Το βράδυ της Τρίτης 11 Μαΐου η ομάδα έρευνας του Documento και του koutipandoras.gr βρέθηκε αντιμέτωπη με ένα κομμάτι της σκοτεινής αλλά τραγικά και απόλυτα αληθινής εγκληματικής πραγματικότητας του διαδικτύου που καταφέρνει να διαλύει ζωές ανηλίκων και ενηλίκων. Βρεθήκαμε αντιμέτωποι με τη φρίκη των «χορηγούμενων βιασμών» στις διαδικτυακές στέγες της εκδικητικής πορνογραφίας, οι χρήστες των οποίων δρουν με όρους αγέλης και μαστροπείας στοχοποιώντας γυναίκες, εκθέτοντας ευαίσθητες προσωπικές τους στιγμές, δίνοντας τα στοιχεία τους, σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και τη διεύθυνση του σπιτιού τους.
Μόλις λίγες ώρες μετά τη δημοσίευση στο koutipandoras.gr της σοκαριστικής μαρτυρίας μιας νεαρής γυναίκας, της Σοφίας Α., που ανακάλυψε γυμνές φωτογραφίες της στην πλατφόρμα chatpic.org, λάβαμε ένα link που μας οδηγούσε σε ένα αρχείο Google Drive. Εκεί βρίσκονταν προσωπικά αρχεία 174 νεαρών γυναικών.
Ενα εμπόρευμα σάρκας μέσω βίντεο και φωτογραφιών σε διαφορετικούς φακέλους η καθεμία, κάποιες με τα ονοματεπώνυμά τους ή με τα ονόματα που χρησιμοποιούν ακόμη ή χρησιμοποιούσαν κάποια στιγμή στα κοινωνικά δίκτυα. Επώνυμες, ανώνυμες, ενήλικες αλλά και ανήλικες. Ολες γυμνές, ευάλωτες, είχαν μετατραπεί παρά τη θέλησή τους από κάποιον ή κάποιους σε προϊόν προς τέρψιν και κακουργηματική εκμετάλλευση, ακόμη και για αγορά από κάθε εμετικό σκουλήκι του διαδικτύου. Ο ανώνυμος αποστολέας μας ενημέρωνε ότι αυτό είναι ένα μόνο δείγμα και πως υπάρχουν πολλά παρόμοια αρχεία σε διάφορες πλατφόρμες που συλλέγουν και διακινούν γυμνό υλικό ενήλικων γυναικών και ανήλικων κοριτσιών.
«Αν θέλετε να βοηθήσετε, κάντε έρευνα»
Μας έγραφε στο email ο ανώνυμος αποστολέας: «Αν πραγματικά ενδιαφέρεστε να βοηθήσετε, ορίστε ορισμένα στοιχεία, υπάρχει οργανωμένο κύκλωμα διακίνησης πορνογραφίας, είτε ανήλικης είτε ενήλικης. Οι δράστες συνεννοούνται μέσω του fidempores.chatango.com. Το chatango είναι πλατφόρμα για chat. Ορισμένα chat του chatango περιέχουν βαρύ υλικό παιδικής πορνογραφίας και παρακολουθούνται από το FBI. Υπάρχει ο παρακάτω φάκελος: drive.google.com… Σε αυτό τον φάκελο έχουν φακελωμένες κοπέλες. Υπάρχουν και άλλοι φάκελοι σε google drive και mega.nz».
Ανοίγοντας τους φακέλους διαπιστώσαμε ότι σε πολλές περιπτώσεις επρόκειτο για φωτογραφίες γυναικών που αποκτήθηκαν στο πλαίσιο διαδικτυακής συζήτησης ερωτικού περιεχομένου, κυρίως μέσω Instagram, ενώ υπήρχαν και βίντεο που ενδεχομένως είχαν τραβηχτεί ή σταλεί συναινετικά αλλά δεν διακινήθηκαν με τη συναίνεση των γυναικών. Κι αυτό επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι είχαν σταλεί από διάφορες κοπέλες σε διαφορετικούς χρήστες αλλά ήταν συγκεντρωμένες σε ένα μόνο αρχείο στο Google Drive. Ολα είχαν ανέβει από τον ίδιο άνθρωπο τον Οκτώβριο του 2020, ενώ κάποια είχαν υποστεί επεξεργασία τον Νοέμβριο του ίδιου έτους. Το όνομα που χρησιμοποιούσε ο δημιουργός, πιθανότατα ψευδώνυμο, ήταν Αχιλλέας Γεωργ. (τα πλήρη στοιχεία βρίσκονται στη διάθεση της εισαγγελίας).
Ο διαμοιρασμός και το φακέλωμα όλου αυτού του προσωπικού υλικού από δεκάδες κορίτσια, όλη αυτή η δυστοπία στην οποία εγκλωβίστηκαν εν αγνοία τους, προκάλεσε μούδιασμα σε όσους και όσες κληθήκαμε να το διαχειριστούμε. Ωστόσο, ακόμη πιο σοκαριστικό ήταν το γεγονός ότι αρκετές κοπέλες ήταν πασιφανές πως ήταν ανήλικες, κάτι που επιβεβαιώσαμε ψάχνοντας τα κοινωνικά τους δίκτυα. Ενδεικτικό αυτής της οπτικοποιημένης φρίκης είναι ότι, για παράδειγμα, σε ένα από τα βίντεο απεικονιζόταν κοπέλα έφηβη η οποία έκανε σε κάποιον στοματικό με εκβιαστικό τρόπο, ενώ αυτός που τραβούσε το βίντεο της έλεγε συνεχώς να σηκώσει το κεφάλι της ώστε να βιντεοσκοπήσει το πρόσωπό της. Η κοπέλα απαντούσε ενοχλημένα «εντάξει;», σαν να περίμενε να τελειώσει ένα μαρτύριο στο οποίο την είχαν υποβάλει.
Σταθμίζοντας τον κίνδυνο και σκεπτόμενοι ότι δεν μπορούμε να προβλέψουμε τις αντιδράσεις των ατόμων και δη των ανήλικων κοριτσιών, φωτογραφίες των οποίων βρίσκονταν σε αυτούς τους φακέλους, αποφασίσαμε να μην τις ειδοποιήσουμε, αν και στην πλειονότητά τους καταφέραμε να τις εντοπίσουμε.
Αν κάποιο κορίτσι δεν άντεχε την ψυχολογική πίεση και το παραλυτικό σοκ που προκαλεί μια τέτοια πληροφορία, δεν θα είχαμε κανένα τρόπο να το βοηθήσουμε μέσω των κοινωνικών δικτύων.
Τα παραδώσαμε στον εισαγγελέα
Επειτα από σύσκεψη, παρουσία δικηγόρου, αποφασίσαμε να αποταθούμε αμέσως στη Δικαιοσύνη.
Το πρωί της Πέμπτης 13 Μαΐου στις 10.30 οι δημοσιογράφοι Αννα Νίνη και Βαγγέλης Τριάντης πέρασαν το κατώφλι της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών ώστε να παραδώσουν ένα stick USB με τα στοιχεία που βρήκαμε στο Google Drive και να ενημερώσουν την ίδια την προϊσταμένη Σωτηρία Παπαγεωργακοπούλου για το αντικείμενο της δημοσιογραφικής έρευνας που είχαμε ξεκινήσει.
Οι δύο δημοσιογράφοι περιέγραψαν προφορικώς και στη συνέχεια, ύστερα από σύσταση της κ. Παπαγεωργακοπούλου, κατέγραψαν γραπτώς τα γεγονότα. Πώς ήρθαν στην κατοχή μας τα στοιχεία, τι είχαμε διαπιστώσει έως τότε, τα ευρήματα με το οπτικό υλικό που περιέχονταν στο USB και ακολούθως το παρέδωσαν. Η προϊσταμένη της εισαγγελίας έδωσε εντολή να πρωτοκολληθεί το παραδοθέν υλικό, δηλαδή το USB μαζί με το έγγραφο στο οποίο περιγραφόταν αναλυτικά η δημοσιογραφική έρευνα και τα ευρήματα των στοιχείων. Το παραδοθέν υλικό πήρε αριθμό πρωτοκόλλου και η υπόθεση ανατέθηκε αμέσως σε εισαγγελέα με την εντολή διενέργειας κατεπείγουσας έρευνας.
Το βράδυ της Πέμπτης 13 Μαΐου, λίγες δηλαδή ώρες μετά τον σχηματισμό της δικογραφίας αλλά και έπειτα από επικοινωνία μας με στελέχη της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος (ΔΗΕ) για να τα ενημερώσουμε για το σημερινό θέμα της εφημερίδας και ζητώντας το επίσημο σχόλιό τους (τελικά αρνήθηκαν να μας το παρέχουν), το chatpic.org «έπεσε»!
Εγκλημα χωρίς τιμωρία;
Ολα ξεκίνησαν από το δημοσίευμα στο koutipandoras.gr την Τρίτη 11 Μαΐου, στο οποίο η Σοφία Α. (τα πλήρη στοιχεία της βρίσκονται στη διάθεση της εφημερίδας) περιέγραφε όχι μόνο την τραυματική εμπειρία της αλλά και το πώς αποφάσισε να κινηθεί νομικά κατά της παγκόσμιας πλατφόρμας chatpic.org, αλλά και κατά του ανθρώπου στον οποίο είχε στείλει πριν από δύο χρόνια τις γυμνές φωτογραφίες της που εντόπισε στο σάιτ. Η μήνυση της Σοφίας είναι και η πρώτη που κατατίθεται κατά chatpic.org στην Ελλάδα.
Οπως μας είπε η ίδια: «Στις 4 Απριλίου μια φίλη μου που παρακολουθεί συχνά το σάιτ για να ειδοποιεί τυχόν γνωστές της κοπέλες με ειδοποίησε ότι οι φωτογραφίες μου βρίσκονται στο συγκεκριμένο σάιτ. Μπήκα, είδα τις φωτογραφίες που αποδείκνυαν αυτό το πράγμα και έτσι το έμαθα. Τις φωτογραφίες τις είχα στείλει πριν από δύο χρόνια, όταν ήμουν 24 ετών, σε έναν άνθρωπο του κοινωνικού μου κύκλου με τον οποίο είχα ξεκινήσει ερωτική επικοινωνία. Ηταν ο μόνος που τις είχε. Στο συγκεκριμένο σάιτ στην αρχή είχαν ανέβει δημόσια, όμως αργότερα τις έβαλε σε έναν ιδιωτικό φάκελο, για την πρόσβαση στον οποίο χρειαζόταν κωδικός. Οταν με ενημέρωσαν είχαν ήδη μπει στον φάκελο με τον κωδικό. Εψαχνα τρόπο να μπω και έπειτα από λίγο, αφού βρήκα τον κωδικό, μπήκαμε στον φάκελο τρία άτομα ταυτόχρονα, εγώ, το αγόρι μου και η φίλη μου. Προφανώς αυτό έγινε αντιληπτό από τον δράστη της δημοσίευσης, ο οποίος σε λίγα δευτερόλεπτα διέγραψε τον φάκελο. Πρόλαβα να δω τις δικές μου φωτογραφίες και τα ονόματα άλλων δύο κοριτσιών από τα πέντε που υπήρχαν. Πηγαίναμε στο ίδιο σχολείο και τις ειδοποίησα αργότερα.
Θύμωσα πάρα πολύ, ένιωσα απίστευτη αηδία γιατί είδα τι συμβαίνει εκεί μέσα, τι έγραφαν και τι ανέβαζαν. Στην αρχή σοκαρίστηκα και σκεφτόμουν πώς είναι δυνατόν να το κάνει κάποιος αυτό, αλλά μόλις κατάλαβα τι γίνεται έγινα έξαλλη και σκέφτηκα από την πρώτη στιγμή ότι θα κινηθώ νομικά προκειμένου να τιμωρηθεί γι’ αυτό που έκανε. Πλέον μπαίνω και η ίδια πολύ συχνά στη συγκεκριμένη πλατφόρμα για να βρω κοπέλες που ίσως τις γνωρίζω ώστε να τις ειδοποιήσω».
Τα «βαποράκια» του διαδικτύου
Πλατφόρμες όπως το Chatpic και το Volafile ήταν και είναι οι στέγες της εκδικητικής πορνογραφίας ή ορθότερα της μη συναινετικής διανομής σεξουαλικού υλικού. Πλατφόρμες γνωστές για την τεχνολογική σεξουαλική βία που εμπεριέχουν ή τους διαδικτυακούς βιασμούς που διαπράττουν εν αγνοία των γυναικών ή των ΛΟΑΚΤΙ+ ατόμων που στοχοποιούν και διαπομπεύουν, καθώς αποτελούν σημεία του διαδικτύου στα οποία ο οποιοσδήποτε μπορεί να χρησιμοποιήσει την ανωνυμία του και να διαμοιράσει υλικό με ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα χωρίς καν να χρειάζεται κάποιο ειδικό λογισμικό. Υλικό όπως γυμνές φωτογραφίες γυναικών και ατόμων της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας που μπορεί να έχει λάβει κάποιος σε μια ιδιωτική συνομιλία μέσω των κοινωνικών δικτύων ή βίντεο που μπορεί να έχουν τραβήξει άνθρωποι με τους οποίους σχετίστηκαν σεξουαλικά ή ερωτικοί σύντροφοι που θέλησαν να εκδικηθούν διακινείται ελεύθερα προς… ικανοποίηση ανώμαλων και επικίνδυνων χρηστών, χωρίς κανέναν απολύτως έλεγχο. Οχι στο dark web, αλλά σε μια πλατφόρμα που είναι προσβάσιμη σε όλους.
Μέσα στο σάιτ δεν υπάρχουν μόνο φωτογραφίες γυναικών ή ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων που μοιράστηκαν κάποιες ιδιωτικές στιγμές με συγκεκριμένους μόνο ανθρώπους στα αυστηρά πλαίσια της ιδιωτικής ζωής ούτε μόνο χρήστες που λειτουργούν με σκοπό την εκδίκηση. Είναι πολλοί εκείνοι που κλέβουν φωτογραφίες γυναικών από τα κοινωνικά δίκτυα, τις αναρτούν και ζητούν να μάθουν πληροφορίες για τη ζωή τους ή αντίστοιχα παραθέτουν πληροφορίες όπως διευθύνσεις, τηλέφωνα και ονοματεπώνυμα γυναικών, εκθέτοντάς τες σε μεγάλο κίνδυνο. Υπάρχουν μέχρι και φωτογραφίες γυναικών που έχουν τραβηχτεί έξω στον δρόμο ή σε παραλίες, οι οποίες φακελώνονται κυριολεκτικά.
Εν ολίγοις γίνεται ανταλλαγή πορνογραφικού υλικού και προσωπικών πληροφοριών, κάποιες φορές και με χρηματικό αντίτιμο. Οι χρήστες στοχοποιούν τα θύματά τους αποκαλύπτοντας λεπτομέρειες της ζωής τους με σκοπό να τα διασύρουν και να τα εκθέσουν ή να τα θέσουν σε κίνδυνο, αφού κανείς δεν εγγυάται για το πώς θα χρησιμοποιηθούν τα στοιχεία αυτά και από ποιον.
Υπάρχουν και κλειδωμένοι φάκελοι για τους οποίους γίνονται ανταλλαγές κωδικών μεταξύ των χρηστών. Οι κλειδωμένοι φάκελοι είναι το ιδανικό μέρος και για τη διανομή υλικού παιδικής πορνογραφίας, αφού η πρόσβαση επιτρέπεται μόνο με συγκεκριμένο κωδικό που παραχωρεί ο δημιουργός τους αποκλειστικά σε όποιον σε όποιον επιθυμεί ο ίδιος. Παράλληλα, στην ίδια πλατφόρμα υπάρχει και η κατηγορία «15 minutes», στην οποία το υλικό μπορεί επίσης να είναι κλειδωμένο. Εκεί οι φωτογραφίες, τα βίντεο και οι πληροφορίες είναι διαθέσιμα για κατέβασμα ή προβολή για 15 λεπτά και κατόπιν εξαφανίζονται.
Με όρους μαστροπείας
Περνώντας ώρες στο συγκεκριμένο σάιτ προκειμένου να συγκεντρώσουμε στοιχεία διαπιστώσαμε ότι οι χρήστες που χρησιμοποιούν την κατηγορία «adult» λειτουργούν με όρους μαστροπείας. «Ανταλλάζω Μαρία Δ. με Σοφία Κ.», «πληρωμένο για πληρωμένο για να μην παίζουν καρφωτές», «ξέρει κανείς αν η Δήμητρα Μ. είναι βίζιτα;» και άλλες τέτοιες εκφράσεις εμφανίζονται συνεχώς στο chat της πλατφόρμας, όπως και η ερώτηση «παίζει υλικό από τη χ από την ψ περιοχή;» (τα ονόματα είναι τυχαία).
Αν και υπάρχουν οι χρήστες που διακινούν υλικό στο Chatpic, συλλέγεται και διακινείται υλικό και με άλλα μέσα, όπως Google Drive, Dropbox, Chatango, ενώ πολλές συνεννοήσεις γίνονται και μέσω Telegram. Βάσει του υλικού που έχουμε στην κατοχή μας υπάρχουν πλέον βάσιμες υποψίες ότι διακινείται και μέσω αυτών των εφαρμογών υλικό παιδικής πορνογραφίας, μέσω ενός δικτύου που κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει πόσο μεγάλο είναι ή μέχρι πού φτάνει.
Τα… αυτοματοποιημένα μηνύματα της ΔΗΕ
Ηδη από τον Δεκέμβριο έγιναν δεκάδες καταγγελίες για το Chatpic και πολλές γυναίκες αλλά και χρήστες του διαδικτύου ενημέρωσαν τη ΔΗΕ. Επί πολλές ημέρες η αρμόδια αρχή έμεινε άπραγη. Η πλατφόρμα έκλεισε μόλις για δέκα ημέρες και η είσοδος από την Ελλάδα απαγορεύτηκε από τον πάροχο εξαιτίας των αναφορών που έγιναν. Οταν άνοιξε πάλι πολλές γυναίκες και ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα βρήκαν ξανά φωτογραφίες τους στη συγκεκριμένη πλατφόρμα. Αν και ενημέρωσαν τη ΔΗΕ και παρά τον σάλο που είχε ξεσπάσει τον Δεκέμβριο, μας καταγγέλλουν ότι βρήκαν κλειστές πόρτες.
Στη διάθεση του Documento υπάρχουν τρεις μαρτυρίες γυναικών οι οποίες κατήγγειλαν ότι μόλις πληροφορήθηκαν την ύπαρξη των φωτογραφιών τους στο Chatpic ενημέρωσαν τη ΔΗΕ, όμως η απάντηση που έλαβαν ήταν να απευθυνθούν σε κάποιο αστυνομικό τμήμα και να υποβάλουν μήνυση. Εν ολίγοις, ενώ οι αρμόδιες αρχές λάμβαναν επώνυμες καταγγελίες για διακίνηση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων σε συγκεκριμένο ιστότοπο, απαντούσαν με ένα αυτοματοποιημένο μήνυμα το οποίο έλεγε: «Για την περαιτέρω διερεύνηση της υπόθεσής σας απαιτείται πλήρης και λεπτομερής προσδιορισμός των καταγγελλομένων, προσκομίζοντας παράλληλα και τα αντίστοιχα αποδεικτικά στοιχεία. Προς τούτο, μπορείτε να μεταβείτε σε οποιαδήποτε δικαστική ή αστυνομική αρχή για την υποβολή μηνυτήριας αναφοράς».
Το ίδιο συνέβη και στη Σοφία. Αφού βρήκε τις φωτογραφίες της στο Chatpic έκανε καταγγελία μέσω email στη ΔΗΕ και από εκεί της πρότειναν να κάνει μήνυση σε κάποιο αστυνομικό τμήμα. «Αν στείλεις στη Δίωξη, δεν ασχολούνται αν δεν κινητοποιηθεί κάποιος εισαγγελέας, και για να γίνει αυτό μου είπαν ότι πρέπει να γίνει μήνυση» λέει η Σοφία, καταδεικνύοντας τον παραλογισμό για τέτοιες υποθέσεις που τα ίχνη σβήνονται από τη μια στιγμή στην άλλη, ενώ επισημαίνει: «Υπάρχουν κοπέλες που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν για μια μήνυση και στον τρομακτικό βαθμό που συμβαίνει εκεί έξω αυτό που συνέβη και σε εμένα θα έπρεπε αυτό να γίνεται δωρεάν. Πάρα πολλές κοπέλες δεν έχουν προχωρήσει σε μηνύσεις γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο. Επίσης, αν με βοηθούσαν από τη Δίωξη εκείνη τη στιγμή, θα είχα αποδείξεις. Θα είχαν μπει στο σάιτ και θα μπορούσαν να βρουν ποιος τις ανέβασε».
Για τις αυτοματοποιημένες απαντήσεις, που εντέλει λειτουργούν αποτρεπτικά για τα θύματα προκειμένου να προχωρήσουν νομικά, εύλογα διερωτάται και η Αντωνία Λεγάκη, η δικηγόρος που εκπροσωπεί τη Σοφία: «Αν το θύμα οφείλει να προσκομίσει στην αστυνομία τον ένοχο και τα αποδεικτικά στοιχεία, η αστυνομία τι θα κάνει; Οταν καταγγέλλεται αυτόφωρο έγκλημα η αστυνομία δεν οφείλει από τον νόμο να παρέμβει και να κάνει ό,τι μπορεί για τη σύλληψη του δράστη και τη συλλογή των αποδεικτικών στοιχείων;».
Κατεβάζει ρολά ταυτόχρονα με την έρευνα
Το βράδυ της Πέμπτης 13 Μαΐου, την ίδια ημέρα δηλαδή που δημοσιογράφοι του Documento και του koutipandoras.gr κατέθεσαν στην εισαγγελία όλα τα στοιχεία που είχαν περιέλθει σε γνώση μας και στη συνέχεια επικοινωνήσαμε με στελέχη της ΔΗΕ ενημερώνοντάς τα για το σημερινό θέμα της εφημερίδας και ζητώντας το επίσημο σχόλιό τους (όπως προείπαμε, τελικά μας αρνήθηκαν), το chatpic.org «έπεσε».
Περίπου στις 23.00 της Πέμπτης κανένας χρήστης από την Ελλάδα δεν μπορούσε να μπει στην ιστοσελίδα, με την ένδειξη να αναφέρει ότι «η πρόσβαση απαγορεύεται». Ο μοναδικός τρόπος να έχει κανείς πρόσβαση στο περιεχόμενο είναι μέσω συστημάτων αλλαγής της διεύθυνσης IP. Oπως φαίνεται από τις συνομιλίες των χρηστών εκείνες τις ώρες, η ομάδα #Greece του Chatpic, όπου γινόταν η βασική ανταλλαγή γυμνών φωτογραφιών αλλά και προσωπικών πληροφοριών για εκατοντάδες γυναίκες, είχε εξαφανιστεί. Μάλιστα χρήστης πρόλαβε να δημιουργήσει νέα ομάδα με σχετικό όνομα.
Ποιος ή ποιοι ευθύνονται για την απενεργοποίηση της πλατφόρμας στην Ελλάδα τις ίδιες ώρες που έτρεχε η έρευνά μας παραμένει άγνωστο. Σε ό,τι αφορά πάντως τις έρευνες της ΔΗΕ σχετικά με αυτές τις υποθέσεις, αξίζει να τονιστεί το γεγονός ότι στέλεχος της δίωξης με το οποίο επικοινώνησε η εφημερίδα αρχικά δέχτηκε να κάνει δηλώσεις για τον τρόπο δράσης της υπηρεσίας, ωστόσο αργά το απόγευμα μας γνωστοποίησε ότι θα πρέπει να κατατεθεί επίσημο αίτημα στο Γραφείο Τύπου της ΕΛΑΣ, αποσύροντάς τες.
Οι «βιαστές» της οθόνης και o νομοθέτης
Αν και οι διαδικτυακές επαφές και η ψηφιακή σεξουαλικότητα είναι συνηθισμένα στην εποχή μας, ειδικότερα για τους εφήβους, οι νομοθέτες δεν αφουγκράζονται τους κινδύνους. Μπορεί στις διά ζώσης επαφές η συναίνεση να έχει οριστεί ως προαπαιτούμενο, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και στο διαδίκτυο, παρότι ο διαδικτυακός βιασμός δημιουργεί υπαρκτά τραύματα και οι ψυχολογικές συνέπειες για τα θύματα είναι παρόμοιες με αυτές των θυμάτων σεξουαλικής κακοποίησης και βιασμού.
Οι καταστροφικές συνέπειες των ψηφιακών βιασμών αποδείχθηκαν άλλωστε και στην περίπτωση της Λίνας Κοεμτζή, της φοιτήτριας που φέρεται να αυτοκτόνησε πέφτοντας από τη φοιτητική εστία της Θεσσαλονίκης μετά τον ψυχολογικό πόλεμο που δεχόταν από συγκεκριμένα άτομα, τα οποία την απειλούσαν ότι κατείχαν ημίγυμνα βίντεο και φωτογραφίες της με ερωτικό περιεχόμενο και θα τα δημοσιοποιούσαν ανά πάσα στιγμή.
Τόσο ο φυσικός όσο και ο ψηφιακός βιασμός χαρακτηρίζονται από την έλλειψη συγκατάθεσης, από τον φόβο των θυμάτων, από το στίγμα που τα αναγκάζουν να κουβαλούν σε μια πατριαρχική κοινωνία η οποία αντί να υποστηρίξει τα θύματα ώστε να μιλήσουν προστατεύοντάς τα, βαφτίζει «μάγκες» τους βιαστές των σπιτιών, των δρόμων και της οθόνης. Σε αυτό το νοσηρό παιχνίδι υπάρχει μπόλικη κοινωνική νομιμοποίηση σε όλων των ειδών τους βιαστές που ενοχοποιούν τα θύματα είτε επειδή «ντύθηκαν προκλητικά» είτε επειδή «έστειλαν γυμνές φωτογραφίες», βγάζοντας από την εξίσωση τα όρια που έθεσαν και το σημείο που έφτασε η συναίνεσή τους.
Οι απαντήσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Σε σχετική ερώτηση που κατατέθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2020 στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για το chatpic.org από τη Μαρία Σπυράκη, ευρωβουλευτή της ΝΔ, σχετικά με το ποια μέτρα μπορούν να ληφθούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την παύση λειτουργίας του συγκεκριμένου ιστότοπου και άλλων ανάλογου περιεχομένου που εκμεταλλεύονται την ανωνυμία στο διαδίκτυο για τη διενέργεια αξιόποινων πράξεων παιδικής πορνογραφίας και παραβίασης δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, οι διευκρινίσεις που δόθηκαν φαίνεται πως δεν έφτασαν στα ώτα των εδώ υπευθύνων.
Στις 10 Μαρτίου 2021 απαντήθηκε από την επίτροπο Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ Ιλβα Γιόχανσον: «Μέχρι σήμερα οι ανοικτές τηλεφωνικές γραμμές INHOPE έχουν λάβει 54 καταγγελίες κατά του ιστότοπου chatpic.org, ο οποίος φιλοξενείται στις ΗΠΑ. Ολες οι εικόνες που καταγγέλθηκαν απεικόνιζαν ενήλικες. Στις περιπτώσεις αυτές, για να αφαιρεθεί το υλικό, τα θύματα έπρεπε να υποβάλουν καταγγελία στον ιστότοπο ή να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη. Η πρόταση νόμου για τις ψηφιακές υπηρεσίες αποσκοπεί στη βελτίωση αυτής της κατάστασης με διάφορους τρόπους: προβλέπει οριζόντιες υποχρεώσεις για τους ενδιάμεσους παρόχους υπηρεσιών οι οποίοι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που είναι εγκατεστημένοι εκτός της ΕΕ.
Οι εν λόγω πάροχοι θα πρέπει να υπακούν στις εντολές των αρμόδιων αρχών για την ανάληψη δράσης κατά παράνομου περιεχομένου. Επιπλέον, θα πρέπει να παρακολουθείται ταχέως η αναφορά παράνομου περιεχομένου από χρήστες και αξιόπιστες πηγές επισήμανσης παράνομου περιεχομένου και θα πρέπει να διατίθενται ειδικοί μηχανισμοί καταγγελίας και προσφυγής. Η οδηγία 2011/93/ΕΕ υποχρεώνει τα κράτη-μέλη να διασφαλίζουν την κατάργηση ιστοτόπων που περιέχουν ή διαδίδουν παιδική πορνογραφία και φιλοξενούνται στο έδαφός τους, καθώς και να προσπαθούν να εξασφαλίζουν την κατάργηση τέτοιου είδους σελίδων που φιλοξενούνται εκτός του εδάφους τους. Τα κράτη-μέλη δύνανται να λάβουν μέτρα για τον αποκλεισμό της πρόσβασης σε τέτοιου είδους σελίδες στους χρήστες του διαδικτύου στο έδαφός τους».
