Στην τραγωδία «Προμηθέας δεσμώτης» ο Αισχύλος παρουσιάζει τον Κράτο και τη Βία ως υπηρέτες και εκτελεστικά όργανα του Δία – είναι αυτοί που βοηθούν τον θεό Ηφαιστο να δέσει τον Προμηθέα στα βράχια του Καυκάσου επειδή έκλεψε τη φωτιά και την έδωσε στους ανθρώπους.
Ο Κράτος παρουσιάζεται από τον Αισχύλο ως υποχείριο του Δία δίχως αντίθετη σκέψη, τον οποίο αποκαλεί «πανούργο» αποδεχόμενος τον υπέρτατο ρόλο του με τη φράση «ἅπας (είναι σκληρόψυχος ο κάθε νέος αφέντης).
Ο Κράτος δεν έχει αξιακό κώδικα, δεν αισθάνεται φιλία ή οίκτο. Λόγος δικαίου και απόδοση δικαιοσύνης είναι για τον Κράτο αυτό που ορίζει μόνο ο Δίας, αφού το δίκαιο για να αποδοθεί απαιτεί ελευθερία και, όπως χαρακτηριστικά τον ακούμε να λέει, «ἐλεύθερος (ελεύθερος κανείς, μονάχα ο Δίας).
Αλλωστε στην ελληνική μυθολογία (τ)ο Κράτος αναφέρεται ως η ωμή εξουσία, ενώ στη «Θεογονία» του Ησίοδου ο Κράτος, η Βία, ο Ζήλος και η θεά Νίκη αναφέρονται ως αδέρφια.
Το κράτος της Δεξιάς αποτέλεσε στη σύγχρονη ιστορία την πιο ωμή, ανελεύθερη και βίαιη έκφραση πολιτικής οντότητας.
Το μετεμφυλιακό κράτος χαρακτηρίστηκε από τις ακραίες διώξεις, φυλακίσεις και δολοφονίες των πολιτικών του αντιπάλων –νικητών του Β΄ ΠΠ και απελευθερωτών του τόπου–, από τη βία και νοθεία, από τον ακραίο περιορισμό των δημοκρατικών ελευθεριών και ατομικών δικαιωμάτων και από την ομοούσια σχέση του με φασιστικές και παρακρατικές συμμορίες, που κάποτε κατέλυσαν με τα όπλα τον κοινοβουλευτισμό και εγκαθίδρυσαν δικτατορία.
Ακριβώς 50 χρόνια μετά τη μεταπολίτευση το καθεστώς Μητσοτάκη έχει γυρίσει το ρολόι της ιστορίας 70 χρόνια πίσω με:
• Αντισυνταγματικές ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων αγαθών (υγεία, παιδεία).
• Κατάργηση κάθε οικονομικού προστατευτισμού για τους οικονομικά ασθενείς και ακραία επιβολή των νόμων της (καρτελοποιημένης) αγοράς.
• Αστυνομοκρατία και βίαιη καταστολή κάθε κοινωνικής διεκδίκησης.
• Διαφθορά και σκάνδαλα μεγατόνων που βοούν.
• Διάλυση των δημόσιων υποδομών που έφεραν το έγκλημα των Τεμπών.
• Βιασμό της δημοκρατίας με τις ανεξέλεγκτες παρακολουθήσεις.
• Ακρωτηριασμένη και ελεγχόμενη δικαιοσύνη.
• Το πρόσφατο Μισέλ-gate (ή Νίκη-gate και σίγουρα Κυριάκος-gate) που έχει βιάσει ακόμη και το αδιάβλητο της εκλογικής διαδικασίας.
Ενα κόμμα (η ΝΔ του Μητσοτάκη) δεν κέρδισε απλώς τις εκλογές (με 41%) και αναδείχθηκε στην εξουσία αλλά κατέλαβε ολοκληρωτικά το κράτος ως λεία και λάφυρο ύστερα από πλιάτσικο.
Η βάση δεδομένων του ΥΠΕΣ με τα ψηφιακά δεδομένα των Ελλήνων πολιτών, που θα έπρεπε να είναι θωρακισμένη και η παραβίασή της αποτελεί έγκλημα, έγινε φέιγ βολάν στα χέρια μιας Μισέλ, με την άδεια μιας Νίκης, για τα συμφέροντα κάποιου Κυριάκου.
Το καθεστώς Μητσοτάκη είναι η επιτομή του άκρατου (ανόθευτου) κράτους (της Δεξιάς).
