Στην επανάσταση και στον µακρόχρονο αγώνα της ανεξαρτησίας οι γυναίκες, εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις, ήταν αυτό που η εποχή τους όριζε να είναι. Κυρίως ακούσια θύµατα των σφαγών, των βοµβαρδισµών και των συγκρούσεων, της προσφυγιάς και της φυγής, επιφορτισµένες µε την αναζήτηση τροφής και καταφυγίου, εµπόρευµα στα σκλαβοπάζαρα, λεία πολέµου και εύκολα –αδιάφορα– αναλώσιµες. … Συνεχίστε να διαβάζετε το 1821: Η δυστυχία να είσαι γυναίκα.