Ξέρω πως θα σας πέσουν πολλά και δύσκολα μόλις αναλάβετε την Αθήνα αφού όλοι θα σας λένε και κάτι και πλάι θα είναι όλοι οι εργολάβοι που θα αλληλοσπαράζονται, τα τεράστια συμφέροντα και τα εσωτερικά σπρωξίματα. Μαζί με όλα αυτά και τα αιτήματα των πολιτών.
Εγώ βέβαια δεν εκφράζω τίποτα από όλα αυτά, απλά είμαι ένας πολίτης της πόλης που πάντα ήμουν περήφανος γι αυτήν – για την ιστορία της κυρίως- αλλά γιατί έμπλεκα την πραγματικότητα με τα δικά μου συναισθήματα και βέβαια ο απολογισμός έβγαινε θετικός.
Είμαι από εκείνους που μένω «εντός» αλλά πρέπει να κατεβαίνω καθημερινά στο «καυτό κέντρο».
Και εκεί αρχίζουν τα προβλήματα που είμαι βέβαιος πως ξέρετε. Δεν σας λέω για την κίνηση που όλα μπλοκάρουν. Δεν σας λέω που γίνονται συνέχεια έργα χωρίς συχνά κανέναν θετικό απολογισμό. Υπάρχουν και εκείνοι που πιστεύουν πως γίνονται απλά για να «κινηθεί το χρήμα», χωρίς αντίκτυπο στον πολίτη.
Όπως και να ‘χει κυκλοφοριακό, δρόμοι μικροί, βρώμα παντού, κλειστά καταστήματα και κτήρια χωρίς καμία ανανέωση φτιάχνουν ένα σκηνικό μεταξύ Μέσης Ανατολής (χωρίς βόμβες) και δεκαετίας του ’60( χωρίς τον ρομαντισμό της).
Σήμερα ο συρμός του τραμ χτύπησε ένα αυτοκίνητο. Η μόνη λύση να συνεχίσω με τα πόδια ως τη δουλειά. Ο.Κ. σε ένα τμήμα της διαδρομής θα μπορούσα να πάρω το μετρό όπου τις ώρες αιχμής είμαστε σαν σαρδέλα. Ταξί, ούτε τα χρήματα ήθελα να δώσω, ούτε θα έφτανα έγκαιρα…
Σχεδόν κάθε μέρα όλο και κάτι προκύπτει που θα δημιουργήσει πρόβλημα στη μετάβαση. Δεν ξέρω τι συμβαίνει σε αυτή την πόλη. Να μην μιλήσουμε για τις συγκοινωνίες όταν βρέχει ή όταν χιονίζει…
Είναι όμως κάτι που γυρίζει στο μυαλό μου συνέχεια. Αφού το πρόβλημα της Αθήνας είναι η μετακίνηση αλλά και η μόλυνση από τα πολλά αυτοκίνητα, μαζί με τους στενούς δρόμους, σκέφτηκα μπας και η μόνη λύση είναι ο απόλυτος εκσυγχρονισμός των Μέσων Μεταφοράς με ταυτόχρονη θεσμοθέτηση της ελεύθερης πρόσβασης σε αυτά (χωρίς εισιτήριο) όπως γίνεται επιτυχώς σε άλλες πόλεις του εξωτερικού που έχω επισκεφθεί. Βέβαια το θέμα αυτό δεν είναι αρμοδιότητα του Δήμου. Εμπίπτει όμως στα συμφέροντα των δημοτών και στα συμφέροντα μιας σύγχρονης πόλης. Εξάλλου το θέμα των αρμοδιοτήτων είναι λίγο χαώδες στη χώρα μας.
Με σύνθημα υπέρ την οικολογίας και του πράσινου (όχι αναγκαστικά το πράσινο του ΠΑΣΟΚ) ίσως η καμπάνια μιας ελεύθερης πόλης με λιγότερα αυτοκίνητα, με ελεύθερες σε όλους συγκοινωνίες να ήταν ένα στοίχημα ώστε να μειωθούν κατά πολύ τα αυτοκίνητα στο κέντρο και να πετύχουμε μια υπέροχη πόλη. Ποιος θα έπαιρνε το αυτοκίνητο αν οι συγκοινωνίες ήταν ελεύθερες, φιλικές στο περιβάλλον και καταπληκτικές;
Θα ήταν επίσης και ανακουφιστικό για τόσους και τόσους εργαζόμενους που θα έβλεπαν ένα λιγότερο έξοδο.
Θα μου πείτε πως θα το χρηματοδοτούσατε. Ε, εδώ σας θέλω! Συνήθως στην πόλη αυτή «πετάνε» λεφτά. Μπορεί να υπάρχουν και χορηγοί, γιατί όχι; Μήπως να τα ψάχνατε;
Ξέρω πως μερικοί βρίζουν γιατί βέβαια ονειρεύονται κέρδη και ιδιωτικοποιήσεις. Άλλοι μπορεί και να χαμογελούν… Άλλοι μπορεί να το βρίσκουν πολύ δύσκολο και ακατόρθωτο…
Αλλά στα «ακατόρθωτα» παίζεται το παιχνίδι…
Εξάλλου και η δική σας εκλογή φάνταζε «ακατόρθωτη» αλλά συνέβη…
Υ.Γ. Σας αφιερώνω και μια φωτογραφία από τα σημερινά έργα στη Βασιλίσσης Σοφίας. Τελικά δεν κατάλαβα τι έκαναν….
