Πολλοί ήταν αυτοί που εξήραν τις επιλογές της νέας Βρετανίδας πρωθυπουργού Λιζ Τρας στο νέο υπουργικό συμβούλιό της.
Η επιφανειακή ανάγνωση των πραγμάτων θέλει το στελεχιακό δυναμικό «πολυσυλλεκτικό» και «συμπεριληπτικό», αφού περιέχει περισσότερες γυναίκες και μη λευκούς άντρες. Το θέμα, όμως, δεν είναι τα πρόσωπα αλλά οι πολιτικές που υπηρετούν, καθώς και τι σημαίνουν οι ίδιες οι αλλαγές για τη χώρα και το Συντηρητικό Κόμμα. Καταρχάς η Τρας κυριολεκτικά εκκαθάρισε όποιον Τόρι είχε υποστηρίξει τον Σουνάκ στις εσωκομματικές διεργασίες και επιβράβευσε τους συνυποψηφίους της που τη στήριξαν, ενώ η ιδεολογική εγγύτητα έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο.
Η Βρετανία βρίσκεται αντιμέτωπη με τη χειρότερη κρίση πληθωρισμού και ύφεσης που έχει αντιμετωπίσει εδώ και δεκαετίες. Επομένως, θα μπορούσε να πει κανείς ότι η επιλογή έμπιστων προσώπων δικαιολογείται στον βαθμό που δεν θα παραλύει η κυβέρνηση σε κάθε σημαντικό νομοσχέδιο που είναι να περάσει. Την ίδια όμως λογική ακολούθησε και ο προκάτοχος της Τρας Μπόρις Τζόνσον.
Με δεδομένη την ανερμάτιστη προσωπικότητά του, δεν υπήρχε ένα στέλεχος στην κυβέρνηση που να τον χαλιναγωγεί, αφού όλοι ήταν υπόχρεοι σε αυτόν.
Η Τρας επέλεξε να επιβραβεύσει την αφοσίωση στο πρόσωπό της, παρά την ανάγκη για ενότητα στο κόμμα της και για ικανά στελέχη με σκοπό την αντιμετώπιση των δύσκολων ημερών που έρχονται.
Ισως τελικά βγουν αληθινές οι προβλέψεις του πρώην συμβούλου του Τζόνσον Ντόμινικ Κάμινγκς, ο οποίος είπε ότι ο τέως πρωθυπουργός στηρίζει την Τρας γιατί ξέρει ότι θα τα κάνει θάλασσα και θα έχει έτσι την ευκαιρία να επιστρέψει στο προσκήνιο.
