Σε µια πλούσια χώρα, η οποία έχει αποκαταστήσει την παραγωγή πλούτου (ΑΕΠ) στα προ κρίσης επίπεδα (µόνο που ο παραγόµενος πλούτος ενισχύει τις κοινωνικές ανισότητες αντί να κατανέµεται δίκαια), η κυβέρνηση της Ν∆ µε την παροχή κοινωνικής βοήθειας (τα διάφορα «pass») επιχειρεί απλώς να µας µετατρέψει σε αναξιοπαθούντες επαίτες.
Αγνοεί προκλητικά την εκθετική αύξηση του κόστους ζωής και θριαµβολογεί για την αύξηση του κατώτατου µισθού – µια αύξηση της τάξεως των 39 ευρώ τον µήνα (πρακτικά αύξηση 12,5 ευρώ στο δηµόσιο από 1/4/2025), καθώς και για την αύξηση των 20 ευρώ τον µήνα για τους συνταξιούχους (πλην των 700.000 εξαιρεθέντων). Κι αυτό τη στιγµή που οι µισθοί και οι συντάξεις έχουν υποστεί τεράστια συρρίκνωση την τελευταία δεκαπενταετία, η ακρίβεια και ο πληθωρισµός τσακίζουν το εργατικό – λαϊκό εισόδηµα.
Επενδύει στον σκληρό νεοφιλελευθερισµό, στις σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις. ∆ιαλύει τις κοινωνικές υποδοµές, την παιδεία, την υγεία, την κοινωνική ασφάλιση και το περιβάλλον. Κουνά σε εργαζοµένους και συνταξιούχους τη «δαµόκλειο σπάθη» των δηµοσιονοµικών περιορισµών που «µαγικά» εξαφανίζονται όταν πρόκειται για στρατιωτικούς εξοπλισµούς για το ΝΑΤΟ και για να στηρίζει το Ισραήλ και τη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού.
Μέσα από την αυστηρή τήρηση του Συµφώνου Σταθερότητας της ΕΕ και την υποχρέωση για πλεονάσµατα 2,5% την επόµενη πενταετία, τη φοροληστεία και την ακρίβεια στα βασικά αγαθά (διατροφή, ενέργεια, κατοικία κ.λπ.) για τους εργαζοµένους και τους συνταξιούχους, που απογειώνει τα κέρδη των µεγάλων επιχειρήσεων-οµίλων, συνεχίζει τη µείωση της αγοραστικής δύναµης και τη φτωχοποίηση του λαού.
Προσφάτως, µε προσκαλεσµένα τα µνηµονιακά κόµµατα που ψήφισαν την κατάργηση των δώρων για τους εργαζοµένους στον δηµόσιο τοµέα και για όλους τους συνταξιούχους ή προχώρησαν σε «αιµατηρές περικοπές» σε µισθούς και συντάξεις, η Α∆Ε∆Υ πραγµατοποίησε εκδήλωση για την επαναφορά του 13ου και 14ου µισθού. Μελανό σηµείο η απουσία αναφοράς στο αίτηµα για επαναφορά και της 13ης και 14ης σύνταξης.
Να υποθέσουµε ότι βάζει «πλάτη» στην κυβέρνηση σε σχέση µε τη λεγόµενη αποσυνταξιοδότηση, δηλαδή την «επαναφορά» στη δουλειά συνταξιούχων που δεν µπορούν να αντεπεξέλθουν ούτε στα βασικά λόγω της ισχνής σύνταξής τους, και ότι στοχεύει στη σταδιακή µέχρι την ολοκληρωτική εξαφάνιση της µόνιµης και σταθερής εργασίας µε πλήρη µισθό και δικαιώµατα;
Η κατάργηση των δώρων εορτών και αδείας δεν είναι ένα απλό µισθολογικό ζήτηµα. Εχει γενικότερες δυσµενείς επιπτώσεις στην ίδια την κοινωνική ζωή των εργαζοµένων και των συνταξιούχων. Γι’ αυτό και µέχρι σήµερα δεκάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις εργαζοµένων και συνταξιούχων συνεχίζουν τον αγώνα για:
– Αµεση καταβολή δώρου Χριστουγέννων και επαναφορά 13ου και 14ου µισθού/σύνταξης στους εργαζοµένους στο δηµόσιο και στους συνταξιούχους του δηµόσιου και του ιδιωτικού τοµέα.
– Αµεση αύξηση µισθών και συντάξεων για όλους τους µισθωτούς και τους συνταξιούχους, µε παράλληλη αύξηση της φορολόγησης του µεγάλου κεφαλαίου που κερδοφορεί υπέρµετρα τα τελευταία χρόνια.
– Κατάργηση κάθε αντεργατικού και αντισυνταξιοδοτικού νόµου καθώς και των εφαρµοστικών εγκυκλίων τους.
– Μόνιµες προσλήψεις και αύξηση δαπανών για υγεία, παιδεία, πρόνοια και κοινωνική ασφάλιση.
Διαβάστε επίσης:
Έγκλημα Τέμπη: Στον Εφέτη Ανακριτή η Μαρία Καρυστιανού
Έγκλημα Τέμπη: Βολές κατά Μητσοτάκη από την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων
Κώστας Αρβανίτης: Και η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων εχθρός της πατρίδας;