Οι θεσμοί είναι, λέει, εναντίον, της επαναφοράς του ευεργετικού μέτρου των 120 δόσεων. Κι αυτό, όπως διαβάζω σε οικονομικές σελίδες, καλλιεργεί κουλτούρα ασυνέπειας στην πληρωμή των φόρων.
Δηλαδή, δεν πληρώνει κανείς τον φόρο του ελπίζοντας ότι η κυβέρνηση θα φέρει μία ρύθμιση και θα τακτοποιήσει τις οφειλές του. Κατ’ αρχήν, τι θα πει, καλλιεργείται «κουλτούρα» απληρωσιάς! Ρωτούν αν ο κόσμος έχει να πληρώσει; Αν μπορεί να είναι συνεπείς στις φορολογικές τους υποχρεώσεις; Τον Οκτώβριο του 2018, οι απλήρωτοι φόροι στον μήνα έφτασαν ή και ξεπέρασαν τα 2 δις. ευρώ. Να θυμίσω ότι ένα μήνα πριν είχαν αρχίσει τα σχολεία, επίσης, έπρεπε να πληρωθεί η πρώτη δόση του ΕΝΦΙΑ, σε ένα περιβάλλον που ο βασικός μισθός πριν από την αύξηση του, ήταν 586 ευρώ, η ανεργία στο 18,5% (ούσα μειωμένη), συν τις άλλες τρέχουσες υποχρεώσεις που έχει ο καθένας στην προσωπική του ζωή.
Σημειωτέον δε, ότι η «κουλτούρα» που πιπιλίζει η τρόικα είναι απερίγραπτη ως άποψη και την οποία δυστυχώς ενστερνίζονται μέσα ενημέρωσης, όταν η εφορία έχει τη δυνατότητα πλέον και απροκάλυπτα να κατάσχει τους τραπεζικούς λογαριασμούς. Που σημαίνει ότι η θεσμοθέτηση μίας ρύθμισης κάποιον χ δόσεων, μόνο ενθαρρυντικά θα λειτουργήσει ως μέτρο και για την τσέπη του καθενός, αφού θα ξέρει τι θα πληρώνει κάθε μήνα και δεν θα τρέμει μην μπει ο μισθός του (αν είναι τυχερός και δουλεύει) και εξανεμιστεί από την ΑΑΔΕ και θα είναι προς το συμφέρον της ελληνικής οικονομίας από το διαθέσιμο εισόδημα που θα δημιουργηθεί.
Για να υπάρχει κουλτούρα πληρωμής, ξέρω εγώ, θα πρέπει να υπάρχει και δυνατότητα. Δηλαδή, χρήματα. Όταν δεν περισσεύουν, δυστυχώς δεν πληρώνεις της εφορία.
Η Ελλάδα δεν είναι ούτε Σουηδία, ούτε Γερμανία, που απ’ ό,τι διαβάζω η οικονομία της προβλέπεται να επιβραδυνθεί φέτος, ούτε κάποια πλούσια και ήσυχη χώρα της Βόρειας Ευρώπης… Η Ελλάδα είναι μία βαθιά τρωμένη οικονομικά χώρα που θέλει μερικές απλές κινήσεις για να ορθοποδήσουν οι πολίτες της.
Μια ματιά στα έσοδα προ δεκαετίας, την εποχή της ευμάρειας, θα έβλεπε κανείς ότι κινούνταν σχεδόν στα ίδια επίπεδα με το σήμερα. Και με τα ληξιπρόθεσμα στα 100 δισ. ευρώ σήμερα. Η πρόβλεψη για τα έσοδα του προϋπολογισμού το 2008 ήταν 58 δις. ευρώ. Και σήμερα 53 – 54 δισ. ευρώ.
Αν πληρώναμε τότε με ρυθμίσεις τα χρέη μας και σήμερα χωρίς ρυθμίσεις εμφανίζουμε τα ίδια έσοδα, όπως τις καλές εποχές, σκέφτομαι πόσο θα υπεραπέδιδε ο προϋπολογισμός, αν σήμερα ερχόταν μία γενναία ρύθμιση χρεών της εφορίας. Διαφορετικά, ο φαύλος κύκλος της μιζέριας θα συνεχίζεται…
