Αφού ζήσαμε την έκδοση βιβλίου του Αδωνη Γεωργιάδη για τη ρητορική, μπορούμε να περιμένουμε πτυχία πυρηνικής φυσικής από την Ελληνική Αγωγή. Δεν συμμερίζομαι την απολυτότητα με την οποία αντιμετωπίζουν αρκετοί το συγγραφικό εγχείρημα του υπουργού. Κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα στην έκφραση ή ακόμη και στη δημιουργία μιας εικόνας για τον εαυτό του. Αν ο Αδωνης θέλει να φαντασιώνεται ότι είναι ένας Αριστοτέλης με νανογιλέκο, έχει δικαίωμα να το κάνει. Μην ξεχνάτε ότι στο πρόσωπό του βρίσκει έκφραση η επιτυχία που μπορεί να φέρει η επιμονή. Υπήρξε ένας γραφικός που χρησιμοποιούσε τη γλώσσα όπως οι λοχίες της χούντας και συνεχίζει να γράφει στο Twitter με ορθογραφικά λάθη και μαλλιαρή καθαρεύουσα, διαπρέπει όμως στο κοινό του ως αρχαιοπρεπής. Τόσο που να έχει πελάτες σκύλους στην εκμάθηση της αρχαίας ελληνικής. Σε κάθε περίπτωση, θα ευχηθώ στον υπουργό να πάει καλά το βιβλίο του και να μην αποδειχθεί και αυτό προϊόν λογοκλοπής. Να θυμίσω ότι στο παρελθόν ο Αδ. Γεωργιάδης υπέγραψε ως συγγραφέας του ιστορικού μυθιστορήματος με τίτλο «Θεοδώρα Φραντζή, η άλωσις», το οποίο αποδείχθηκε αντιγραφή του αγγλικού μυθιστορήματος του 1857 με τίτλο «Θεοδώρα Φραντζή, η πτώση της Κωνσταντινούπολης». Πρέπει να ομολογήσουμε πάντως ότι ο υπουργός καταφέρνει να βρίσκεται στην επικαιρότητα. Δήλωσε ότι αν οι εισαγγελείς έχουν γνωμοδοτήσει ότι του βρήκαν «αδιευκρίνιστα ποσά» και τον απάλλαξαν, αυτό είναι ευθύνη των εισαγγελέων και όχι δική του. Την άλλη μέρα βγήκε και είπε ότι δεν υπήρξε τίποτε αδιευκρίνιστο γιατί σε άλλη σελίδα της εισαγγελικής διάταξης που τον αφορά οι εισαγγελείς τα διευκρινίζουν. Αλλά για να μην έχετε αμφιβολία για τη ρητορική του τέχνη, τα ρέστα του έδωσε σε συνέντευξη για την ακρίβεια στα καύσιμα. Δήλωσε με πλήρη σοβαρότητα ότι η Ελλάδα έχει τη φτηνότερη βενζίνη στην Ευρώπη αν αφαιρεθούν οι φόροι. Συμπλήρωσε δε ότι αν βγουν οι φόροι, δεν θα έχουμε κοινωνικές παροχές. Δεν τον ενδιαφέρει τον Αδωνη αν θα τον βρίσουν ή θα τον σχολιάσουν. Τον ενδιαφέρει να είναι παρών μέσα στην ανακατωσούρα και τη λασπουριά και να ξεγλιστρά σαν χέλι. Με αυτή την έννοια, ίσως το επόμενο βιβλίο του πρέπει να είναι «Ο αγών του» στην πολιτική διαμάχη.
Τικ τακ
Οπως κάθε φορά στα Ποσειδώνια, έτσι και φέτος οι εφοπλιστές στήνουν τα περίπτερα, πίνουν τα κοκτέιλ τους, δηλώνουν ομόθυμα πατριώτες και όταν αποχωρούν συνεχίζουν να θάβουν ο ένας τον άλλο.
Το τι φτάνει στα αυτάκια μου ως σχόλια που γίνονται στα πολυτελή περίπτερα δεν λέγεται.
Οσα λέει ο Μητσοτάκης για το Documento είναι φιλοφρονήσεις μπροστά σε αυτά που εκστομίζει η εφοπλιστική οικογένεια. Αφοπλιστικά τα σχόλια.
Οι ανήσυχοι πάντως επενδυτές των θαλασσών έχουν φροντίσει να φροντίζουν τους υψηλούς καλεσμένους. Ανάμεσα στα προσφερόμενα είναι και η συνοδεία από καλλονές και καλλονούς που να είναι ισάξια του δηλωμένου πλούτου που κυκλοφορεί.
Ανακαινισμένο ξενοδοχείο στο κέντρο της Αθήνας, που δεν λειτούργησε όμως λόγω διάφορων ιδιοκτησιακών προβλημάτων, λειτουργεί κανονικά, πλην όμως κρυφά.
Στεγάζει τους κυρίους και τις κυρίες που εξυπηρετούν τις ανάγκες… συνοδείας στους επισκέπτες της μεγάλης γιορτής του Πειραιά.
Φυσικά και δεν απασχολεί κανέναν τι κάνουν και πώς το κάνουν οι υψηλοί καλεσμένοι. Απλώς ακόμη και στα γούστα τους τον πρώτο ρόλο παίζει η φοροδιαφυγή. Οι συνοδοί δεν κόβουν αποδείξεις. Εχουν φτιάξει τις δικές τους offshore του έρωτα.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος «Τι κάνεις Γιάννη-κουκιά σπέρνω-Οικονόμου» περιέγραψε ως ανθέλληνα όποιον υποστηρίζει ότι η Ελλάδα κάνει pushbacks.
Αν δηλαδή οδηγείς σε θάνατο ανθρώπους με επαναπροωθήσεις είσαι πατριώτης, ενώ αν δεν θέλεις να πεθαίνουν άνθρωποι είσαι προδότης.
Για μια ακόμη φορά το «εθνικό» είναι όσα υπαγορεύει η λογική της βίας ενώ η τήρηση διεθνών νόμων μετατρέπεται σε ενοχλητική, αντεθνική μάλιστα θέση.
Φυσικά, αν οι «εισβολείς» έχουν λεφτά, τους δίνουμε Χρυσή Βίζα και κάνουμε τεμενάδες.
Από ιστορικής άποψης πάντως ο Γιάννης Οικονόμου είναι χρήσιμος. Θυμίζει την εποχή που η χούντα έλεγε ανθέλληνα οποιονδήποτε κατήγγειλε στο εξωτερικό τις δολοφονικές της πρακτικές.
ΡΙΚΣΣΥ στο υπουργείο Δικαιοσύνης
Μετά την αμηχανία που προκάλεσε στο υπουργείο Εξωτερικών και στον ίδιο τον υπουργό Νίκο Δένδια η αποκάλυψη ότι παραποιήθηκαν έγγραφα του FBI για τη Novartis κατά τη διαδρομή προς τη Μεταφραστική Υπηρεσία του υπουργείου, ήταν η σειρά του Δικαιοσύνης να βιώσει τη ρήξη. Για την ακρίβεια υπήρξε ΡΙΚΣΣΥ και όχι ρήξη. Ο υπουργός Δικαιοσύνης Κώστας Τσιάρας, γιατρός το επάγγελμα, οχλήθηκε πολλές φορές από δημοσιογράφους να πάρει θέση. Να κάνει δηλαδή το αυτονόητο, να δηλώσει ότι θα διαταχθεί έρευνα για να μην υπάρχουν σκιές. Ολα έδειχναν ότι ο υπουργός δεν είχε πρόβλημα να κάνει τέτοια δήλωση. Ολα άλλαξαν όμως μέσα σε μερικά λεπτά και, όπως μαθαίνω, η στροφή προήλθε από πιέσεις του γενικού γραμματέα του υπουργείου Πάνου Αλεξανδρή. Ο δικηγόρος Αλεξανδρής, παρότι σκληρό ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν, τοποθετήθηκε ως προσωπική επιλογή του Μητσοτάκη στο υπουργείο. Ολοι καταλάβαιναν ότι η τοποθέτηση έγινε, όπως ακουγόταν, για «να ελέγχει τον υπουργό» και μάλλον όσοι το έλεγαν δεν εννοούσαν να ελέγχει τις αστοχίες λόγω άγνοιας της νομικής. Σε κάθε περίπτωση, ο Αλεξανδρής μπήκε γενικός γραμματέας και εκτός των άλλων (θα έχουμε εν καιρώ αναφορά σε αυτά) απέτρεψε να βγει ανακοίνωση αφού μάλιστα ενημέρωσε το Μέγαρο Μαξίμου. Και πάμε στη ΡΙΚΣΣΥ που λέγαμε. Ο δικηγόρος Αλεξανδρής είναι φίλος του Ανδρέα Λοβέρδου, κουμπάρος του απ’ ό,τι λέγεται και ιδρυτικό στέλεχος του κόμματος που είχε φτιάξει ο Λοβέρδος με το όνομα ΡΙΚΣΣΥ. Τουτέστιν Ριζοσπαστική Κίνηση Σοσιαλδημοκρατικής Συμμαχίας. Σημασία βέβαια δεν έχει τόσο το τι σήμαινε η ΡΙΚΣΣΥ στην ευφάνταστη πολιτική ιστορία του κ. Λοβέρδου όσο ότι το έγγραφο που παραποιήθηκε στη μετάφραση και για το οποίο θα έπρεπε να βγει μια ανακοίνωση από το υπουργείο Δικαιοσύνης ήταν αυτό που αφορούσε και έκαιγε τον Λοβέρδο. Τώρα για τα άλλα που λέγονται ότι το υπουργείο Δικαιοσύνης δεν είναι αμερόληπτο στην υπόθεση Λοβέρδου, τι να σας πω; Ισως κάποτε τα ψάξει η Δικαιοσύνη όλα αυτά.
Πού είναι ο κύριος Συνολάκης;
Η φωτιά στη Βούλα δεν επεκτάθηκε με 8 και 9 μποφόρ όπως έλεγαν τα κανάλια. Απλώς ο Σκάι έβαλε στο γρήγορο τα πλάνα που έπαιζε και φαινόταν ο άνεμος να είναι πιο μανιασμένος και από τον Αρη Πορτοσάλτε. Πάνω από 24 σπίτια κάηκαν μέσα σε μερικές ώρες, οι δυνάμεις πυρόσβεσης είναι απροετοίμαστες όπως καταγγέλλουν φορείς, αλλά η κυβέρνηση επιμένει στο δόγμα «ευτυχώς δεν είχαμε θύματα». Φυσικά μια χώρα δεν γίνεται να καίγεται κάθε χρόνο και η καταστροφή να μετατρέπεται σε ζητωκραυγές επειδή δεν υπάρχουν θύματα. Η προστασία αφορά ανθρώπους, περιβάλλον και περιουσίες. Και οι φόροι που εισπράττονται είναι ακριβώς για να οργανωθεί αυτή η συνολική προστασία και όχι η φυγή. Το Μαξίμου πάντως, το οποίο είναι σε εκλογική ετοιμότητα, βιώνει ως εφιάλτη την πιθανότητα να ξεσπάσουν πυρκαγιές με δεδομένη την ανικανότητα του μηχανισμού. Φοβούνται ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο μπορεί ακόμη και να ανατρέψει τα σχέδια για απόδραση προς τις εκλογές. Αυτό που σίγουρα λείπει είναι ο καθηγητής κ. Συνολάκης με το συνολάκι του και το παπιγιόν του να μας αναλύσει σε πόσα λεπτά γίνεται η εκκένωση. Του Μαξίμου εννοώ.
