«Οπλο» η μειωμένη αγοραστική δύναμη των μισθωτών και στόχος η ελαχιστοποίηση του τζίρου τους
Πλέον γνωρίζουμε τι θέλει να κάνει η κυβέρνηση με το ελαστικό δεκάωρο που έρχεται για να καταργήσει εμμέσως πλην σαφώς το οκτάωρο, τη μεγαλύτερη θεσμική κατάκτηση των εργατικών κινητοποιήσεων. Ομως πίσω από τις ρυθμίσεις κρύβονται κυβερνητικές προθέσεις. Αυτές που όσο κι αν σκεπαστούν ζέχνουν.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο νεοφιλελεύθερος… σούπερμαν της ΝΔ Κωστής Χατζηδάκης επιμένουν να υποστηρίζουν ότι οι νέες ρυθμίσεις δρουν υπέρ της μισθωτής εργασίας. Ποιος όμως είναι ο λόγος που πρέπει να αλλοιωθεί ο χρόνος εργασίας; Αυτό είναι σαφές. Η βίαιη μετάλλαξη της ελληνικής πραγματικής οικονομίας ώστε να μεταστραφεί από αγορά πολλών μικρών και μεσαίων σε αγορά των ολίγων και τεράστι-ων. Το αν είναι σωστή μια τέτοια μεταστροφή δεν είναι θέμα αυτής της ανάλυσης. Το θέμα είναι η βιαιότητα και τραχύτητα της μεταστροφής. Τουτέστιν, για να συμβεί θα πρέπει να «χυθεί αίμα» στην αγορά. Το «όπλο» είναι η αγοραστική δύναμη των μισθωτών και ο στόχος είναι η μείωση του τζίρου των μικρομεσαίων (του 95% της αγοράς δηλαδή).
Οι μικρές αύξησαν την απασχόληση
Για να κατανοήσουμε τι συμβαίνει θα πρέπει να πάμε λίγο πίσω στον χρόνο. Εκεί στη διετία 2015-17, όταν η Ελλάδα άρχισε σιγά σιγά να ανακάμπτει από τη λαίλαπα των μνημονίων. Τότε άρχισε να υπάρχει αύξηση των θέσεων απασχόλησης.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας Small Business Act (SBA), η Ελλάδα εκείνη τη διετία κατέγραψε αύξηση της απασχόλησης της τάξης του 10,7%. Ωστόσο οι ελληνικές πολύ μικρές επιχει-ρήσεις (κάτω των εννέα εργαζομένων) έλαβαν τη μερίδα του λέοντος αφού σε αυτές άνοιξαν έξι στις δέκα νέες θέσεις εργασίας. Το πρόβλημα όμως βρίσκεται αλλού. Την ίδια περίοδο οι μεγάλες επιχειρήσεις κα-τέγραψαν μείωση της απασχόλησης. Πώς λοιπόν κάλυψαν την αύξηση των απαιτήσεων εργασίας; Οι οικο-νομολόγοι τις αποκαλούν «οικονομίες κλίμακας». Στην καθομιλουμένη, εφάρμοσαν καθεστώς εξάντλησης με υπερφόρτωση αρμοδιοτήτων στο υφιστάμενο προσωπικό! Ολο αυτό σημαίνει υπερωριακή απασχόληση, που κοστίζει βέβαια ακριβά, με την προϋπόθεση ότι πληρώνονται αυτές οι υπερωρίες.
Ρεπό πλέον στη θέση των πληρωμένων υπερωριών
Οι βιομηχανίες που έχουν ισχυρά συνδικάτα δεν μπορούν να ξεφύγουν εύκολα και να μην καταβάλλουν υπερωρίες στους εργαζόμενους που απασχολούν. Υπολογίζεται ότι στους βιομηχανικούς χώρους η υπε-ρωριακή απασχόληση προσθέτει ένα 20% στην αγοραστική δύναμη των απασχολουμένων σε αυτές. Με το ελαστικό ωράριο πλέον η υπερωρία δεν πληρώνεται αλλά αντικαθίσταται από ρεπό (ελεύθερο χρόνο για να μαζέψεις ελιές, κατά Χατζηδάκη).
Πού πάνε αυτά τα επιπρόσθετα χρήματα των μισθωτών; Μα, στην αγορά, σε άμεσες καταναλωτικές δα-πάνες. Αν αυτά τα χρήματα λείψουν, τι θα συμβεί; Μείωση τζίρου στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Σε όλα αυτά ήρθαν η ΓΣΕΕ και το Ινστιτούτο Εργασίας να καταδείξουν με έρευνά τους ότι το 52% των μισθωτών εργάζεται περισσότερο και δεν πληρώνεται γι’ αυτό. Εκεί ανέλαβαν οι κυβερνητικοί παπαγάλοι. Το επικοινωνιακό αφήγημα που τοποθετείται στο κάδρο από τα… πετσοκίνητα ΜΜΕ αναφέρει: «Αν επιλεγεί μια μαξιμαλιστική νομική προστασία που εξωθεί την αγορά να την καταστρατηγεί συστηματικά, τότε αυτό το θαυμαστό θεσμικό πλαίσιο λειτουργεί εντέλει εις βάρος του εργαζομένου».
Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά ότι για να μην καταστρατηγούμε τη νομοθεσία και αφού καταργήθηκε ουσι-αστικά το ΣΕΠΕ (η πρώτη κίνηση του Βρούτση όταν ανέλαβε υπουργός Εργασίας τον Ιούλιο του 2019) και δεν μπορείτε να μας πιάσετε, μειώστε το κόστος των υπερωριών με τη χορήγηση ρεπό! Ετσι όμως μειώ-νονται η αγοραστική δύναμη και ο τζίρος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που δεν έχουν κεφαλαιοποίηση ώστε να αντέξουν τα συσσωρευμένα έξοδα. Ετσι αρχίζει το καθοδικό σπιράλ που κλείνει επιχειρήσεις και εξωθεί τους εργαζόμενους στην ανεργία. Το βιώσαμε από το 2010 έως το 2014.
Ετοιμαστείτε να το βιώσουμε ξανά, όμως με ακόμη μεγαλύτερη ένταση, λόγω της οικονομικής κρίσης που φέρνουν η πανδημία και η άθλια διαχείρισή της από τον Κυρ. Μητσοτάκη.
ΓΝΩΜΗ
Ψηφιακός μετασχη-ματισμός επιχειρήσεων
Μια φράση που όλο και πιο συχνά ακούμε και διαβάζουμε το τελευταίο διάστημα. Τι σημαίνει αυτό όμως και τι αντίκτυπο έχει στις επιχειρήσεις; Μετά και τα lockdowns λόγω της Covid-19 βιώσαμε και στη χώρα μας την απότομη και αναγκαστική στροφή των καταναλωτών σχεδόν για όλα τα αγαθά στο ίντερνετ. Με αυτό τον τρόπο φάνηκε η σημαντικότητα του e-business και του e-commerce για την καθημερινότητα των καταναλωτών. Τα οφέλη από αυτό τον μετασχηματισμό είναι πολλαπλά:
01 Νέο πελατολόγιο που κάνει έρευνα για αγαθά ή υπηρεσίες μόνο online.
02 Νέο πελατολόγιο που γεωγραφικά δεν θα μπορούσε να βρει την επιχείρηση, καθώς π.χ. μένει σε άλλη περιοχή, πόλη ή χώρα.
03 Επιχείρηση που λειτουργεί 24 ώρες το 24ωρο και 365 ημέρες τον χρόνο.
04 Δυνατότητα διατήρησης μεγαλύτερης γκάμας προϊόντων χωρίς να είναι αναγκαία ή πραγματική διατήρηση αποθέματος.
05 Χαμηλότερα λειτουργικά κόστη σε σχέση με τα πολυδάπανα ενοίκια και έξοδα φυσικών καταστημάτων.
Γενικά αυτά είναι μόνο μερικά από τα βασικά οφέλη του digital transformation, καθώς υπάρχουν και πολλά άλλα.
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν αρκετές επιχειρήσεις που έχουν μόνο ψηφιακή παρουσία, δηλαδή ηλεκτρονικό κατάστημα ή ιστοσελίδα, και δεν διαθέτουν καθόλου φυσικό κατάστημα. Το αντίστροφο, δηλαδή φυσικό κατάστημα χωρίς ηλεκτρονικό, έχει αρχίσει να γίνεται πιο σπάνιο! Θα τολμούσαμε να πούμε ότι το μέλλον του εμπορίου δείχνει τουλάχιστον για τα επόμενα χρόνια να είναι ψηφιακό.
*Ο Σπύρος Ανδριόπουλος είναι CEO Aboutnet, digital marketing specialist
