Σχεδόν δυόμιση μήνες μετά την καταστροφική πυρκαγιά στον Πύργο Γκρένφελ που κόστισε τη ζωή σε 80 ανθρώπους και άφησε στο δρόμο 158 οικογένειες, τα στοιχεία για τις ιδιοκτησίες που παραμένουν άδειες στην περιοχή ρίχνουν κι άλλο λάδι στη φωτιά.
Παρά τις διαβεβαιώσεις της Βρετανίδας πρωθυπουργού, Τερέζα Μέι, ότι οι άστεγοι επιζήσαντες της πυρκαγιάς θα επαναστεγάζονταν μέσα σε τρεις εβδομάδες μετά το τραγικό συμβάν όσο πιο κοντά γινόταν στα παλιά τους σπίτια, τα στοιχεία που δημοσίευσε το δημοτικό συμβούλιο του Κένσινγκτον και Τσέλσι, στο οποίο ανήκει το κτίριο, δείχνουν ότι σχεδόν 2.000 ιδιοκτησίες παραμένουν ανεκμετάλλευτες στην περιοχή. Μάλιστα, δεκάδες εξ αυτών είναι άδειες τα τελευταία 11 με 15 χρόνια.
Στις αρχές Ιουλίου, αποκαλύφθηκε ότι από τις 150 οικογένειες που επέζησαν της φωτιάς, μόλις 14 οικογένειες είχαν δεχθεί προσφορές προσωρινής στέγασης, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία διέμεναν ακόμη σε ξενοδοχεία.
Όπως εξηγεί σε άρθρο του στον βρετανικό «Independent» ο δημοσιογράφος Άνταμ Λάσερ, «το πρόβλημα αυτό είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το φαινόμενο «αγοράζω και αφήνω» (“buy–to–leave”) που συναντάται στη συγκεκριμένη περιοχή του Λονδίνου, όπου ιδιαιτέρως εύποροι αλλοδαποί επιχειρηματίες αγοράζουν ακριβά ακίνητα, όχι για να μείνουν, αλλά ως επένδυση.»
Σύμφωνα με τα νέα στοιχεία, 696 εξ αυτών –περισσότερο από τα δύο τρίτα του συνόλου – παραμένουν ανεκμετάλλευτα για περισσότερο από δύο χρόνια, ενώ μόλις 50 σπίτια είναι άδεια λόγω ανακαίνισης.
Η βουλευτής των Εργατικών στην περιοχή του Κένσινγκτον, Έμα Ντεντ Κόουντ, είπε στη βρετανική εφημερίδα «The Times»: «Είναι ντροπή το γεγονός ότι επιτρέπεται κάποιος να αγοράζει ένα ακίνητο με σκοπό να το αφήσει ανεκμετάλλευτο, χωρίς να έχει πρόθεση να μείνει εκεί, απλώς για να παρκάρει τα χρήματά του, όταν έχουμε τόσους άστεγους ανθρώπους. Πρέπει να παράξουμε πολιτικές για να σταματήσουμε αυτήν την τακτική προτού πολλαπλασιαστούν οι περιοχές του Κένσινγκτον που μετατρέπονται σε πολυτελείς πόλεις-φαντάσματα.»
Οι μαρτυρίες είναι ξεκάθαρες. Σε ορισμένες οικογένειες έχουν προτείνει να μείνουν σε μέρη με θέα το καμένο κουφάρι του πύργου, ενώ σε άλλες έχουν τονίσει ότι αφότου περάσει η περίοδος χάριτος του ενός έτους –στη διάρκεια του οποίου δεν πληρώνουν ενοίκιο– θα πρέπει να δίνουν το τριπλάσιο του ποσού που έδιναν όσο ζούσαν στον Πύργο του Γκρένφελ.