Η 25η Νοεμβρίου καθιερώθηκε παγκοσμίως ως ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, η οποία αποτελεί κατάφορη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Το φαινόμενο αυτό δεν είναι ατομική υπόθεση. Αποτελεί σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα που δεν κάνει διαχωρισμό μεταξύ συνόρων, πολιτισμών ή πλούτου. Ένα πρόβλημα διαχρονικό και παγκόσμιο, που αφορά όλες ανεξαιρέτως τις κοινωνίες και τους πολιτισμούς και που όσο αυτό συνεχίζεται, μας απομακρύνει από τον δρόμο της ισότητας, της ανάπτυξης και της ειρήνης.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της Γραμματείας Ισότητας σήμερα στην Ελλάδα, η βία κατά των γυναικών καθώς και τα κρούσματα ενδοοικογενειακής βίας δεν είναι ένα φαινόμενο που τείνει να εξαλειφθεί, αλλά αντιθέτως φαίνεται να κερδίζει συνεχώς έδαφος στην περίοδο της οικονομικής κρίσης. Δυστυχώς στην χώρα μας δεν υπήρχε μέχρι και σήμερα η πολιτική βούληση να κυρωθεί και να εφαρμοσθεί η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, η οποία υπεγράφη το 2011 και στην οποία αναγνωρίζονται και τίθενται οι μηχανισμοί παρακολούθησης κι ενημέρωσης για την κακοποίηση των γυναικών. Το εν λόγω νομοσχέδιο με το οποίο κυρώνεται η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης φαίνεται να ικανοποιεί πλέον το διαχρονικό αίτημα για την ύπαρξη ενός νόμου, οι διατάξεις του οποίου θα καλύπτουν κάθε μορφή βίας κατά των γυναικών. Η δημιουργία τεχνοκρατικού μηχανισμού παρακολούθησης, η επέκταση λειτουργίας ενός ολοκληρωμένου Δικτύου τοπικών δομών και υπηρεσιών αρωγής στα θύματα βίας, η ενίσχυση της κοινωνικής προστασίας από μέρους των δήμων, η αναστολή παραγραφής των εγκλημάτων ενδοοικογενειακής βίας μέχρι την ενηλικίωση του θύματος και η καταγγελία χρήσης λόγου με σεξιστικό περιεχόμενο αποτελούν λίγα μόνο σημεία από ένα εξαίσιο σχέδιο νόμου, το οποίο πρόκειται να κατατεθεί άμεσα στην Βουλή.
Η βία κατά των γυναικών, σε όλες τις μορφές της, λεκτική, σωματική και ψυχολογική, αποτελεί ακραία έκφραση κυριαρχίας ανάμεσα στα φύλα και γι’ αυτό εξάλλου έχει αναδειχθεί στην Ευρώπη ως κεντρικό θέμα παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τα ζητήματα αυτά, που όλως αναιτιολόγητα καθυστέρησαν να αντιμετωπίσουν οι προηγούμενες κυβερνήσεις θέτει σαν προτεραιότητά της η κυβέρνηση, προσδοκώντας να δώσει ένα τέλος στο υπάρχον καθεστώς της ατιμωρησίας. Τα ατομικά δικαιώματα αποτελούν για τον ΣΥΡΙΖΑ θέσεις μάχης εδώ και πολλά χρόνια. Τα ατομικά δικαιώματα δεν είναι πολυτέλεια, αλλά πυρήνας πολιτικής ύπαρξης της Αριστεράς.
