Τον κώδωνα του κινδύνου κρούουν οι παράγοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης για δεκάδες έργα υποδομών που γειτνιάζουν με την ακτή και κινδυνεύουν να χαθούν κάτω από τα κύματα της θάλασσας. Ανήσυχοι είναι και οι περιβαλλοντολόγοι, οι οποίοι συνδέουν τη διάβρωση των ακτών με την απώλεια σπάνιων ειδών και πληθυσμών χλωρίδας και πανίδας.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι ανεξέλεγκτες ανθρωπογενείς επεμβάσεις, όπως οι συνεχείς αμμοχαλικοληψίες σε ποτάμια και χείμαρρους, η άναρχη και αυθαίρετη δόμηση πολύ κοντά στις ακτές, τα φράγματα στα ποτάμια καθώς και η κλιματική αλλαγή μέσω της ανόδου της στάθμης της θάλασσας, είναι οι βασικές αιτίες του πολύπλοκου φαινομένου που τείνει να αλλοιώσει δραματικά τα τελευταία χρόνια το ανάγλυφο της ακτογραμμής στη ΒΔ Πελοπόννησο.
Στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Περιβάλλοντος
Το θέμα της διάβρωσης των ακτών στη συγκεκριμένη περιοχή της Πελοποννήσου απασχόλησε πριν από μερικά χρόνια και την Επιτροπή Περιβάλλοντος της ΕΕ ύστερα από σχετική ερώτηση του τότε ευρωβουλευτή Νίκου Χρυσόγελου στις 15.7.2013. Ο ερωτών συνδύασε τότε τη διάβρωση με τις σχεδιαζόμενες αμμοχαλικοληψίες από τρία ποτάμια της Αιγιάλειας για την κατασκευή της Ολυμπίας Οδού. Την ίδια χρονική περίοδο το Ινστιτούτο Ωκεανογραφίας του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών (ΕΚΛΕΘΕ) εξέφρασε την άποψη ότι τέτοιας έκτασης απολήψεις στα ποτάμια θα έχουν καταστροφικές συνέπειες, καθώς οι φερτές αυτές ύλες είναι απαραίτητες για τον σχηματισμό υδάτινων μικροσυστημάτων, σημαντικών για τη λειτουργία της φύσης.
«H διάβρωση των ακτών στην περιοχή της δυτικής Ελλάδας είναι από τα βασικά θέματα του περιφερειακού σχεδιασμού για τις επιπτώσεις από την κλιματική αλλαγή» λέει στο Documento ο αντιπεριφερειάρχης Ενέργειας – Περιβάλλοντος Δυτικής Ελλάδας Νίκος Μπαλαμπάνης. Σοβαρό χαρακτηρίζει το θέμα και ο αντιπεριφερειάρχης Ηλείας Γιώργος Γεωργιόπουλος, επισημαίνοντας ότι μεγάλα κομμάτια ξηράς στις περιοχές Σπιάτζας και Μούτελης, δίπλα στο Κατάκολο, μαζί με δρόμους και παραθαλάσσιες οικίες που υπήρχαν πάνω τους, βρίσκονται σήμερα βυθισμένες στη θάλασσα εξαιτίας της διάβρωσης των ακτών.
«Το φαινόμενο είναι ορατό και συνεχώς επιδεινούμενο στη δυτική Αχαΐα, την Αιγιαλεία, τη βόρεια Ηλεία και προκαλεί όλο και μεγαλύτερες ανησυχίες τόσο στους πολίτες όσο και στις επιχειρήσεις που εξαρτώνται από την τουριστική δραστηριότητα. Είναι μείζον και επιδεινούμενο οικολογικό αλλά και οικονομικό πρόβλημα, που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με επιστημονικό τρόπο και με ήπιες παρεμβάσεις» λέει στο Documento ο Γιώργος Κανέλλης, μέλος των Οικολόγων Πράσινων και περιφερειακός σύμβουλος Δυτικής Ελλάδας.
ΤΕΕ: Υπαρκτό το πρόβλημα σε όλη τη χώρα
Τον περασμένο μήνα το θέμα της διάβρωσης των ακτών σε πανελλαδικό επίπεδο απασχόλησε και το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΤΕΕ), το οποίο μάλιστα διοργάνωσε σχετική επιστημονική ημερίδα . Σε αυτήν επισημάνθηκε ότι είναι πρόβλημα που απασχολεί έντονα τη δυτική Ελλάδα και πως όσο περνά ο χρόνος θα μεγαλώνει. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν, στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας από τα 859,3 χλμ. της ακτογραμμής τα 198 είναι υπό διάβρωση και στην Περιφέρεια Πελοποννήσου τα 306 χλμ. από τα 1.164.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, επιδείνωση του προβλήματος προκαλούν μεταξύ άλλων οι βιαστικές και άστοχες μελέτες διάφορων τεχνικών έργων που αφορούν μικρά λιμάνια και προστατευτικά τοιχώματα στις ακτές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η κατασκευή του αλιευτικού καταφυγίου Λεχαινών στην Ηλεία, το οποίο επηρέασε αρνητικά τη λουρονησίδα της λιμνοθάλασσας Κοτυχίου στο εθνικό πάρκο. Η παραλία πλέον εξαφανίζεται και, σύμφωνα με μελέτη του ΕΚΛΕΘΕ, αυτό οφείλεται στη μη ορθή χωροθέτηση της κατασκευής του αλιευτικού καταφυγίου. Η τροφοδοσία της συγκεκριμένης παραλίας με άμμο έχει μειωθεί δραματικά και η διάβρωση γίνεται πλέον υπαρκτό περιβαλλοντικό πρόβλημα για την προστατευόμενη περιοχή.
Η διάβρωση της ακτής στο Εθνικό Πάρκο Κοτυχίου Στροφυλιάς σε Ηλεία και Αχαΐα προκαλεί, όπως λένε οι επιστήμονες, αυξανόμενες πιέσεις καθώς οι πληθυσμοί χλωρίδας (κρινάκι της άμμου) αλλά και πανίδας (θαλασσοσφυριχτής) κινδυνεύουν με εξαφάνιση. Σημαντική επιβάρυνση έχει και η θαλάσσια χελώνα Καρέτα Καρέτα που έρχεται στις παραλίες για να εναποθέσει τα αυγά της.
«Η χελώνα είναι ζώο μακρόβιο και τη χαρακτηρίζει η ισχυρή μνήμη. Το φαινόμενο της επανόδου των θηλυκών χελωνών για ωοτοκία στη μητρική τους ακτή, ενδεχομένως και δεκαετίες μετά τη γέννησή τους, απαιτεί σχετική σταθερότητα στην ύπαρξη και στα φυσικά χαρακτηριστικά μιας ακτογραμμής, κάτι που στην περίπτωση του εθνικού πάρκου δεν είναι εγγυημένο. Παρ’ όλα αυτά, εκτιμάται ότι το φαινόμενο είναι τέτοιας κλίμακας που μπορεί να εμποδίσει την ωοτοκία της. Πολλές από τις φωλιές που καταγράφηκαν την τελευταία τριετία έπρεπε να μετακινηθούν σε ασφαλέστερο σημείο ψηλά στην ακτή επειδή διαφορετικά η φωλιά θα πλημμύριζε με νερό από τα κύματα. Δυστυχώς, ο ρυθμός μεταβολής και μετατόπισης της ακτογραμμής στο Εθνικό Πάρκο Κοτυχίου-Στροφυλιάς έχει επιταχυνθεί» επισημαίνει στο Documento ο περιβαλλοντολόγος Διονύσης Μαμάσης.
