Κρύβει ο απατεωνάκος όσα διέπραξε εις βάρος του εθνικού συστήματος υγείας. Οταν επιχειρούσε δηλαδή να διαλύσει αυτό που σήμερα είναι το ανάχωμα και η απαντοχή όλων των ανθρώπων για την αντιμετώπιση της πανδημίας
Αγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματός σου. Η προσευχή του μικρού απόδειπνου έχει αντικαταστήσει στη μ.Κ. (μετά Κορονοϊό) περίοδο το ελληνικό σπαθί με την κόψη την τρομερή στην performance του Αδωνη. Ο ίδιος που πουλούσε τον εαυτό του ως Ελληνα άξιο και τουλάχιστον αντάξιο του Μπογδάνου, τώρα πουλάει ορθοδοξία, υπεράσπιση της αγίας εκκλησίας από τους άθεους και αγιοσύνη, ως φάρμακο όχι μόνο για τον ύπουλο ιό αλλά και για πάσα νόσο. Για πάσα μαλακία δεν έγινε ακόμη γνωστό, αν και αυτό ακριβώς θα χρειάζονταν κληρικοί και λαϊκοί που θεωρούν τις εκκλησίες και τη θεία μετάληψη υπερβατικά μορφώματα άθικτα από μικρόβια και κινεζικά μιάσματα.
Στην κατηγορία αυτή δεν ανήκει φυσικά ο Αδωνης. Να τον πεις ακροδεξιό τυχοδιώκτη, λαϊκιστή, πολιτικό απατεώνα, αδίστακτο, μέσα θα είσαι. Για μαλακία, όμως, δεν μπορείς να τον κατηγορήσεις. Ισα ίσα που σαν άνθρωπος της ελεύθερης –ακόμη και της μαύρης– αγοράς που λατρεύει, εισάγει το εμπόρευμα που έχει ζήτηση τη στιγμή που έχει ζήτηση, από όσους έχει ζήτηση. Με αντίτιμο αυτήν τη φορά όχι το χρήμα, όπως με τα νανογιλέκα, αλλά την αγάπη του χριστεπώνυμου πληρώματος. Τον θαυμασμό όσων θεωρούν ακίνδυνη τη θεία μετάληψη και επικίνδυνους όσους τη θεωρούν επικίνδυνη. Αυτού του είδους τους πιστούς θέλει να κάνει δικούς του πιστούς. Ο Αδωνης; Μπράβο του, είναι ο μόνος που λέει την αλήθεια του Κυρίου!
Τρώνε τη σκόνη του ο Μπογδάνος κι ο Βορίδης, που ακόμη τσαλαβουτούν στην εθνική αγορά του Εβρου, ενώ ο Αδωνης μετακόμισε στη χριστιανική αγορά του κορονοϊού. Ετσι –παράπλευρα κέρδη– κρύβει ο απατεωνάκος όσα διέπραξε εις βάρος του εθνικού συστήματος υγείας. Την απεχθή στάση του όταν κοκορευόταν πάνω στον εξώστη των μνημονίων ότι οι απολύσεις γιατρών και νοσηλευτών είναι δικό του κατόρθωμα κι όχι της τρόικας. Οταν άνοιγε την πόρτα της κερδοσκοπίας και των κερδοσκόπων στη δημόσια υγεία. Οταν ζητούσε κλείσιμο και γκρέμισμα ακόμη νοσοκομείων, κάτω από τις νικητήριες ιαχές του Πορτοσάλτε και του Μπάμπη. Οταν επιχειρούσε δηλαδή να διαλύσει αυτό που σήμερα είναι το ανάχωμα και η απαντοχή όλων των ανθρώπων για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Σάλταρε λοιπόν ο σαλτιμπάγκος από τον εξώστη της τρόικας στον άμβωνα των εκκλησιών. Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον. Και τι να έκανε, εδώ που τα λέμε; Να έγλειφε το ΕΣΥ που έφτυνε; Να αναγνώριζε ότι ευτυχώς που ο Πολάκης, ο Ξανθός, ο ΣΥΡΙΖΑ διέσωσαν και ενίσχυσαν όσο μπορούσαν τα ρημαγμένα από τον ίδιο νοσοκομεία και έχει έναν ισχυρό εχθρό ο ιός κι έναν ισχυρό σύμμαχο ο κοσμάκης; Δεν θα ήταν Αδωνης τότε. Και χωρίς Αδωνη το έθνος, η εκκλησία, ακόμη και ο κορονοϊός, τι θα γίνονταν;
