Σε μόνιμο αγκάθι εξελίσσεται η σχέση της χώρας μας με τη Λιβύη, αφού όπως όλα δείχνουν η Τουρκία εγκαταστάθηκε για τα καλά στη χώρα αυτή της Βορείου Αφρικής.
Μάλιστα η κυβέρνηση στην Αθήνα, σε μια προσπάθεια να προλάβει τις εξελίξεις της επόμενης ημέρας στη χώρα αυτή, κατόρθωσε μέσα σε λιγότερο από μια εβδομάδα να εκθέσει τον εαυτό της και τη χώρα δύο φορές: την πρώτη όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης την περασμένη Τρίτη στη κοινέ δήλωση με τον Λίβυο μεταβατικό πρωθυπουργό τον άκουσε, αναφερόμενος στο τουρκολυβικό μνημόνιο, να του λέει ότι η χώρα του κοιτάζει απλά τα συμφέροντά της όπως θα έκαναν όλες οι χώρες συστήνοντάς του να προχωρήσει σε διάλογο με την Τουρκία! Και φυσικά ουδείς δεν εξήγησε επαρκώς τον λόγο για τον οποίο έπρεπε να γίνει το ταξίδι αυτό. Διότι ουδείς μπορεί να πιστέψει ότι ο λόγος ήταν η επαναλειτουργία της πρεσβείας μας στην Τρίπολη.
Και τη δεύτερη σήμερα, όπου ο Έλληνας ΥΠΕΞ ξαναβρέθηκε, μέσα σε έξι ημέρες στη Λιβύη, αυτή τη φορά στη Βεγγάζη, έδρα του ελληνικού προξενείου που θα αρχίσει να λειτουργεί εκεί, για να συναντηθεί με την ηγεσία της Βουλής της χώρας και συγκεκριμένα με τον πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων της Λιβύης, Ακίλα Σαλέχ Ίσα, παρά το γεγονός ότι οι τελευταίες εκλογές έγιναν το 2014.
Την ίδια βέβαια ώρα ο μεταβατικός πρωθυπουργός της Λιβύης Αμπντούλ Χαμίτ Ντμπεϊμπά, ταξίδευε μαζί με το μισό και πλέον υπουργικό συμβούλιο στην Άγκυρα, προκειμένου να έχει εκτεταμένες συνομιλίες με την τουρκική ηγεσία. Σύμφωνα μάλιστα με την τουρκική προεδρία, ο Ντιμπεϊμπά θα συμμετέχει μαζί με τον Ερντογάν στην πρώτη συνεδρίαση του τουρκολυβικού συμβουλίου στρατηγικής συνεργασίας.
Το τι ειπώθηκε στη συνάντηση Δένδια – Ίσα θα το μάθουμε σύντομα διότι το ρεπορτάζ λέει ότι η αγωνία της Αθήνας οφείλεται στο γεγονός πως ενημερώθηκε από πηγές του ΟΗΕ ότι η μεταβατική κυβέρνηση στη Λιβύη δεν πρόκειται να ανατρέψει μείζονες επιλογές της χώρας. Έτσι ο κ. Δένδιας, υπό τον φόβο και το Λιβυκό κοινοβούλιο να επικυρώσει το τουρκολυβικό μνημόνιο έσπευσε να προλάβει τα τετελεσμένα.
Το σίγουρο είναι ότι για μια ακόμη φορά η Αθήνα τρέχει πίσω από τις εξελίξεις μετά από ένα μεγάλο διάστημα αδράνειας που διαμόρφωσε και παγίωσε καταστάσεις πολύ δυσάρεστες για τα συμφέροντα της χώρας μας στην περιοχή της ΝΑ Μεσογείου και στο ενεργειακό παιχνίδι.
