Το φιλεργατικό βιογραφικό του Αδωνη είναι πλούσιο. Ανταγωνίζεται –μπορεί να πει κανείς– το αντισημιτικό. Οταν για παράδειγμα εργοδότης πυροβόλησε και τραυμάτισε εργάτες γης στη Μανωλάδα δήλωνε ότι τα σκάγια έπληξαν τα θύματα από αέρος. Οταν το 2013 ετοίμαζε ως υπουργός Υγείας απολύσεις γιατρών προειδοποιούσε τους δημοσιογράφους να μην τις αποδώσουν στην τρόικα και του κλέψουν τη δόξα. Φυσικό λοιπόν ήταν ο Μητσοτάκης να του αναθέσει το υπουργείο Εργασίας μετά τις τελευταίες εκλογές. Στο οποίο άρχισε τη νέα φιλεργατική του διαδρομή με το διαβόητο νομοσχέδιο που υποδέχτηκαν χιλιάδες εργαζόμενοι με την απεργία της περασμένης εβδομάδας. Το «γιατί» το ξεκαθάρισε με τους όρους φιλεργατικής Δεξιάς: Δεν είναι εργαζόμενοι, είναι επαγγελματίες απεργοί! Ετσι φάνηκε για άλλη μια φορά πόσο μασκαράς είναι. Greco mascara, που λέει το παλιό άσμα. Μασκάρεψε όλες τις αντεργατικές ρυθμίσεις σε φιλεργατικές. Η λογική του είναι απλή. Αφού δεν μπορούμε να αποτρέψουμε τη μαύρη εργασία, τη βαφτίζουμε λευκή. Αφού δεν μπορούμε να αποτρέψουμε τις απλήρωτες υπερωρίες, τις νομιμοποιούμε. Αφού δεν μπορούμε με δυο λόγια να ρυθμίσουμε και να ελέγξουμε την αγορά εργασίας, προστατεύοντας τα δικαιώματα του εργαζόμενου, κηρύσσουμε νόμιμες τις παρανομίες. Ετσι ο εργαζόμενος θα έχει το «δικαίωμα» να δουλεύει έξι μέρες, 13 ώρες την ημέρα και να τρέχει στη δουλειά με ένα SMS όποτε τον καλεί ο εργοδότης. Ούτε γάτα ούτε ζημιά και ποιος είναι κερδισμένος είναι ολοφάνερο.
Το μασκαραλίκι ίσως είναι χειρότερο από τις ρυθμίσεις. Παρέλυσαν πρώτα την Επιθεώρηση Εργασίας και ύστερα είπαν ότι δεν μπορεί να κάνει ελέγχους. Μείωσαν τα πρόστιμα για εργασιακές παραβάσεις σε ψίχουλα, έτσι που να συμφέρει τον μεγάλο εργοδότη η παράβαση ακόμη κι αν τον πιάσουν. Κερδίζει 500 χιλιάρικα, πληρώνει 50, αγαπάει Μητσοτάκη, Χατζηδάκη και τώρα Αδωνη. Ο οποίος το πήγε το πράγμα στο μη παρέκει, κηρύσσοντας τον πόλεμο στις απεργίες, στους απεργούς, στον συνδικαλισμό. Οσονούπω αναμένεται να κηρύξει εκτός νόμου την ταξική πάλη, μετά τον αλήστου μνήμης Λάσκαρη. Δεν μπορείτε να είστε και με τον κομμουνισμό και με την Ευρώπη, κατακεραύνωσε τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.
Λογικό. Οταν η Μενδώνη είναι υπουργός Πολιτισμού, ο Γεραπετρίτης υπουργός Εξωτερικών και ο Φλώρος αρχηγός του στρατεύματος, ο Αδωνης είναι ο κατάλληλος μασκαράς στην κατάλληλη θέση. Με τη λογική του η πολιτεία θα έπρεπε να καταργήσει το αδίκημα της κλοπής, γιατί δεν έχει αρκετούς αστυνόμους να πιάνουν τους κλέφτες. Εφόσον βέβαια ο κλέφτης κλέβει πάνω από ένα καθορισμένο ποσό και πληρώνει ειδικό φόρο. Ε αυτό κάνει το νομοσχέδιο του Αδωνη. Θεσμοποιεί την κλοπή εκατομμυρίων εργαζομένων από την εργοδοσία. Αλλά, προσέξτε. Μπορούν να γίνουν πλούσιοι δουλεύοντας 13 ώρες τη μέρα. Μασκαράς υπουργός, με καλοπληρωμένες όμως αντεργατικές υπερωρίες…
