81ο Φεστιβάλ Βενετίας: Οι Ελληνες σκηνοθέτες που άνοιξαν τον δρόμο

Το «Τοπίο στην ομίχλη» του Θόδωρου Αγγελόπουλου κέρδισε τον Αργυρό Λέοντα το 1988

Ταινίες που συμμετείχαν και διακρίθηκαν στο Φεστιβάλ Βενετίας, τη μακροβιότερη γιορτή του σινεμά.

Πολύ προτού ο Γιώργος Λάνθιμος πετύχει την ιστορική πρωτιά κατακτώντας τον Χρυσό Λέοντα χάρη στο «Poor things» κάποιοι άλλοι σκηνοθέτες είχαν ανοίξει τον δρόμο προς την επιτυχία.

Ο «Δράκος» του Νίκου Κούνδουρου ήταν η πρώτη ελληνική ταινία που μπήκε στο διαγωνιστικό τμήμα του αρχαιότερου κινηματογραφικού φεστιβάλ του πλανήτη. Το 1956 ο Κούνδουρος βρέθηκε απέναντι σε δημιουργούς όπως ο Μιζογκούτσι, ο Ρέι, ο Κλεμάν κι ο Ολντριτς αλλά δεν κατάφερε να φύγει με βραβείο. Το 1979 ο Κώστας Γαβράς συμμετέχει με τη «Λάμψη μιας γυναίκας» κι ένα χρόνο μετά ο Θόδωρος Αγγελόπουλος βρέθηκε κοντά στην ιστορική πρωτιά αλλά ο «Μεγαλέξανδρός» του περιορίστηκε στον Αργυρό Λέοντα και στο βραβείο της FIPRESCI. Εκείνη τη χρονιά το βαρύτιμο έπαθλο μοιράζεται μεταξύ της «Γκλόρια» του Τζον Κασσαβέτης και του «Ατλάντικ Σίτι» του Λουί Μαλ.

Ο «Δράκος» του Νίκου Κούνδουρου ήταν η πρώτη ελληνική ταινία που μπήκε στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ της Βενετίας το 1956

Δύο χρόνια αργότερα το «Φράγμα» του Δημήτρη Μακρή, το πολιτικό θρίλερ με τους Νίκο Κούρκουλο και Δάνη Κατρανίδη, μπήκε ανέλπιστα στη λίστα με τα φιλμ που διεκδίκησαν τον Χρυσό Λέοντα. Το 1983 ο Κώστας Γαβράς με το «Χάννα Κ.» βρέθηκε ξανά στο διαγωνιστικό τμήμα, ενώ δύο χρόνια μετά ήταν η σειρά του Παντελή Βούλγαρη να συμμετάσχει με τα «Πέτρινα χρόνια» του που προκάλεσαν αίσθηση και χάρισαν στη Θέμιδα Μπαζάκα ειδική μνεία για την ερμηνεία της. Το 1986 ο Αγγελόπουλος ξαναμπήκε με τον «Μελισσοκόμο» στην κούρσα της διεκδίκησης του χρυσού επάθλου χωρίς αποτέλεσμα, αλλά δύο χρόνια μετά κατέκτησε και πάλι τον Αργυρό Λέοντα με το «Τοπίο στην ομίχλη». Το 1989 ο Γιώργος Πανουσόπουλος παρουσίασε το «Μ’ αγαπάς», ενώ το ελληνικό χρώμα στις βραβεύσεις εκείνης της χρονιάς αναδείχτηκε χάρη στον Γιώργο Αρβανίτη που κέρδισε το βραβείο φωτογραφίας για το γαλλοβελγικό δράμα «Australia» του Ζαν-Ζακ Αντριάν. Χρειάστηκε να περάσουν αρκετά χρόνια μέχρι να ξαναδούμε ελληνική συμμετοχή στη Βενετία: το 2004 το «Delivery» του Νίκου Παναγιωτόπουλου μπήκε στο επίσημο διαγωνιστικό. Η ώρα της Αθηνάς-Ραχήλ Τσαγγάρη ήρθε το 2010 με το «Attenberg» που χάρισε το βραβείο ερμηνείας στην Αριάν Λαμπέντ και μάλιστα απέναντι στη Νάταλι Πόρτμαν που λίγους μήνες μετά κέρδισε το Οσκαρ Α΄ ρόλου χάρη στον «Μαύρο κύκνο», ενώ η ίδια η σκηνοθέτρια κέρδισε το βραβείο Lina Mangiacapre.

To 2011 νίκησε με το σενάριο των «Αλπεων» και δύο χρόνια μετά ήρθε και ο διπλός θρίαμβος του Αλέξανδρου Αβρανά με τη «Miss Violence», που εκτός του βραβείου ερμηνείας (Θέμης Πάνου) κέρδισε και τον τίτλο του κορυφαίου σκηνοθέτη και μάλιστα απέναντι σε δημιουργούς όπως οι Τέρι Γκίλιαμ, Χαγιάο Μιγιαζάκι, Ξαβιέ Ντολάν, Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν, Στίβεν Φρίαρς αλλά και τον Τζόναθαν Γκλέιζερ («Ζώνη ενδιαφέροντος»), που διαγωνίστηκε εκείνη τη χρονιά στη Μόστρα με το καλτ πλέον «Κάτω από το δέρμα»! Τότε ο Χρυσός Λέοντας πήγε στο ιταλικό ντοκιμαντέρ του ΤζιανφράνκοΡόζι «Sacro GRA».