Ο Ακης Σκέρτσος εισήγαγε στην πολιτική ζωή τις κότες. Ο ΣΥΡΙΖΑ, είπε πρόσφατα σε μια έκρηξη ποιητικής ευφυΐας, θέλει τα αυγά και τις ομελέτες, αλλά δεν θέλει τις κότες. Θέλει τις επενδύσεις, είναι η μετάφραση, αλλά δεν θέλει τους επενδυτές. Ενώ η ΝΔ φέρνει τις κότες στην Ελλάδα, πρόσθεσε. Πώς τα καταφέρνει δεν διευκρίνισε, αλλά θα μπορούσε να προσθέσει κανείς ότι με την επιλογή του στη θέση του εκπροσώπου ο Μητσοτάκης έφερε κι ένα γάλο, ή γαλοπούλα ή κούρκο ή τούρκο ή διάνο ή ινδιάνο, στο πολιτικό σύστημα. Το συμπαθές πτηνό που έχει την τάση να φουσκώνει όταν θέλει να επιδείξει το μεγαλείο του.
Και φουσκώνει ο μπαγάσας πολύχρωμα, ακατάπαυστα και σε κάθε ευκαιρία μετά το εκλογικό αποτέλεσμα του Μάη και ενόψει των εκλογών του Ιούνη. Μας έκανε τη φοβερή ανάλυση ότι οι έμμεσοι φόροι πλήττουν κυρίως τους πλούσιους. Οτι τους πλούσιους θέλει να επιδοτήσει ο ΣΥΡΙΖΑ ζητώντας μηδενικό ΦΠΑ στις παιδικές τροφές. Μας είπε επίσης ότι ο Τσίπρας χρωστάει και ένα και δύο και τρία mea culpa. Οτι το ΕΣΥ θα γίνει σούπερ και τρισδιάστατο με τη νέα διακυβέρνηση Μητσοτάκη. Ενώ αυτό το σαραντάρι που έλαβε γενναιόδωρα στις εκλογές η ΝΔ έχει ξεπλύνει όλα όσα έγιναν την περασμένη τετραετία.
Ο Σκέρτσος σαν γάλος εκπροσωπεί, για όποιον δεν το κατάλαβε, με τον πιο παραστατικό τρόπο την έπαρση της ΝΔ μετά το εκλογικό αποτέλεσμα. Που τους δίνει, ή έτσι φαντάζονται, το δικαίωμα να λένε ό,τι θέλουν μπροστά στην επόμενη εκλογική μάχη. Ο Μητσοτάκης των 40.000 θανάτων της πανδημίας να υπόσχεται τον παράδεισο των νοσοκομείων. Ο Αδωνης να δηλώνει ότι πέθαναν χιλιάδες άνθρωποι αβοήθητοι γιατί έπρεπε να ανατάξουν την οικονομία προτού ασχοληθούν με την υγεία. Ο Κουμουτσάκος να λέει ότι το παράλυτο ΕΣΥ κρίθηκε και εγκρίθηκε στις εκλογές. Και ο Σκέρτσος… γλου γλου γλου.
Αλλά προσοχή. Στην Ελλάδα δεν έχουμε τη μοιραία για τους γάλους Μέρα των Ευχαριστιών. Τα γλου γλου γλου δεν προδιαγράφουν το δικό τους δράμα. Προδιαγράφουν το δικό μας. Φουσκωμένοι θα οδηγήσουν το χρήμα του Ταμείου Ανάκαμψης στις μεγάλες τσέπες. Το ΕΣΥ στην πολυμήχανη ιδιωτική πρωτοβουλία και στους διαχωρισμούς –ποιος ζει και ποιος πεθαίνει– του Πνευματικού. Την παιδεία στις ελάχιστες βάσεις και τις μεγάλες συμβάσεις. Και το σύνταγμα στις ορέξεις όλων εκείνων που θέλουν να βγάλουν από τη μέση εμπόδια για τις επενδύσεις. Την προστασία του περιβάλλοντος, για παράδειγμα, ή τη δημόσια παιδεία.
Μην παίρνετε συνεπώς αψήφιστα τα γλου γλου γλου του Σκέρτσου και των γάλων που εκπροσωπεί. Μη σας φαίνονται απλώς ανόητα, γελοία, αστήρικτα, αλαζονικά. Γιατί δεν ψάχνουν τίποτε σπόρους και σκουλήκια να γεμίσουν τις κοιλιές τους. Εσάς ψάχνουν…
