Ο Αγγελος «Αντζ» Ποστέκογλου, γιος στρατιωτικού που έφυγε για την Αυστραλία στη χούντα, κάνει την επανάστασή του στην Τότεναμ
Σε μια πολύβουη πολυπολιτισμική γωνιά του υποβαθμισμένου βόρειου Λονδίνου κρύβεται μια μικρή Ελλάδα, καμουφλαρισμένη πίσω από τη σημαία της Αυστραλίας και κάτω από ένα χρυσό κοκοράκι που καμαρώνει στην οροφή ενός… διαστημόπλοιου που μοιάζει με γήπεδο. Η Τότεναμ πετάει ψηλά μόλις ένα εξάμηνο μετά την αποχώρηση του κορυφαίου ποδοσφαιριστή που φορούσε τη φανέλα της τις τελευταίες δεκαετίες (Χάρι Κέιν) και ένας Ελληνοαυστραλός προπονητής, ο ίδιος Αγγελος Ποστέκογλου που ξεβράστηκε κάποτε ως ακατάλληλος από την πατρίδα των γονιών του (και από την… Παναχαϊκή του Αλέξη Κούγια), κάθεται στο πηδάλιο.
«Αντζ» τον φωνάζουν στη δεύτερη πατρίδα του αλλά και στο Λονδίνο, που πάει να γίνει τρίτο σπίτι του. Οταν στο αστραφτερό Tottenham Stadium ακούγεται το σφύριγμα της λήξης το τραγούδι που παιανίζει από τα μεγάφωνα είναι το «Angels» του Ρόμπι Γουίλιαμς. Ο αοιδός είναι σεσημασμένος οπαδός της Τσέλσι, αλλά το άσμα αφιερώνεται στον Ελληνα Αγγελο της Τότεναμ, με στίχους παραλλαγμένους για να ταιριάζουν στην περίσταση: «Και μέσα σ’ όλα αυτά, θα παίζουμε με τον τρόπο που θέλουμε, με τον Αγγελο Ποστεκόγλου. Δεν έχει σημασία αν είναι σωστό ή λάθος, είναι το ποδόσφαιρο του Big Ange/ Κρατήστε τον Ποτσετίνο, τον Κόντε και τον Μουρίνιο, κρατήστε και τον Κρίστιαν Γκρος/ Εμείς, όπου κι αν πάμε, θα αγαπάμε τον Αγγελό μας»!
«Οι μπίρες από εμάς»
«The beer is on us, mate» ξεκίνησαν τα χουβαρνταλίκια στη γειτονική παμπ Coach & Horses μόλις οι μεθυσμένοι από χαρά συν-οπαδοί άκουσαν ότι ο απεσταλμένος του Documento είναι συμπατριώτης του Ποστέκογλου (έτσι τον προφέρουν): «Η μπίρα κερασμένη από εμάς».
Εξω από το γήπεδο το στριφνό επώνυμο Postecoglou έγινε σλόγκαν σε κασκόλ και σημαίες. Ο «Big Ange» καμαρώνει πάνω στα λάβαρα και το μανιφέστο του, «πάντοτε έτσι θα παίζουμε όσο είμαι εδώ», μοιάζει μουσική στα αυτιά των πιστών του. Η Τότεναμ κερδίζει και πότε πότε χάνει, αλλά ουδέποτε προδίδει το πολυθρύλητο DNA του συλλόγου. Η ανία των ημερών του Αντόνιο Κόντε, του Ζοζέ Μουρίνιο και του Νούνο Εσπίριτο Σάντο ανήκει στο παρελθόν. Σε αυτό το παράξενο μαγαζί, όπου οι τίτλοι είναι είδος εν ανεπάρκια, το 3-3 είναι καλύτερο από το 1-0 και το 3-4 προτιμότερο από το 0-0.
Ο Ποστέκογλου κέρδισε μια για πάντα τις καρδιές των ιθαγενών όταν επέλεξε να παίξει φουλ επίθεση με εννιά ποδοσφαιριστές απέναντι στους έντεκα της χρυσοπληρωμένης Τσέλσι του Μαουρίσιο Ποτσετίνο. Ηταν η πρώτη ήττα της χρονιάς, ωστόσο χαιρετίστηκε ως θρίαμβος του «jogo bonito» αλά ελληνικά. Εκτοτε η Τότεναμ χτυπήθηκε από ένα τσουνάμι τραυματισμών, τιμωριών και απουσιών, αλλά άντεξε ακόμη και όταν ο κορυφαίος παίκτης της (Σον Χιουνγκ-μιν) έφυγε για να παίξει στο Κύπελλο Ασίας.
Η νίκη επί της Μπρέντφορντ στην αναμέτρηση της περασμένης Τετάρτης προσγείωσε τους «πετεινούς» στην τετράδα που οδηγεί προς το Champions League, αλλά πάνω απ’ όλα επιτεύχθηκε με τον τρόπο της Τότεναμ: 0-1 στο ημίχρονο, 3-1 στο 53ο λεπτό, 3-2 με αστείο αυτογκόλ που προκάλεσε χάχανα βδελυγμίας, άμυνα-νυχτερίδα στο φινάλε για να προστατευτούν τα κεκτημένα. Και κατόπιν νυχτερινή μπιροποσία εις υγείαν του Ελληνα που ήρθε από την Αυστραλία μέσω Γιοκοχάμα και Γλασκώβης!
Ο Ποστέκογλου κέρδισε πρωταθλήματα στην Ιαπωνία και τη Σκωτία, πήγε και σε ένα Μουντιάλ με τα «καγκουρό» το 2014, αλλά στην Τότεναμ ο τίτλος είναι η καθωσπρέπει μπάλα. Εάν συνδυάζεται και με αποτέλεσμα, τόσο το καλύτερο. Ο «Big Ange» αναδείχθηκε προπονητής του μήνα στην Πρέμιερ Λιγκ τον Αύγουστο και ξανά τον Σεπτέμβριο και ξανά τον Οκτώβριο, μπροστά από τους Κλοπ, τους Γουαρδιόλα και τους Ποτσετίνο αυτού του κόσμου. Οι πρώτοι τίτλοι που κατέκτησε στην Τότεναμ είναι ατομικοί.
Οπου φύγει φύγει
Οταν έπαιζε μπάλα (τέσσερις φορές διεθνής στην Αυστραλία προτού αποσυρθεί λόγω σοβαρού τραυματισμού στα 27 του) ο Ποστέκος, όπως είναι επίσημα το επώνυμό του (αφού ο στρατιωτικός πατέρας του το άλλαξε το 1970 για να συνεννοείται καλύτερα στην Αυστραλία), μαθήτευσε δίπλα στον Φέρεντς Πούσκας στη Μελβούρνη. Και συχνά θυμόταν μια παροιμία από τον τόπο των γονιών του: «Μ’ όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις».
Και ναι, είναι ο ίδιος Ποστέκογλου που κάποτε μάζεψε τα μπογαλάκια του και έφυγε από την Πάτρα ύστερα από αήττητο σερί επτά αγώνων επειδή δεν ανεχόταν τις παρεμβάσεις του Αλέξη Κούγια. Οταν έδωσε τα χέρια με την Παναχαϊκή το 2008, το συμβόλαιό του είχε την υπογραφή ενός άλλου Ελληνοαυστραλού, του Κώστα Μακρή. «Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα παίρναμε έναν προπονητή αυτής της αξίας» δήλωσε ο Μακρής λίγο προτού πουλήσει τις μετοχές στον Κούγια. Με την κοκκινόμαυρη φόρμα της Παναχαϊκής ο Ποστέκογλου έγραψε 17 νίκες, 9 ισοπαλίες, 8 ήττες και μια ηρωική έξοδο. «Το μόνο που ζητάω είναι λίγη υπομονή» είχε δηλώσει τη μέρα που παρουσιάστηκε στους Αχαιούς δημοσιογράφους. Πάντοτε του άρεσε να χρησιμοποιεί άγνωστες λέξεις.
Πλέον στα 58 του ο Αγγελος κρατάει το τιμόνι μιας από τις πλουσιότερες ομάδες του πλανήτη. Και εργάζεται σε ένα στάδιο όπου ντρέπεσαι να πατήσεις το πόδι σου εάν έχεις συνηθίσει στην κακομοιριά και την μπίχλα των ελληνικών γηπέδων. «Ωωω! Ωωω! Ωωω! Αντζ Πο-στεκό-γλου» τραγουδάει η ενθουσιασμένη εξέδρα.
Διαβάστε επίσης: Ολυμπιακός: Στην Ελλάδα ο Πασκάλ Γιάνσεν – Συζητά για τη θέση του προπονητή
Πόλο: Περίπατος για την Εθνική Ανδρών – Βαριά ήττα για τις Γυναίκες
Οπαδική βία: Κάμερες και ταυτοπροσωπία με εφαρμογή – Πώς θα ανοίξουν τα γήπεδα (Video)
