Ο μεγάλος κωμικός του ελληνικού θεάτρου και σινεμά με τη γαμψή μύτη, τη φωνή τενόρου και το αστείρευτο ταλέντο έφυγε στις 12 Δεκεμβρίου του 1987. Ο Βρασίδας, ο Παυλάκης, ο Κοσμάς, ο Μελέτης, ο Παναγής, ρόλοι του που έγραψαν ιστορία, μας αφήνουν με την ίδια πάντα αίσθηση οικειότητας. Και μ’ ένα μεγάλο χαμόγελο. Κι όμως, ούτε η ζωή ούτε η καριέρα του Νίκου Σταυρίδη ήταν εύκολες. Φτώχεια, δύσκολα παιδικά χρόνια στη Σάμο, θάνατοι κι αποτυχίες στα πρώτα του βήματα του κόστισαν, τον διέλυσαν, αλλά ποτέ δεν τα παράτησε. Ελαμψε αρχικά στο μουσικό θέατρο και στα βαριετέ και μετά στο θεατρικό σανίδι και στον κινηματογράφο. Πρώτη και μεγάλη του έμπνευση ήταν ο τεράστιος Βασίλης Αυλωνίτης. Πρώτη ταινία του στο σινεμά ήταν το «Ελα στον θείο» το 1950. Αλλά θα μας μείνει αξέχαστος δέκα χρόνια μετά στα «Κίτρινα γάντια».
36 χρόνια χωρίς τον Νίκο Σταυρίδη
