Ο ίδιος είχε -όπως αναφέρεται- αποστρατευθεί αλλά στον αγώνα κατά του «ενός και μόνον εχθρού» επιστρατεύθηκε και ο πανέξυπνος ή παμπόνηρος (όπως το πάρει κανείς) Ευάγγελος Βενιζέλος που με τον τρόπο του ξέπλυνε πολλές αντικοινωνικές και αντιλαϊκές πολιτικές.
Μιλώντας με τη γνωστή χειμαρρώδη ευγλωττία του στο περιοδικό Οικονομική Επιθεώρηση προσπαθεί να εξιλεωθεί με έμμεση (ή εντελώς άμεση;) επίθεση στο σήμερα, μιλώντας για μετα-πολιτική ή after-politics.
«… εδώ και δεκαετίες έχει αναδειχθεί -και διεθνώς και στην Ελλάδα- μια πολύ ισχυρή τάση: να κάνω πολιτική ως επικοινωνία. Πολιτική του προφίλ: είμαι συμπαθής, αγαπώ τα ζώα, είμαι γυμνασμένος, έχω φοιτήσει σε καλά σχολεία. Όταν λοιπόν συγκατανεύεις σε μια τέτοια απίσχναση της πολιτικής, στην αφυδάτωσή της όχι από αξιολογικά ή ιδεολογικά στοιχεία, αλλά και από ένα σύνολο προγραμματικών προτάσεων και δεσμεύσεων, πού καταλήγεις;».
Αναρωτιέται κανείς αν βλέπει απίσχναση της πολιτικής και στο νεοφιλελεύθερο στρατόπεδο, στην προπαγάνδα και στην εικονική πραγματικότητα…
