταν σύμβουλος του πρωθυπουργού. Στις εθνικές εκλογές του 2000 εξελέγη βουλευτής στην Α΄ Αθηνών με την υποστήριξη της Νέας Δημοκρατίας. Φωτογραφίες με τον Αντώνη Σαμαρά, τον Κυριάκο Μητσοτάκη αλλά και η τελευταία του παρουσία σε ανοιχτή εκδήλωση του Κώστα Μπακογιάννη μαρτυρούν ότι ο Αλ. Λυκουρέζος ήταν και παραμένει διαχρονικά ο αγαπητός της Πειραιώς. Το 2003 και μετά την εφαρμογή του επαγγελματικού ασυμβίβαστου των βουλευτών παραιτήθηκε από βουλευτής, επιλέγοντας να συνεχίσει να ασκεί το δικηγορικό επάγγελμα. Στις εκλογές του 2004 συμπεριλήφθηκε στη δέκατη θέση του ψηφοδελτίου επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας.

Η «Ζωή» του Αλέξανδρου Λυκουρέζου

Το μισό διαμέρισμα του Αλ. Λυκουρέζου είναι γεμάτο με φωτογραφίες της Ζωής Λάσκαρη. Υπήρξε επί 41 χρόνια γυναίκα του. Η γνωριμία με τη Ζ. Λάσκαρη έγινε όταν η διάσημη ηθοποιός πήγε στο γραφείο του για υπόθεσή της. Οπως έχει πει ο ίδιος επανειλημμένα, δεν τη γνώριζε γιατί δεν είχε παρακολουθήσει τα έργα της.

Μόλις την είδα στο γραφείο μου ανέλαβα την υπόθεσή της. Τέσσερις μήνες αργότερα παντρεύτηκαν σε στενό οικογενειακό κύκλο στο Μετόχι του Παναγίου Τάφου στην Πλάκα. Θα αποκτήσουν μια κόρη, τη Μαρία Ελένη. Η Ζ. Λάσκαρη είχε ήδη μια κόρη, τη Μάρθα, από τον πρώτο της γάμο με τον επιχειρηματία Πέτρο Κουτουμάνο, ενώ ο Αλ. Λυκουρέζος έχει δύο παιδιά από τον πρώτο γάμο του με τη Βραζιλιάνα Αλίσια Κοριολάνο.

Δημοσιεύματα παρουσιάζουν τη Ζωή Λάσκαρη όταν περιέγραφε την τάση του συζύγου της για απιστία και πώς κάθε φορά τον συγχωρούσε και έτσι έφτασαν να παραμένουν ερωτευμένοι. «Η σχέση θέλει υποχωρήσεις, ταπείνωση, όχι εγωισμούς, να βλέπεις τα πράγματα ξεκάθαρα, να μπορείς να τα βάλεις στη ζυγαριά. Κάθε φορά του έλεγα ότι ξέρω πως με απάτησε. Τον έχω πιάσει εκατό φορές. Του έλεγα “γεια σου, φεύγω”».

Η πρώτη του δικαστική περιπέτεια

Σε φυλάκιση πέντε ετών με αναστολή καταδικάστηκε ο μπον βιβέρ των δικαστηρίων τον Μάρτιο του 2012 ως συγκατηγορούμενος στη δίκη για το σκάνδαλο της Αιξωνής, μιας υπόθεσης καταπάτησης εκατοντάδων στρεμμάτων αναδασωτέας δασικής και δημόσιας έκτασης στην Αιξωνή Γλυφάδας στον Υμηττό. Ο γνωστός ποινικολόγος είχε αθωωθεί για τις βασικές κατηγορίες της απάτης και απόπειρας απάτης επί δικαστηρίω, ενώ κρίθηκε ένοχος μόνο για ηθική αυτουργία σε χρήση πλαστού εγγράφου κατά του δημοσίου. Για την ίδια υπόθεση καταδικάστηκαν συνολικά 21 από τους 26 κατηγορούμενους σε ποινές έως και πεντάκις ισόβια, ανάμεσά τους δικηγόροι, συμβολαιογράφοι και επιχειρηματίες.

Η υπόθεση της Αιξωνής χρονολογείται από το 1960. Πρόκειται για την περιοχή που βρίσκεται στους πρόποδες του Υμηττού στο ύψος της Γλυφάδας με εξαιρετική θέα σε όλο τον Σαρωνικό. Αυτό το κομμάτι γης δεν θα μπορούσε να μην αποτελεί μήλον της έριδος για πολλούς.

Το κύκλωμα της Αιξωνής είχε βασικό στόχο να βρίσκει ανυποψίαστους αγοραστές με σκοπό να πουλήσει τα οικόπεδα. Τα οικόπεδα από το 1934 έχουν ανακηρυχθεί αναδασωτέες εκτάσεις από το υπουργείο Γεωργίας καθώς και με απόφαση της Νομαρχίας Αττικής. Μέλη του κυκλώματος εντόπιζαν ανθρώπους που δέχονταν να υπογράψουν προσύμφωνα με τα οποία εμφανίζονταν ως αγοραστές των οικοπέδων. Αυτά τα προσύμφωνα τα χρησιμοποιούσαν ως τίτλους ιδιοκτησίας και στη συνέχεια οι «ιδιοκτήτες» έδιναν εντολή σε άλλους να τα πουλήσουν. Προσκομίζοντας τα παλιά προσύμφωνα έπαιρναν ταυτόχρονα και όλες τις απαραίτητες βεβαιώσεις από το δημαρχείο για την αγοραπωλησία και έτσι εξασφάλιζαν τίτλους ιδιοκτησίας που έδειχναν στη συνέχεια σε αγοραστές, οι οποίοι νόμιζαν ότι θα αποκτήσουν οικόπεδο-φιλέτο σε πολύ χαμηλή τιμή.

Η ακροαματική διαδικασία για την υπόθεση καταπάτησης δημόσιας έκτασης στην Αιξωνή Γλυφάδας κράτησε δύο χρόνια και τελικά το δικαστήριο εξέδωσε απόφαση κρίνοντας αθώους σε δεύτερο βαθμό τους περισσότερους κατηγορούμενους, μεταξύ των οποίων και τον ποινικολόγο Αλ. Λυκουρέζο.

Documento Newsletter