Όταν ξεκινούσε το ταξίδι στα γήπεδα της Πορτογαλίας τα πράγματα ήταν… απλά. Η Ελλάδα συμμετείχε στο Euro 2004 με στόχο να «διαγράψει» την πορεία που είχε σημειώσει δέκα χρόνια νωρίτερα στο Μουντιάλ των ΗΠΑ. Ό,τι περισσότερο ερχόταν από τους… μηδέν βαθμούς του 1994 και δη με καλές εμφανίσεις, συνιστούσε ως επιτυχία για το ελληνικό ποδόσφαιρο που είχε να επιδείξει αξιόλογες στιγμές σε συλλογικό επίπεδο, όχι όμως και σε εθνικό.
Το πρώτο «μπαμ» ήρθε στην πρεμιέρα απέναντι στους οικοδεσπότες Πορτογάλους. Η ισοπαλία απέναντι στους Ισπανούς έδειξε ότι δεν πρόκειται για… φωτοβολίδα. Οι Ρώσοι επιχείρησαν να προσγειώσουν απότομα το «πειρατικό», αλλά ο Ζήσης Βρύζας είχε άλλη άποψη με το δικό του χρυσό – γκολ πρόκρισης στην πιο… γλυκιά ήττα της ιστορίας του ελληνικού ποδοσφαίρου. Πρόκριση στους «8» απέναντι σε ένα από τα γκραν φαβορί του Euro, μέχρι ο Ζαγοράκης να ντριμπλάρει τον Λιζαραζού και ο Χαριστέας να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα του Μπαρτέζ. Έπειτα, ο ημιτελικός με την Τσεχία, μία από τις καλύτερες ομάδες εκείνης της διοργάνωσης. Σφυροκόπημα και συνεχείς δοκιμασίες στην ελληνική άμυνα, μέχρι να έρθει ο Δέλλας στο 105′.
Τελικά, ο Ότο Ρεχάγκελ και οι ποδοσφαιριστές του το έφτασαν… μέχρι τέλους συνθέτοντας το μεγαλύτερο έπος στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Όσοι έζησαν εκείνη τη βραδιά της 4ης Ιουλίου του 2004 θυμούνται ακριβώς πού βρίσκονταν, δίπλα σε ποιους, πόσο άγχος είχαν, πώς πανηγύρισαν το χρυσό γκολ του Άγγελου Χαριστέα αλλά και προς τα πού… έφυγαν μετά για να πανηγυρίσουν το ποδοσφαιρικό «θαύμα θαυμάτων», όπως το χαρακτήριζαν εκείνη την εποχή.
Σε αυτό το ταξίδι που ξεκίνησε δειλά δειλά και με στόχο μια αξιοπρεπή παρουσία, η Ελλάδα έκλεισε την αυλαία ως Πρωταθλήτρια Ευρώπης. Ποιος άραγε να το πίστευε, πέραν ορισμένων… τρελών όπως εκείνος ο τύπος από την Αγγλία ο οποίος είχε στοιχηματίσει να κατακτήσει η «γαλανόλευκη» το τρόπαιο πριν την έναρξη του Euro με αποτέλεσμα να βγάλει… x80 το ποντάρισμά του.
«Δεν σταματώ να τραγουδώ ποτέ…», φώναζαν εκστασιασμένοι εκατοντάδες χιλιάδες στα γήπεδα της Πορτογαλίας, αλλά και τους δρόμους της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Πάτρας, του Ηρακλείου, αλλά και στο εξωτερικό για το «όνειρο τρελό» που ο Ότο Ρεχάγκελ και οι ποδοσφαιριστές μετέτρεψαν σε μαγική αλήθεια…
