Έφυγε από τη ζωή η καθηγήτρια Φώφη Μπουλούτα που έγινε γνωστή όταν απολύθηκε από το Κολλέγιο Αθηνών στο οποίο δίδασκε επί πάνω από 20 χρόνια, επειδή, σύμφωνα με καταγγελίες που ακολούθησαν, είχε πιάσει τον γιο του τότε πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, να αντιγράφει.
Η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπεδευτικών Λειτουργών Ελλάδος (ΟΙΕΛΕ) εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:
Κάθε εποχή έχει τους δικούς της ήρωες. Για τον κλάδο των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, η Φώφη Μπουλούτα ήταν ένα σύμβολο αγώνα στην πιο σκοτεινή περίοδο της ιστορίας του. Στην περίοδο που μια μικρή, παρασιτική επιχειρηματική ομάδα και οι πολιτικοί της συνοδοιπόροι επιστράτευσαν θεούς και δαίμονες για να μετατρέψουν το αγαθό της Παιδείας σε εμπόριο και τους εκπαιδευτικούς σε τρομοκρατημένους υπαλλήλους. Η Φώφη έδωσε μια μάχη που αποτελεί φάρο ελπίδας, έμπνευση και παράδειγμα για τον καθένα από εμάς.
Μια θαρραλέα, δυνατή φωνή σίγησε. Η αγωνίστρια, αγαπημένη συνάδελφος Ευφροσύνη (Φώφη) Μπουλούτα, γνωστή για τη μάχη που έδωσε μετά την εκδικητική της απόλυση από το καθεστώς Σαμαρά στο Κολλέγιο, έφυγε από τη ζωή.
Η Φώφη ήταν ένας γλυκύτατος άνθρωπος και εξαίρετη εκπαιδευτικός. Δίδαξε επί 21 χρόνια φυσικές επιστήμες στο Κολλέγιο Αθηνών, από όπου εκδιώχθηκε, επειδή είχε το «θράσος» να πράξει το λειτούργημά της και να κάνει παρατήρηση σε μαθητή του οποίου ο γονιός ήταν τόσο «ισχυρός», ώστε όχι μόνο να απαιτήσει να απολυθεί, αλλά να χρησιμοποιήσει την περίπτωσή της ως άλλοθι για να καταργήσει το νομοθετικό πλαίσιο για την ιδιωτική εκπαίδευση, αλλά και την ίδια τη Διεύθυνση Ιδιωτικής Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας.
Η Φώφη δεν φοβήθηκε. Μπορεί ο αγώνας να ήταν άνισος, μπορεί το διορισμένο ΚΥΣΔΕ να επέτρεψε την απόλυσή της «ελλείψει αρκετών στοιχείων», μπορεί να επιστρατεύτηκε ένα πανίσχυρο και καλοπληρωμένο επιτελείο δικηγόρων με επικεφαλής τον Πανεπιστημιακό Γ. Λεβέντη για να τη στείλει σπίτι της και να τη φιμώσει, όμως δεν λύγισε ούτε δευτερόλεπτο. Έχοντας στο πλευρό της τη δικηγόρο Κάτια Λαϊνά και την Ομοσπονδία έδωσε μια δύσκολη και γενναία μάχη, κόντρα όχι σε ένα σχολείο, αλλά σε ένα ολόκληρο κατεστημένο. Ένα πολιτικό/επιχειρηματικό κατεστημένο που θεωρεί ότι οι εργαζόμενοι είναι είλωτες, χωρίς φωνή, που πρέπει να σκύβουν το κεφάλι και να αποδέχονται τη μοίρα τους.
Η Φώφη μπορεί να απολύθηκε, το σκανδαλώδες της απόλυσής της όμως (που έκρυψαν καλά τα συστημικά ΜΜΕ για να προστατέψουν την τότε πολιτική εξουσία) έκανε το γύρο του διαδικτύου και αποτέλεσε τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής του κλάδου μας. Ο αγώνας που ξεκίνησε στα τέλη του 2013 είχε σκοτεινές στάσεις (την ψήφιση του εκτρώματος Αρβανιτόπουλου με τις ελεύθερες απολύσεις, για να φιμωθεί η κάθε Μπουλούτα στο μέλλον), όμως δικαιώθηκε τον Αύγουστο του 2016 με την ψήφιση του Ν. 4415/2016 (Νόμου Φίλη). Η Φώφη ήταν εκεί, στη Βουλή και μετά στα γραφεία μας, και πανηγύρισε μαζί μας, αν και πλέον ήταν διορισμένη αναπληρώτρια στο Δημόσιο. Όλοι οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί γνωρίζουν ότι σε μεγάλο βαθμό η νίκη αυτή οφείλεται στον αγώνα της, έναν αγώνα που ευτυχώς δεν πήγε χαμένος.
Τα λόγια είναι φτωχά για να περιγράψουν την οδύνη μας. Θα αποχαιρετίσουμε την αγαπημένη μας συνάδελφο και φίλη Φώφη τη Δευτέρα στις 14:30 στο Νεκροταφείο Αμαρουσίου.
