«Το να κατηγορούμε τον κ. Δούκα για σημαίες που υψώθηκαν σε δημόσιο χώρο είναι άδικο. Ο δήμαρχος Αθηναίων θα κριθεί από το έργο του και από το πόσο θα στηρίξει την προσπάθεια της κυβέρνησης να βελτιώσει τη ζωή των πολιτών της πρωτεύουσας», ανέφερε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, αδειάζοντας ουσιαστικά τον Θάνο Πλεύρη, ο οποίος είχε επιτεθεί στον δήμαρχο Αθηναίων, για την ύπαρξη παλαιστινιακών σημαιών, στην τελετή για την αλλαγή του χρόνου στο Σύνταγμα.
Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Πλεύρης αναπαράγοντας ακροδεξιές και φοβικές λογικές είχε αναφέρει στο twitter ότι «στον δήμο της Αθήνας μία σημαία υψώνεται και αυτή είναι της Πατρίδας μας της Ελλάδας. Τις σημαίες άλλων κρατών να τις υψώνει ο νέος δήμαρχος στο σπίτι του».
Από τις τοποθετήσεις των στελεχών της Νέας Δημοκρατίας, αποτυπώνεται για άλλη μία φορά, ότι η κυβέρνηση πατάει σε δυο βάρκες καθώς προσπαθεί να χαϊδέψει τα ακροδεξιά ακροατήρια και ταυτόχρονα να «φιλοτεχνεί» το φιλελεύθερο προφίλ της. Αυτή η δομική αντίφαση στον κυβερνητικό λόγο, φαίνεται σε κάθε έκφανση της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας (ομόφυλα ζευγάρια, ελληνοτουρκικά, νομιμοποίηση μεταναστών).
Σύσταση για «προσοχή» στον Συρίγο
Ο Παύλος Μαρινάκης αναφέρθηκε και στις δηλώσεις του Άγγελου Συρίγου, ο οποίος χαρακτήρισε ως «παρωχημένη» τη Συνθήκη της Λωζάνης.
Χαρακτηριστικά, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος σημείωσε ότι «κατ’ αρχάς, να πούμε ότι η Συνθήκη της Λωζάνης είναι ένα στέρεο διεθνές νομικό θεμέλιο, που ρυθμίζει συνολικά τις σχέσεις της ευρύτερης περιοχής. Και ήταν και είναι αναπόσπαστο κομμάτι της Διακήρυξης των Αθηνών στις 7 Δεκεμβρίου, δεδομένου ότι στη Διακήρυξη των Αθηνών γινόταν σαφής αναφορά στο Διεθνές Δίκαιο, ξεχωριστής σημασίας μέρος του οποίου είναι και η Συνθήκη της Λωζάνης. Άλλωστε, ο Πρωθυπουργός της χώρας μας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, έκανε αναφορά στη Συνθήκη της Λωζάνης, στη δεύτερη τοποθέτησή του στις κοινές δηλώσεις που έκανε με τον Τούρκο Πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν».
Σε ότι αφορά τον κ. Συρίγο ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ανέφερε ότι «από κει και πέρα, σίγουρα χρειάζεται περισσότερη προσοχή στις δημόσιες τοποθετήσεις, ούτως ώστε, ειδικά από ανθρώπους που έχουν γράψει «χιλιόμετρα» στον δημόσιο λόγο, μια διατύπωση να μην επιδέχεται της οποιασδήποτε παρερμηνείας».