Η τρομοκρατική επίθεση στη Βουλή των Κοινοτήτων στο Λονδίνο έπιασε, και πολύ σωστά, limit up στο χρηματιστήριο των ειδήσεων.
Η Ισπανίδα δασκάλα που πήγαινε να πάρει τα παιδιά της από το σχολείο, ο μεσήλικας Αμερικανός που γιόρταζε την επέτειο του γάμου του και τα άλλα θύματα, φωτίστηκαν από τον μηχανισμό ταύτισης: «θα μπορούσα να ήμουν στη θέση τους».
Δεν έχουν όμως κοινή επικοινωνιακή μοίρα όλοι οι θνητοί. Αν η φυσική εξόντωση κάποιων ξεγυμνώνει άβολες αλήθειες, τότε έως και 200 άμαχοι μπορούν να βουλιάξουν σαν πέτρες στον πάτο του ίντερνετ. Και να μείνουν θαμμένοι εκεί.
Αυτό συνέβη στις 17 Μαρτίου, στη λεωφόρο Βαγδάτης της δυτικής Μοσούλης, στο Ιράκ. Μαχητικά των ΗΠΑ «έπληξαν στόχους του Ισλαμικού Κράτους», οι οποίοι υπεδείχθησαν «από την κυβέρνηση του Ιράκ». Η περιοχή «πράγματι αντιστοιχεί με ισχυρισμούς για την ύπαρξη νεκρών αμάχων», ανακοίνωσε το Πεντάγωνο. Είδατε πόσο προσεκτική μπορεί να γίνει η μιλιταριστική ρητορική ;
Περισσότεροι από 200 άνθρωποι σκοτώθηκαν εκείνη τη μέρα, ανάμεσά τους γέροντες, γυναίκες και παιδιά. Το θλιβερό γαΐτανάκι του Χάροντα γύρω τους ξεκίνησε αμέσως.
«Είναι ανθρωπιστική καταστροφή» κατήγγηλε τις πρώτες ώρες ο Ιρακινός αντιπρόεδρος Οσάμα Νοτζαΐφι, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ο θείος Σαμ ξανάβαψε τα χέρια του με αίμα.
Αλλά την περασμένη Κυριακή (δέκα μέρες μετά) ο ιρακινός στρατός ανακοίνωσε ότι «δεν ευθύνεται η αεροπορική επιδρομή του διεθνούς συνασπισμού». Εφταιγαν, λέει, οι τζιχαντιστές που «χρησιμοποιούν αμάχους για ανθρώπινες ασπίδες».
Και η μεγάλη υπερατλαντική δημοκρατία ; «Διεξάγεται ανάκριση για να διαπιστωθεί εάν οι δυνάμεις των ΗΠΑ, οι εκρηκτικοί μηχανισμοί του Ισλαμικού Κράτους, ή ένας συνδυασμός και των δύο, προκάλεσαν την κατάρρευση των κτηρίων», γράφει η βρετανική εφημερίδα Independent.
Η έκθεση των ανακριτών θα ανακοινωθεί σε διάστημα μερικών εβδομάδων. Μέχρι τότε οι νεκροί της 17ης Μαρτίου θα έχουν καταποντιστεί στα limit down των ειδήσεων.
Ταφόπλακά τους, οι συγκινητικές διαβεβαιώσεις ότι η Συμμαχία σέβεται την ανθρώπινη ζωή, ότι δίνει αγώνα για να είναι τα πλήγματά της στοχευμένα και χειρουργικά.
Παράπλευρες απώλειες. Οι ένστολοι τις δικαιολογούν μεταξύ τους και οι πολιτικοί τις κρύβουν κάτω απ’ το χαλί δημοσίως. Από τα μέσα του 2014 έως σήμερα οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν παραδεχτεί επισήμως ότι ευθύνονται για τον θάνατο 220 πολιτών στο Ιράκ και τη Συρία, ενώ ανεξάρτητοι παρατηρητές, όπως η βρετανική airwars.org έχουν καταγράψει πάνω από 3.000 περιπτώσεις.
Ο πρόεδρος Τραμπ δεν σχολίασε το μακελειό της Λεωφόρου Βαγδάτης. Γιατί να το κάνει άλλωστε ; Για μια δυό εκατόμβες μουσουλμάνων που δεν ήθελαν καν να ζήσουν στη Φλόριντα ;
Εξάλλου την πιο αποκαλυπτική κουβέντα του για το Ιράκ την είπε τον περασμένο Ιανουάριο, σχολιάζοντας την απόσυρση των Αμερικανών στρατιωτών το 2011: «Αν εμείς (τότε) είχαμε πάρει τα πετρέλαια του Ιράκ, σήμερα δεν θα υπήρχε ο ISIS».
