Για κρατικό μονοπώλιο στα πανεπιστήμια μιλάει η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Αλήθεια, γιατί να μην είναι; Οπως και στην υγεία, δεν λειτουργεί ούτε θα λειτουργήσει κανένας ανταγωνισμός. Προπαγανδίζεται η επιχειρηματολογία του «αιώνιου» ή του «μπάχαλου» φοιτητή, αλλά η όποια οργή των φοιτητών γεννιέται από άθλιες υποδομές και συνθήκες. Παρελαύνει επίσης το επιχείρημα ότι θα μας έρθουν το Χάρβαρντ, το ΜΙΤ και το Κολάμπια. Στη χώρα των 100.000 υποψήφιων φοιτητών κάθε χρόνο, πόσοι αντέχουν τα «χρυσά» δίδακτρα των ιδιωτικών κολοσσών; Ωστόσο πιο ουσιαστικό είναι να συζητήσουμε αν αντέχουν μια τόσο μικρή αγορά τα κολέγια της Ivy League. Οι παπαγάλοι της κυβέρνησης Μητσοτάκη έχουν βγει και σερβίρουν ιδιωτικά πανεπιστήμια στην ημεδαπή για να μπει φραγμός σε φοιτητές και συνάλλαγμα στην αλλοδαπή. Οποιος έχει χρήμα θα περιμένει τα ιδιωτικά του Μητσοτάκη για να στείλει τους γόνους του ή θα τους στείλει απευθείας –θα χρηματοδοτήσει και καμιά έδρα– σε LSE και Ελβετία;
Το κακό είναι ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη κοιτάει πώς θα βάλει χέρι στην τσέπη μας και αντιμετωπίζει την «πλέμπα» σαν εκπεσόντες εκατομμυριούχους που θα στερηθούν τα πάντα για να στείλουν χρήματα και φοιτητές στο εξωτερικό. Ετσι βλέπει τους μικρομεσαίους και τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους φορολογεί ακόμη και στην κατανάλωση.
Η κυβέρνηση προβάλλει ως «ιστορική» την όντως δομική «μεταρρύθμιση». Κλείνει τη δίοδο κοινωνικής κινητικότητας για τα φτωχότερα στρώματα καθώς οι υποψήφιοι χτυπούν την πόρτα των ΑΕΙ με το πορτοφόλι κι όχι με πανελλαδικές. Σε αντίθεση με τα ιδιωτικά, καταστρέφει τα δημόσια ΑΕΙ, που με λειψά κονδύλια έχουν έρευνα να τρέξουν. Απαξιώνει πανεπιστημιακούς όταν στα ιδιωτικά θα προσλαμβάνονται με κριτήριο απλώς το διδακτορικό και όχι την αξιολόγησή τους σε δημοσιεύσεις. Σημαδεμένη η τράπουλα του Μητσοτάκη.
