Μόνο 56 ανθρώπους των γραμμάτων και του πολιτισμού κατάφερε να βρει η Νέα Δημοκρατία προκειμένου να μας επιτιμήσουν που αμφισβητούμε την επιστημονική επάρκεια της Λίνας Μενδώνη και δεν κάνουν ούτε νύξη στο όνομα Δημήτρης Λιγνάδης
Μεγάλη επικοινωνιακή ήττα. Πενήντα έξι άνθρωποι του πολιτισμού, των γραμμάτων, των τεχνών και της «δημόσιας σίτισης» αποφάσισαν αυτοβούλως να ενώσουν τη φωνή τους και να διατρανώσουν την πίστη τους στην επιστημονική κατάρτιση της υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη. Ούτε καν 59 δηλαδή, για να μπορέσουν οι ευφάνταστοι επιμελητές ύλης σε σάιτ και εφημερίδες να εντυπωσιάσουν τους αναγνώστες με το μοναδική έμπνευσης εύρημα «60-1». Ούτε καν 60 – όσοι και οι κατασκευαστές πλυντηρίων που κάποτε μας πρότειναν το απορρυπαντικό με τους άσπρους και μπλε κόκκους. Οι σύγχρονοι κατασκευαστές πλυντηρίου είναι μόνο 56, αλλά οι κόκκοι παραμένουν άσπροι και μπλε, όπως τα χρώματα του κυβερνώντος κόμματος.
Την ώρα που ο τόπος βοά με όσα έχουν αποκαλυφθεί σχετικά με τη δράση του Δημήτρη Λιγνάδη, την ώρα που η προσπάθεια του υπουργείου Πολιτισμού και του πρωθυπουργού να τη συγκαλύψουν κατέπεσε με περισσότερο πάταγο από εκείνο των Δίδυμων Πύργων στη Νέα Υόρκη, 56 προσωπικότητες αποφάσισαν να παρέμβουν στη δημόσια σφαίρα και να μας εγκαλέσουν που πολιτικοποιούμε –διάολε, όποια υπόθεση αφορά το δημόσιο πεδίο είναι πολιτική– το #MeToo (διαβάστε προσεκτικά την ανακοίνωση και όποιος ανακαλύψει κάπου κρυμμένο το όνομα Δημήτρης Λιγνάδης, θα μπει στην κλήρωση για να κερδίσει ταξίδι με τον πρωθυπουργό στο επόμενο νησί που θα επιλέξει για την αναψυχή του).
Διαβάστε επίσης: 56 στελέχη του Πολιτισμού στηρίζουν Μενδώνη
Απ’ όσο καταλαβαίνω κανένας δεν επιρρίπτει ευθύνη στην υπουργό Πολιτισμού και στον πρωθυπουργό για την κακοποιητική και παρενοχλητική συμπεριφορά πρωταγωνιστών του θεάτρου και της τηλεόρασης. Δεν ζήτησε κάποιος από την υπουργό να συστήσει ειδικό αστυνομικό σώμα που θα εποπτεύει τα θέατρα – αν και αυτή η αντίληψη των πραγμάτων πηγάζει μέσα από τον σκληρό πυρήνα της σημερινής κυβέρνησης. Αυτό που ζητάμε είναι να αναλάβουν την πολιτική τους ευθύνη αυτοί που επέλεξαν τον Δημήτρη Λιγνάδη ως καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου; Είναι ξεκάθαρο αυτό ή όχι;
Οι 56 κατασκευαστές σύγχρονων πλυντηρίων συμφωνούν ότι η επιστημονική κατάρτιση της κ. Μενδώνη είναι αδιαμφισβήτητη –λες και βρισκόμαστε στα μισά διαγωνισμού αξιολόγησης της επιστημονικής επάρκειας των υπουργών– και μας καλούν εμάς τους απειθείς να αναστοχαστούμε (τι λέξη κι αυτή που δεν λέει τίποτε αλλά εντυπωσιάζει με περισσή ευκολία) και όλοι μαζί ενωμένοι (πλην του Κουφοντίνα, να υποπτευθώ, και όσων στηρίζουν τα δίκαια αιτήματά του) να αναγεννηθούμε. Ο Ιωάννης Μεταξάς μιλούσε για αναγέννηση, οι συνταγματαρχαίοι το 1967 μιλούσαν για αναγέννηση, τώρα και οι 56 κατασκευαστές πλυντηρίων μιλούν για αναγέννηση. Αν συνόδευαν δε και το κείμενο που υπογράφουν με έναν φοίνικα το αποτέλεσμα θα ήταν ακόμη πιο επιδραστικό.
Δεν θέλω να πιστέψω τις φήμες που κάνουν λόγο για τηλέφωνα που έχουν πάρει φωτιά και έχουν να κάνουν με τις επιχορηγήσεις των θεάτρων και για τον κομβικό ρόλο προσώπου του θεάτρου που επιχειρεί να βρει κόσμο που θα στηρίξει το κυβερνόν κόμμα σε αυτήν τη δύσκολη συγκυρία. Δεν θέλω και δεν πρόκειται να δώσω βάση σε αυτές τις φήμες. Γιατί είμαι σίγουρος ότι και οι 56 opinion makers (κρατικοδίαιτοι αρκετοί από αυτούς) υπέγραψαν το κείμενο συνταρασσόμενοι και συνεγειρόμενοι από το όραμα της εθνικής αναγέννησης. Έτσι είναι αν έτσι νομίζουν.