Στο Γουαϊόμινγκ ο πολιτειακός εισαγγελέας κόντεψε να αποδώσει κατηγορίες σε υπαλλήλους βιβλιοθήκης που είχαν αντίτυπα βιβλίων όπως το «Sex is a funny word» (Το σεξ είναι μια αστεία λέξη) και το «This book is gay» (Αυτό το βιβλίο είναι γκέι). Στη Γερουσία της πολιτείας Οκλαχόμα προτάθηκε νομοσχέδιο που θα απαγορεύει την τήρηση βιβλίων με παρόμοια θέματα στις δημόσιες βιβλιοθήκες. Στο Τενεσί σχολικό συμβούλιο ψήφισε να αφαιρεθεί η γραφική νουβέλα «Maus» από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα για το Ολοκαύτωμα εξαιτίας εικόνων γύμνιας και ύβρεων.
Αναφορές από βιβλιοθήκες
Γονείς, ακτιβιστές, στελέχη σχολικών συμβουλίων και νομοθέτες σε όλη τη χώρα αμφισβητούν βιβλία με ρυθμό που δεν έχει προηγούμενο εδώ και δεκαετίες. Η Αμερικανική Ενωση Βιβλιοθηκών δήλωσε σε μια προκαταρκτική έκθεση ότι έλαβε 330 «πρωτοφανείς» αναφορές για πρόκληση από βιβλία, καθεμία από τις οποίες μπορεί να περιλαμβάνει πολλά βιβλία, το περασμένο φθινόπωρο. Πέρα από τον όγκο, αυτό που έχει αλλάξει είναι και ότι τα αιτήματα είναι έντονα πολιτικοποιημένα, αφού η πλειονότητα των βιβλίων για τα οποία υπάρχουν αιτήματα απόσυρσης έχει να κάνει με την ταυτότητα φύλου και την κριτική προσέγγιση στη φυλετική θεωρία.
Υπάρχουν ομάδες υπεράσπισης του δικαιώματος των γονέων να αποσύρουν βιβλία που θεωρούν ότι «αλλοιώνουν» τον νου των παιδιών τους. Η ομάδα Οχι Αριστερή Στροφή στην Εκπαίδευση (No Left Turn in Education) έχει δημιουργήσει λίστες βιβλίων που λέει ότι «χρησιμοποιούνται για τη διάδοση ριζοσπαστικών και ρατσιστικών ιδεολογιών στους μαθητές», όπως η «Ιστορία του λαού των Ηνωμένων Πολιτειών» του Χάουαρντ Ζιν και η «Ιστορία της θεραπαινίδας» της Μάργκαρετ Ατγουντ. Εκείνοι που απαιτούν την αφαίρεση βιβλίων επιμένουν ότι οι γονείς πρέπει να είναι ελεύθεροι να κατευθύνουν την ανατροφή των παιδιών τους.
Αλλοι λένε ότι η πλήρης απαγόρευση αυτών των τίτλων παραβιάζει τα δικαιώματα άλλων γονέων και παιδιών που πιστεύουν ότι η πρόσβαση σε αυτά τα βιβλία είναι σημαντική. Πολλές σχολικές βιβλιοθήκες ήδη διαθέτουν μηχανισμούς που εμποδίζουν μεμονωμένους μαθητές να παίρνουν βιβλία τα οποία οι γονείς τους απορρίπτουν.
Χορηγοί και οργανώσεις
Η πραγματική εκστρατεία για τον εξοστρακισμό συγκεκριμένων θεμάτων από τα σχολεία και τις βιβλιοθήκες έχει ως ατμομηχανή ακροδεξιές οργανώσεις που συνδέονται με μεγάλους χορηγούς του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος.
Υπάρχουν πολλές οργανώσεις που αγωνίζονται για να λογοκρίνουν βιβλία. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν οι Μαμάδες Υπέρ της Ελευθερίας (Moms for Liberty), οι Γονείς που Υπερασπίζονται την Εκπαίδευση (Parents Defending Education), και η Οχι Αριστερή Στροφή στην Εκπαίδευση που προσπαθούν να επιβάλουν μια ακραία συντηρητική ατζέντα. Οι Μαμάδες Υπέρ της Ελευθερίας έστειλαν από κοινού επιστολή με τους Γονείς που Υπερασπίζονται την Εκπαίδευση στον υπουργό Παιδείας Μιγκέλ Καρντόνα για να διαμαρτυρηθούν για τις προσπάθειες της κυβέρνησης να συμπεριληφθούν στην εκπαίδευση οι συνέπειες της δουλείας στις ΗΠΑ, καθώς και η συνεισφορά των Αφροαμερικανών στην κοινωνία.
Οι Γονείς που Υπερασπίζονται την Εκπαίδευση παρουσιάζονται ως κίνημα «από τα κάτω», όμως έχουν σχέσεις με μεγάλους χορηγούς του Ρεπουμπλικάνικου Κόμματος. Η πρόεδρός τους Νικόλ Νίλι ήταν προηγουμένως εκτελεστική διευθύντρια του Ανεξάρτητου Φόρουμ Γυναικών (IWF) και εργαζόταν στο Ινστιτούτο Cato, μια δεξαμενή σκέψης της Δεξιάς που συνιδρύθηκε από τον Ρεπουμπλικάνο μέγα χορηγό Τσαρλς Κοχ. Η δημοσιογραφική ιστοσελίδα Intercept ανέφερε ότι η IWF έχει λάβει μεγάλες δωρεές από τον Ρεπουμπλικάνο Λέοναρντ Λέο, πρώην αντιπρόεδρο της Εταιρείας Φεντεραλισμού που χρηματοδοτείται από τον Κοχ και συμβούλευε τον Ντόναλντ Τραμπ για διορισμούς δικαστών.
Και η Οχι Αριστερή Στροφή στην Εκπαίδευση έχει σχέσεις με συντηρητικούς με βαθιές τσέπες: η «Milwaukee Journal» ανέφερε ότι η ιδρύτριά της Ιλάνα Φίσμπεϊν έχει παράσχει δωρεάν νομική εκπροσώπηση σε γονείς που επιθυμούν να κινηθούν δικαστικά απέναντι σε διευθυντές σχολείων. Σύμφωνα με την εφημερίδα, οι περισσότεροι από αυτούς τους δικηγόρους συνδέονται με το Liberty Justice Center και το Pacific Legal Foundation, τα οποία λαμβάνουν χρηματοδότηση από τον εξέχοντα δωρητή του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος Ρίτσαρντ Γιούλαϊν, έναν δισεκατομμυριούχο με έδρα το Ουισκόνσιν.
Ο Ρίτσαρντ και η Ελίζαμπεθ Γιούλαϊν, ιδιοκτήτες της ναυτιλιακής εταιρείας Uline, δώρισαν 74,8 εκατ. δολάρια σε υποψήφιους του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και συντηρητικές ομάδες σε όλη τη χώρα το 2019-20. Αυτό το ποσό περιλάμβανε μια δωρεά 800.000 δολαρίων τον Σεπτέμβριο στο πολιτικό ταμείο των Tea Party Patriots, ακροδεξιάς ομάδας που συμμετείχε στην «Πορεία για τη Διάσωση της Αμερικής» που προηγήθηκε της εισβολής στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ στις 6 Ιανουαρίου.
Επιστροφή στο τοπικό επίπεδο
Αυτή η συντηρητική στροφή σε παπικές πρακτικές τύπου «Index Librorum Prohibitorum» δεν είναι τυχαία. Οι ακροδεξιοί στις ΗΠΑ, αφού μετά την αποτυχία τους να εισβάλουν στο Καπιτώλιο στις 6 Ιανουαρίου 2021 είδαν ότι δεν μπορούν να χτυπήσουν άμεσα την κεντρική εξουσία, έχουν στραφεί στα τοπικά συμβούλια και σε ενώσεις γονέων για να επιδοθούν σε αυτό που αντιλαμβάνονται ως «πολιτισμικό πόλεμο» απέναντι στις ιδέες της Αριστεράς. Πέρα από τις ενώσεις για τις αλλαγές στο σχολικό πρόγραμμα, αναφορές στον αμερικανικό Τύπο κάνουν λόγο για πραγματική πλημμύρα νέων συντηρητικών υποψηφίων για το αξίωμα του πολιτειακού γραμματέα Εσωτερικών, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την καταμέτρηση των ψήφων. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν εκφραστεί ανοιχτά υπέρ της ακυρότητας των εκλογών που ανέδειξαν πρόεδρο τον Τζο Μπάιντεν τον Νοέμβριο του 2020.
