Η πολιτική είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση καθώς από αυτή κρίνεται η πορεία της χώρας και όλων μας, ειδικά σε ζόρικες καταστάσεις όπως αυτή που διανύουμε. Και προφανώς προϋποθέτει την ικανότητα να αναλύεις τη συγκεκριμένη κατάσταση, να καταθέτεις συγκεκριμένες προτάσεις και τελικά να προβλέπεις πού πάνε τα πράγματα.
Εχει σημασία λοιπόν να δούμε την πορεία του επικεφαλής του… «επιτελικού» κράτους σε σχέση με αυτήν την αλφαβήτα της πολιτικής πιάνοντας το νήμα των κατά καιρούς δηλώσεών του που όταν γίνονται υπερπροβάλλονται, αλλά μετά κυριολεκτικά θάβονται γιατί δείχνουν ότι όσα εξαγγέλθηκαν τα πήρε ο αέρας ή ακόμη χειρότερα έγιναν τα εντελώς αντίθετα, με καταστρεπτικά αποτελέσματα. Μητσοτάκης λοιπόν, με τα δικά του λόγια.
Πριν από έξι μήνες: «Θα τα πάμε πολύ καλύτερα στον τουρισμό από ό,τι πέρυσι».
Πριν από πέντε μήνες: «Στη χώρα μας η διαδικασία του εμβολιασμού προχωρά οργανωμένα και πιο γρήγορα από τα πιο πολλά ευρωπαϊκά κράτη». Πριν από τέσσερις μήνες: «Μέχρι αρχές Μαΐου θα έχουν εμβολιαστεί όλοι οι άνω των 60». Πριν από τρεις μήνες: «Θα ιδιωτικοποιηθούν μερικώς οι επικουρικές συντάξεις». Πριν από δύο μήνες: «Μπορώ να πω ότι πιστεύω πως τα χειρότερα έχουν περάσει και πλέον η οικονομία κινείται προς μια πολύ γρήγορη ανάκαμψη». Εδώ είναι που βρίσκεσαι υποχρεωμένος να σταματήσεις να… μεταδίδεις γιατί σου έρχεται εκείνο το παλιό «πού πας, ρε Καραμήτρο;» και θέλεις να βάλεις τις φωνές.
Γιατί σαν τους Καραμήτρους του ανέκδοτου μας αντιμετωπίζουν, που δεν μπορούν να αντιληφθούν όσα κακά τους συμβαίνουν και άβουλοι και μοιραίοι κοιτάζουν γύρω τους για να δουν από πού θα τους έρθει το επόμενο χτύπημα.
Αυτά τα κόλπα βέβαια, τα άλλα λέω και άλλα εννοώ, σας πουλάω αυτά που λέω και κάνω αυτά που εννοούσα, δεν πιάνουν ποτέ για πολύ. Γι’ αυτό όταν η κουβέντα έρχεται στο πόθεν έσχες τα στόματα (τους) μένουν ερμητικά κλειστά.
