Ακης Σκέρτσος: Κυνισμός χωρίς σκέρτσα

Ακης Σκέρτσος: Κυνισμός χωρίς σκέρτσα

Οσοι κάνουν φτηνά λογοπαίγνια με το όνομά του τον αδικούν κατάφωρα. Μόνο σκέρτσα δεν έκανε και δεν κάνει ο Ακης Σκέρτσος στην καριέρα του. Είναι τόσο ευθύς και συνεπής ώστε θα μπορούσες να τον προβάλεις και ως παράδειγμα αρίστου, από κείνους που μοιράζονται τα σχέδια, τα όνειρα, τα μυστικά και κάποιους από τους λογαριασμούς του Μητσοτάκη. Του λόγου το ασφαλές βεβαιώνει η λαμπρή σταδιοδρομία του. Διευθυντής στο γραφείο του Στουρνάρα, διευθυντής στο γραφείο του Πικραμμένου, διευθυντής στο ΣΕΒ, διευθυντής σε διάφορες στοές με μυστήρια αρχικά, που ανυπερθέτως όμως έχουν το Ε (Επιχειρηματικότητα) και το Α (Ανάπτυξη) στον τίτλο τους, κατάφερε να φτάσει μέχρι τη θέση του υπουργού Επικρατείας.

Συνεπέστατος και στον συντονισμό του κυβερνητικού έργου που του ανέθεσε ο Μητσοτάκης. Και τόσο επαρκής τεχνοκρατικά και ανεπαρκής συνειδησιακά ώστε με τη μεγαλύτερη άνεση να μετατρέπει την άγρια ταξικότητα σε κοινή λογική. Δεν χρειαζόμαστε ΕΣΥ πολυτελείας, είπε πρόσφατα. Τι να το κάνουμε, εννοούσε; Για τον κυρ Κώστα και την κυρα-Φανή αυτό που έχουμε πολύ τους πάει. Αυτοί που έχουν βαρβάτους λογαριασμούς έχουν και γαμάτη περίθαλψη σε πανάκριβα θεραπευτήρια της Ελλάδας και της αλλοδαπής. Δεν υπάρχει μελέτη ότι οι αστυνομικοί μεταδίδουν τον ιό, δήλωσε ακόμη πιο πρόσφατα. Σιγά μην επιβάλουμε υποχρεωτικό εμβολιασμό στο μακρύ χέρι του καθεστώτος, εννοούσε. Μπορεί οποιαδήποτε εξουσία να επιβάλει δεσμά χωρίς να λύσει τα χέρια των αστυνομικών;

Τούτων δοθέντων μέχρι αναντικατάστατο τον λες. Oσο κι αν γκρινιάζουν διάφοροι απόγονοι των τρικύκλων, πάππου προς πάππου γόνοι της σκληρής Δεξιάς, η θέση του Σκέρτσου στο Μαξίμου δεν κλονίζεται. Διότι δεν υπάρχουν πιστότεροι, συνεπέστεροι, κυνικότεροι υπασπιστές του Κυριάκου από τους νεοπασόκους. Από κείνους που από τον Σημίτη, τον Στουρνάρα και τον ανυποψίαστο ΓΑΠ είδαν το φως το αληθινό και κάθισαν μέσω τεχνών και γραμμάτων στο σβέρκο των αγραμμάτων. Καλός ο Αδωνης, ακόμη καλύτερος ο Πλεύρης για τη βρόμικη δουλειά. Αλλά του χρειάζονται του πρωθυπουργόνου και οι αυλικοί με γυαλάκια και τίτλους σπουδών, με ύφος σοβαρό και ήθος χαλαρό. Σβήνουν λεκέδες, ισορροπούν τους λακέδες, ομορφαίνουν τους χαφιέδες, δίνουν υπόσταση τεχνοκρατική στους «ίτε παίδες».

Τούτων δοθέντων οφείλουμε να το χωνέψουμε ότι δεν υπάρχει κανένα σκέρτσο με τον Σκέρτσο. Και τον κάθε Σκέρτσο. Υπάρχει εξαπάτηση του λευκού κολάρου, ταξικότητα της κοινής λογικής, κανονικότητα του κυνισμού και κυνισμός της κανονικότητας. Μπορεί οι άνθρωποι να πεθαίνουν κάθε μέρα κατά δεκάδες, οι ΜΕΘ να στενάζουν από ανθρώπινο πόνο, η κοινωνία να βαδίζει σε θολό τοπίο, αλλά όσο υπάρχει Σκέρτσος όλα αυτά αποκτούν τον τεχνοκρατικό τους φωτισμό. Δεν έχουμε πολυτέλεια του ΕΣΥ μας, αλλά έχουμε ευτέλεια του ΕΓΩ του.

Documento Newsletter