Ρωτάμε για την υπόθεση Παπαθανάση, ο Γιάννης Οικονόμου απαντά «δεν έχω να προσθέσω κάτι σε όσα είπε ο υπουργός». Ρωτάμε για την υπόθεση Κοκλώνη, απαντά «έχουν αναλάβει οι αρμόδιες αρχές». Ρωτάμε για τις υποκλοπές, για τις κυβερνητικές ευθύνες στο δυστύχημα στα Τέμπη, για τις καταγγελίες του αποπεμφθέντα αρχηγού της αστυνομίας, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος παραμένει στο σήμα «δεν γνωρίζω, δεν απαντώ».
Είναι προφανές πως κανείς δεν μπορεί μπορεί να υποχρεώσει έναν κυβερνητικό εκπρόσωπο να «λέει πάντα την αλήθεια» και να δίνει ουσιαστικές απαντήσεις. Άλλωστε, αρκετοί είναι αυτοί που έχουν διακριθεί για το ταλέντο τους να κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Ωστόσο, στην περίπτωση του σημερινού κυβερνητικού εκπροσώπου, του Γιάννη Οικονόμου, το πράγμα έχει παραγίνει και ο ίδιος έχει ξεφύγει εκτός συναγωνισμού.
Για ότι και να ερωτηθεί κατά την ενημέρωση πολιτικών συντακτών, ειδικά εάν το ερώτημα αφορά αποκαλύψεις του Documento και άλλων -λίγων- ΜΜΕ που στριμώχνουν την κυβέρνηση και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, οι απαντήσεις του μοιάζουν βγαλμένες από εγχειρίδιο σιωπής και εμπαιγμού. Είτε θα παραπέμψει στη Δικαιοσύνη, είτε θα παραπέμψει στην απάντηση κάποιου υπουργού, είτε σε κάποια «ΕΔΕ», είτε θα δηλώσει ανενημέρωτος.
Ξαναλέμε, δουλειά του είναι να καλύπτει την κυβέρνηση, όμως η θέση που κρατά είναι κρατικού υπαλλήλου που έχει δέσμευση απέναντι στους πολίτες να απαντά στα δημοσιογραφικά ερωτήματα και όχι να σπεύδει να αποκρούσει τον δημοσιογραφικό έλεγχο. Σε τελική ανάλυση, μιλάει εξ ονόματος του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης, και ο ρόλος του έχει σκοπό να ενημερώσει, να εξηγήσει και να εξειδικεύσει τις κυβερνητικές πολιτικές.
Εάν δεν επιθυμεί ή δεν μπορεί να το κάνει, ας βάλει το Μέγαρο Μαξίμου στη θέση του ένα… ρομπότ, με τεχνητή νοημοσύνη και έτοιμες απαντήσεις. Πιο αποδοτικό θα είναι…
