Πέρασε ήδη μισός αιώνας από την ημέρα που η Ελλάδα έμπαινε σε μια μαύρη περίοδο με το πραξικόπημα των συνταγματαρχών και την κατάλυση όλων των δικαιωμάτων και ελευθεριών αλλά και των θεσμών της Δημοκρατίας.
Από τότε ως τώρα πολλά έχει διδαχθεί η Ελληνικός λαός αλλά η εικόνα των τανκς μπροστά στο Ελληνικό Κοινοβούλιο προκαλεί ακόμα ανατριχίλα, ενώ ο φασισμός σηκώνει και πάλι κεφάλι.
Προκόπης Παυλόπουλος, πρόεδρος της Δημοκρατίας: Χρέος μας η υπεράσπιση της Δημοκρατίας
«Το εθνικό μας χρέος για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας γίνεται, μέσα στη σημερινή συγκυρία ιδίως για την ευρωπαϊκή μας οικογένεια, τόσο περισσότερο επιτακτικό, όσον οι ύπουλες δυνάμεις που απεργάζονται την κατάλυση των δημοκρατικών θεσμών -με αποκορύφωμα τα ναζιστικά κατάλοιπα, τα οποία ξυπνούν τους εφιάλτες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου- αναβιώνουν απειλητικά», αυτό αναφέρει, μεταξύ άλλων, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος με αφορμή τη συμπλήρωση μισού αιώνα από το πραξικόπημα του 1967.
Ο κ. Παυλόπουλος τονίζει επιπλέον πως «εμείς, οι Έλληνες, δεν πρέπει να ξεχνάμε […] ότι η Ελλάδα υπήρξε κοιτίδα και λίκνο της Δημοκρατίας, άρα οφείλουμε να συμπεριφερόμαστε, αδιαλείπτως και αενάως, ως θεματοφύλακες ενός αναντικατάστατου θεσμικού και πολιτικού αγαθού, το οποίο, από τη φύση του, είναι εύθραυστο».
Τέλος ο κ. Παυλόπουλος έπλεξε το εγκώμιο των πεσόντων-θυμάτων «των αδίστακτων πραξικοπηματιών της 21ης Απριλίου 1967» και είπε ότι πρέπει να τιμώνται παντοτινά «εκείνοι που αντιστάθηκαν και βασανίσθηκαν, υπερασπιζόμενοι τη Δημοκρατία όπως ταιριάζει στους Έλληνες».
Ολόκληρη η δήλωσε του Προέδρου της Δημοκρατίας έχει ως εξής:
«Πενήντα χρόνια μετά, η μνήμη των Ελλήνων παραμένει -και θα παραμένει στο διηνεκές- σ’ εθνική εγρήγορση για το στυγερό έγκλημα κατά της Δημοκρατίας που συντελέσθηκε την αποφράδα ημέρα της 21ης Απριλίου 1967.
Εμείς, οι Έλληνες, δεν πρέπει να ξεχνάμε αφενός ότι η Ελλάδα υπήρξε κοιτίδα και λίκνο της Δημοκρατίας, άρα οφείλουμε να συμπεριφερόμαστε, αδιαλείπτως και αενάως, ως θεματοφύλακες ενός αναντικατάστατου θεσμικού και πολιτικού αγαθού, το οποίο, από τη φύση του, είναι εύθραυστο. Και, αφετέρου, ότι κάθε φορά που η Ελλάδα στερήθηκε το αγαθό της Δημοκρατίας, το “τίμημα” υπήρξε εξαιρετικά επώδυνο όχι μόνο για τους Θεσμούς και τον Άνθρωπο αλλά ακόμη και για τον Εθνικό μας Κορμό. Η μαρτυρική Κύπρος, θύμα της ιταμής τουρκικής εισβολής και κατοχής, μας το θυμίζει ως σήμερα.
Το Εθνικό μας Χρέος για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας γίνεται, μέσα στην σημερινή συγκυρία ιδίως για την Ευρωπαϊκή μας Οικογένεια, τόσο περισσότερο επιτακτικό, όσον οι ύπουλες δυνάμεις που απεργάζονται την κατάλυση των Δημοκρατικών Θεσμών -με αποκορύφωμα τα ναζιστικά κατάλοιπα, τα οποία ξυπνούν τους εφιάλτες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου- αναβιώνουν απειλητικά.
Αιωνία η μνήμη εκείνων που έπεσαν θύματα των αδίστακτων πραξικοπηματιών της 21ης Απριλίου 1967 και παντοτινή τιμή σ’ εκείνους που αντιστάθηκαν και βασανίσθηκαν, υπερασπιζόμενοι την Δημοκρατία όπως ταιριάζει στους Έλληνες».
ΣΥΡΙΖΑ: Άφησε πίσω της εφιάλτες, καταστροφές και την τραγωδία της Κύπρου
«Η παραδειγματική αντίσταση του ελληνικού λαού στη μαύρη επταετία είναι πολύτιμη παρακαταθήκη, εφόδιο και φάρος φωτεινός για τις σύγχρονες μάχες», σημειώνει ο ΣΥΡΙΖΑ στο μήνυμά του για τη συμπλήρωση 50 χρόνων από το χουντικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου.
«Πέρασε κιόλας μισός αιώνας από τη σκοτεινή νύχτα της 21ης Απριλίου 1967, μία νύχτα που κράτησε 7 ολόκληρα χρόνια αφήνοντας πίσω της εφιάλτες, καταστροφές, και την τραγωδία της Κύπρου», αναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ για να τονίσει: «50 χρόνια μετά το αμερικανοκίνητο πραξικόπημα των συνταγματαρχών, θυμόμαστε, τιμούμε και συνεχίζουμε. Θυμόμαστε τους ακατάλυτους αγώνες του ελληνικού λαού για δημοκρατία, ελευθερία και λαϊκή κυριαρχία. Τιμούμε τους αγωνιστές της Αριστεράς, καθώς και όλους τους αγωνιστές κι όλες τις αγωνίστριες της δημοκρατίας, που δεν δίστασαν, δεν φοβήθηκαν, δεν έσκυψαν το κεφάλι, αλλά, αντίθετα, υπερασπίστηκαν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τις αξίες και τα ύψιστα ιδανικά».
«Αλλά, πάνω από όλα», υπογραμμίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, «συνεχίζουμε στον δρόμο που χάραξαν οι αγωνιστές, σε χρόνια δύσκολα». «Σε μία Ευρώπη που συνθλίβεται από πολιτικές λιτότητας, από τον στυγνό κι απάνθρωπο νεοφιλελευθερισμό, όπου βρίσκει πρόσφορο έδαφος η ακροδεξιά, οι εθνικισμοί, η ξενοφοβία, ακόμα και οι νοσταλγοί της χούντας και του ναζισμού, όπως η εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, η παραδειγματική αντίσταση του ελληνικού λαού στη μαύρη επταετία είναι πολύτιμη παρακαταθήκη, εφόδιο και φάρος φωτεινός για τις σύγχρονες μάχες», επισημαίνει το κυβερνών κόμμα.
ΚΚΕ: Η αστική τάξη ήθελα να διασφαλίσει απρόσκοπτα τα συμφέροντά της
Η αποτίμηση των γεγονότων μιας ολόκληρης ιστορικής περιόδου που οδήγησαν στη δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967, των εσωτερικών και διεθνών εξελίξεων πριν και μετά τη δικτατορία, η στάση των πολιτικών δυνάμεων, καθώς και η αποτίμηση της κατάστασης του εργατικού-λαϊκού κινήματος, του αντιδικτατορικού αγώνα, με ιδιαίτερη αναφορά στη δράση του ΚΚΕ, στη σημασία των αποφάσεών του και στα συμπεράσματα που εξάγει το Κόμμα, περιέχονται σε ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ, «για το στρατιωτικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967».
Ειδικότερα, το ΚΚΕ επισημαίνει ότι τα όσα προηγήθηκαν της δικτατορίας και όσα ακολούθησαν έως τις μέρες κατάρρευσης και παράδοσης της σκυτάλης στην αστική κυβέρνηση υπό τον Κ. Καραμανλή, αποδεικνύουν ότι «προκειμένου η αστική τάξη να διασφαλίσει την απρόσκοπτη πορεία των συμφερόντων της, δεν διστάζει να καταφύγει σε κάθε αντιδραστικό μέσο, στην χρήση οποιουδήποτε αντιλαϊκού εργαλείου».
Αναφέρει ότι το ΚΚΕ ήταν το μοναδικό κόμμα «που έβλεπε και στήριζε την ανατροπή της χούντας μέσα από την οργανωμένη πάλη της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων. Δεν την ανέθεσε στον διεθνή καπιταλιστικό παράγοντα -ευρωπαϊκό, αμερικανικό και γενικά ΝΑΤΟϊκό- ή στις εγχώριες αστικές πολιτικές δυνάμεις», ενώ από την πρώτη μέρα επιβολής του πραξικοπήματος, ανέδειξε τις ευθύνες των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Σε ό,τι αφορά τη στάση της ΕΣΣΔ και των άλλων σοσιαλιστικών κρατών, η ανακοίνωση αναφέρει ότι αυτή καθορίστηκε βάσει των θέσεων «α) εξωτερική πολιτική διατήρησης σχέσεων με τα καπιταλιστικά κράτη, ανεξαρτήτως της εσωτερικής πολιτικής κατάστασης και β) η ανάπτυξη της εργατικής-λαϊκής πάλης και εξέγερσης αποτελούσε υπόθεση των εγχώριων δυνάμεων, του ΚΚ κάθε χώρας», για να προσθέσει ότι η μη διακοπή από την ΕΣΣΔ των διπλωματικών και οικονομικών σχέσεων με την Ελλάδα «αξιοποιήθηκε από τα αστικά κόμματα και από το αυτοαποκαλούμενο “ΚΚΕ Εσωτερικού”, την οπορτουνιστική ομάδα που αποσπάστηκε από το Κόμμα, ως προκάλυμμα για να ξεδιπλώσουν την αντισοσιαλιστική τους προπαγάνδα, να συκοφαντήσουν το ΚΚΕ».
Στην ανακοίνωση του κόμματος γίνεται αποτίμηση των εξελίξεων και των κινήσεων των αστικών πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα και στην Κύπρο, αλλά και εκτενής αναφορά στην κατάσταση του ΚΚΕ, την 21η Απριλίου 1967, το οποίο ήταν χωρίς Κομματικές Οργανώσεις στην Ελλάδα, μετά την απόφαση για διάλυσή τους και ένταξη των κομμουνιστών στην ΕΔΑ, της 8ης Ολομέλειας της ΚΕ του 1958 και σημειώνεται ότι παρόλα αυτά, το ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος από την πρώτη στιγμή κάλεσε σε δράση για την ανατροπή της δικτατορίας, ενώ εξίσου εκτενής αναφορά πραγματοποιείται στην προσπάθεια συγκρότησης Κομματικών Οργανώσεων. Υπογραμμίζεται, ακόμα, ότι το ΚΚΕ ήταν το μοναδικό κόμμα το οποίο στις 24 Ιουλίου 1974 μίλησε σαφώς για αλλαγή ως προϊόν συμφωνίας ανάμεσα στην χούντα, τις ΗΠΑ, τους άλλους βασικούς εταίρους του ΝΑΤΟ και τους αστούς πολιτικούς με επικεφαλής τον Κ. Καραμανλή, με τον συμβιβασμό αυτόν να έχει και την έγκριση της ΕΟΚ.
Αποτίοντας φόρο τιμής στους αγωνιστές κατά της χούντας, το ΚΚΕ καταλήγει στην ανακοίνωσή του, τονίζοντας ότι θα συνεχίσει «τη μελέτη της ιστορίας του, την ανάπτυξη της εργατικής-λαϊκής πάλης στην Ελλάδα και την πολύτιμη πείρα που προκύπτει από την δικτατορία της αστικής τάξης με όποια μορφή ασκείται και από την καπιταλιστική εκμετάλλευση σε συνθήκες ειρήνης ή ιμπεριαλιστικού πολέμου. Θα συνεχίσει να προβάλλει την ιστορική μνήμη και γνώση στις νεότερες γενιές, τα συμπεράσματα που επιβεβαιώνουν την επικαιρότητα, αναγκαιότητα και ρεαλιστικότητα της πάλης για τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό».