Τα προβλήματα που ανακύπτουν στην πράξη από την εφαρμογή της άδειας ειδικού σκοπού περιγράφει σε ανακοίνωση που εξέδωσε ο εργατολόγος Γιάννης Καρούζος.
Όπως αναφέρει ήδη πολλοί εργαζόμενοι κάνουν χρήσης της άδειας αυτής προκειμένου να μπορέσουν να παραμείνουν σπίτι με τα ανήλικα τέκνα τους, λόγω της αναστολής της δραστηριότητας των σχολικών μονάδων.
Ωστόσο όπως αναφέρει «από την πρακτική εφαρμογή των σχετικών διατάξεων που αφορούν την άδεια ειδικού σκοπού, παρατηρούνται ήδη ορισμένα βασικά προβλήματα».
Το πρώτο από αυτά έγκειται στο γεγονός ότι με τις μέχρι σήμερα προβλέψεις, την άδεια ειδικού σκοπού δικαιούνται μόνο οι εργαζόμενοι γονείς τα παιδιά των οποίων είναι εγγεγραμμένα σε βρεφικούς, βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς ή φοιτούν σε σχολικές μονάδες υποχρεωτικής εκπαίδευσης ή σε ειδικά σχολεία ή σχολικές μονάδες ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης, ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας των παιδιών, καθώς και οι εργαζόμενοι γονείς ατόμων με αναπηρία, τα οποία, ανεξαρτήτως της ηλικίας τους, είναι ωφελούμενοι σε δομές παροχής υπηρεσιών ανοικτής φροντίδας για άτομα με αναπηρία.
Σύμφωνα με τον κ. Καρούζο, «καμία πρόβλεψη δεν υπάρχει για εργαζόμενους γονείς, οι οποίες δεν είχαν εγγράψει τα παιδία τους σε βρεφονηπιακούς σταθμούς είτε από επιλογή είτε λόγω ηλικίας (π.χ. τέκνα που είναι μόλις λίγων μηνών), την φροντίδα των οποίων είχαν αναλάβει μέχρι σήμερα οι παππούδες και οι γιαγιάδες. Οι εργαζόμενοι γονείς που ανήκουν στη συγκεκριμένη κατηγορία δεν δικαιούνται την άδεια ειδικού σκοπού, βάσει των μέχρι τώρα ισχυουσών διατάξεων»
Το γεγονός βέβαια αυτό δημιουργεί πολλά πρακτικά προβλήματα, διότι αφενός οι γονείς δεν δικαιούνται άδεια, αφετέρου οι παππούδες και οι γιαγιάδες που ήταν επιφορτισμένοι με τη φύλαξη και φροντίδα των παιδιών ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες πληθυσμού και ως εκ τούτου αδυνατούν πλέον να φυλάξουν τα παιδιά. Άμεση λοιπόν κρίνεται η νομοθετική ρύθμιση του συγκεκριμένου ζητήματος, προκειμένου να βρεθεί μία λύση σε αυτή τη δυσχερή κατάσταση.
Ένα δεύτερο πρακτικό ζήτημα έχει προκύψει λόγω της
επικείμενης αναστολής λειτουργίας των καταστημάτων λιανικού εμπορίου, την ίδια στιγμή που αρκετοί γονείς έχουν κάνει χρήση της άδειας ειδικού σκοπού. Το θέμα εν προκειμένω είναι αν η ήδη ληφθείσα άδεια συνεχίζει να ισχύει, τουλάχιστον έως τις πρώτες 4 ημέρες (3 +1 ημέρα από άδεια αναψυχής), οι οποίες αποτελούν τον ελάχιστο αριθμό ημερών που μπορεί να λάβει ένας εργαζόμενος. Εν τοις πράγμασι όμως, εφόσον η λειτουργία της επιχείρησης αναστέλλεται, ο εργαζόμενος δεν μπορεί να λάβει άδεια και κατ’ επέκταση να αμειφθεί και για αυτή, αφού η αναστολή της λειτουργίας της επιχείρησης συνιστά ανωτέρα βία και απαλλάσσει τον εργοδότη από την υποχρέωση καταβολής μισθού. Από την άλλη πλευρά, είναι ανεπίτρεπτο ο εργαζόμενος να χάνει ημέρες αδείας αναψυχής κατ’ αυτόν τον τρόπο. Ως εκ τούτου φρονούμε ότι είναι σημαντική η διευκρίνηση της συγκεκριμένης περίπτωσης ενόψει και της ήδη ανακοινωθείσας επικείμενης αναστολής των καταστημάτων λιανικού εμπορίου.
Ένα τρίτο ζήτημα που ανακύπτει είναι ότι η άδεια ειδικού σκοπού χορηγείται σε εργαζόμενους γονείς ατόμων με αναπηρία, τα οποία, ανεξαρτήτως της ηλικίας τους, είναι ωφελούμενοι σε δομές παροχής υπηρεσιών ανοικτής φροντίδας για άτομα με αναπηρία. Καμία όμως πρόβλεψη δεν υπάρχει για άτομα τα οποία είναι δικαστικοί συμπαραστάτες ΑΜΕΑ.
«Η άδεια ειδικού σκοπού λοιπόν, θα έπρεπε να χορηγείται και στην περίπτωση που κάποιος τελεί σε πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, λόγω εξισώσεως του δικαστικού συμπαραστάτη με τον γονέα» επισημαίνεται στην ανακοίνωση.
