Ο Μητσοτάκης, τώρα που έχασε την αυτοδυναμία και αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι σύντομα θα χάσει και την πρωτιά, άρχισε να τρέχει. Τρέχοντας για να αποφύγει το μοιραίον της κάλπης που έρχεται λοιπόν, ανέβηκε και στον Έβρο για να (ξανα)πουλήσει φράχτη και ακροδεξιά ρητορεία.
Καθώς όμως ήταν κοντά στο Διδυμότειχο αποφάσισε να περάσει και από το σπίτι της οικογένειας Τοπαλούδη και να συναντήσει τους γονείς της, τους οποίους διαβεβαίωσε, όπως μας ενημέρωσε μέσω facebook, ότι «θα κάνει ό,τι μπορεί για να μην ζήσουν άλλοι γονείς τον δικό τους πόνο» και ότι «αυτό το οφείλουμε σε κάθε κορίτσι που τραυμάτισε και τραυματίζει η έμφυλη βία».
Όλα αυτά βέβαια είναι σωστά και θα είχαν σημασία εάν τα πίστευε, εάν δεν τα έλεγε επειδή κάποιος τα έβαλε στο προεκλογικό… ρεπερτόριό του, εάν δεν ήταν τόσο ξένα με όσα μας έδειξε ότι πιστεύει τους προηγούμενους μήνες.
Γιατί δεν πάει πολύς καιρός από τη δίκη των βιαστών και δολοφόνων της Ελένης και τη συγκλονιστική αγόρευση της εισαγγελέως Αριστοτελείας Δόγκα που εξέφρασε τη μεγάλη πλειονότητα των συμπολιτών μας. Τότε όμως, κι αυτό δεν γίνεται να το ξεχάσουμε όσο κι αν το θέλει πολύ ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι «φίλοι» του, ο παρατρεχάμενος του πρωθυπουργού, ο υφυπουργός παρά των Πρωθυπουργώ, Άκης Σκέρτσος είχε προσπαθήσει να μειώσει τη σημασία της παρέμβασης της κ. Δόγκα δηλώνοντας «Τα δικαστήρια δεν είναι “λαϊκή απογευματινή”. Άλλο η ενσυναίσθηση, αναγκαίο στοιχείο για μια ισορροπημένη δικαστική κρίση, και άλλο η ταύτιση». Και για όποιον δεν κατάλαβε, ο άνθρωπος του Κυριάκου Μητσοτάκη είχε τονίσει τη διαφωνία του με τον «δικαστικό λαϊκισμό» και τις ‘αποφάσεις που χαϊδεύουν την κοινή γνώμη».
Τότε λοιπόν, που σχεδόν όλοι πλην των γνωστών ακραίων νεοφιλελεύθερων και ακροδεξιών εξανέστησαν κατά του Σκέρτσου, ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν είχε ούτε μια λέξη κριτικής για τον κολαούζο του, δεν θέλησε να υπάρξει έστω μια «διαρροή» που να δείχνει την απαρέσκεια του.Και προφανώς δεν θέλησε να διαφοροποιηθεί στο παραμικρό γιατί δεν υπήρχε πραγματική απαρέσκεια!
Γιατί και τότε, όπως και πριν από τη δίκη των βιαστών δολοφόνων της Ελένης Τοπαλούδη, όπως και μετά από αυτήν, ο Σκέρτσος είναι his master’s voice, αυτός που μιλάει όταν ο επικεφαλής της ΝΔ και της Μαξίμου Α.Ε. κωλύεται. Όταν νοιάζεσαι όμως, όσο παριστάνει ότι νοιάζεται ο Μητσοτάκης, σπεύδεις να μαζέψεις τον κάθε Σκέρτσο ιδίως μάλιστα όταν εκτός από ραβδούχος είναι και φίλος σου.
Αλλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει την παραμικρή ενσυναίσθηση και δεν νοιάζεται πραγματικά για τα θύματα. Ακόμα και σε τέτοιες στιγμές, ρόλους υποδύεται μήπως και τη σκαπουλάρει.