Κατά συρροήν δημόσιος κατήγορος του Τσίπρα, του ΣΥΡΙΖΑ, του Πολάκη σαν τον Αδωνη άλλος δεν υπάρχει. Αυτή είναι κοινή παραδοχή, που φροντίζει να την επιβεβαιώνει όπου βρεθεί κι όπου σταθεί. Εκείνο όμως που δεν έχει ίσως εμπεδώσει επαρκώς η κοινή γνώμη είναι ότι έχει να κάνει και με κατά συρροήν αθώο. Αγγελούδι. Τον αθωώνουν ο Μητσοτάκης, ο Σαμαράς, ο Πορτοσάλτε, οι πολυπληθείς θαυμαστές της ρητορικής του τέχνης, η ανεξάρτητη ελληνική Δικαιοσύνη. Και κυρίως, ό,τι κι αν κάνει, ό,τι κι αν πει, αθωώνει ο ίδιος τον εαυτό του. Και ξανά προς τη δόξα τραβά, πετώντας με πάλλευκα φτερά από τη μια λερωμένη φωλιά στην άλλη. Πολιτικοί σαν τον Αδωνη μόνο με κάποιο φως σταθερής ιδεολογίας ή σταθερών απόψεων δεν λάμπουν. Αλλα κόλπα…
Ηταν άκρως γαβγιστικός ακροδεξιός, αλλά ας είναι καλά ο Σαμαράς που τον αθώωσε. Βαφτίστηκε κεντροδεξιός και πήρε θέση στη μεγάλη δεξιά δημοκρατική παράταξη, κρατώντας μάλιστα το γάβγισμα. Ηταν ολίγον αντισημίτης, όσο πατάει η μπότα ενός Ες Ες, αλλά ζήτησε συγγνώμη και το Ισραηλιτικό Συμβούλιο αρχειοθέτησε τον φάκελό του, αφού πρώτα επιβεβαίωσε με φωτογραφίες και αναρτήσεις ότι επισκέφτηκε το Αουσβιτς για να τιμήσει τα θύματα του Ολοκαυτώματος. Σάρκαζε τον Σαμαρά, τον Κυριάκο, τη Νέα Δημοκρατία, και ξώφαλτσα τη δημοκρατία, αλλά συγχωρέθηκε οριστικά όταν έβαλε μπουλντόζες, μάλλον μπουλντόζα και κάμερα, στο Ελληνικό. Εβριζε δικαστές, εισαγγελείς και μάρτυρες, απειλούσε να γδάρει και να χώσει φυλακή διάφορους με το σκάνδαλο Novartis, αλλά: Αθώος.
Αρχειοθετημένος για τα καλά αυτήν τη φορά και πάρ’ τους στο σκαμνί την Τουλουπάκη, τον Παπαγγελόπουλο, τον Βαξεβάνη, την Παπαδάκου. Και έπεται συνέχεια, γιατί ανακοίνωσε ότι η ίδια τιμωρός μοίρα περιμένει όποιον πει ότι είχε οποιαδήποτε εμπλοκή στο σκάνδαλο. Οφείλουμε συνεπώς να συνομολογήσουμε την αθωότητά του. Παραμένει αδιευκρίνιστο γιατί κάποια πανάκριβα φάρμακα της Novartis μπήκαν στη λίστα του ΕΟΠΥΥ από κάποιο παράθυρο που άνοιξε επί υπουργίας του. Γιατί, επίσης, η Novartis πληρωνόταν πιο γρήγορα από άλλες φαρμακευτικές εταιρείες επί υπουργίας του. Και πόθεν έσχες κάτι παχυλά ποσά στους τραπεζικούς λογαριασμούς του. Διευκρινισμένο όμως και μη επιδεχόμενο ερωτήσεις είναι ότι ο Αδωνης Γεωργιάδης και στην περίπτωση αυτή αποδεικνύεται κατά συρροήν αθώος.
Το γεγονός ότι αθωώνει ευσυνείδητα και όλους τους άλλους της «παρέας», για τα αλισβερίσια με τον Φουρθιώτη παραδείγματος χάρη, τελευταία, είναι απότοκο της αθωωτικής του δεινότητας. Ο τηλεοπτικός πωλητής νανογιλέκων και αντισημιτικών βιβλίων έχει κατακτήσει και την κορυφή της πολιτικής –υπουργός Ανάπτυξης, όχι παίξε γέλασε–, αλλά και τον Ολυμπο της αθωότητας. Με το φωτοστέφανο του οσίου έχει το δικαίωμα να ειρωνεύεται και να απειλεί όλους τους άλλους. Ανασύροντας στη μνήμη το γνωστό άσμα: «Να δεις που αύριο θα μας πούνε και μαλάκες…».
