–NOVARTIS – GATE: Βαλίτσες με μίζες σε 5 πρώην υπουργούς. Συγκλονιστικές καταθέσεις προστατευόμενων μαρτύρων για τη διαδρομή του μαύρου χρήματος σε πολιτικά πρόσωπα. Με ποιους τρόπους εξυπηρετούσαν τα ταμεία της φαρμακευτικής πολυεθνικής. Δικογραφία στη Βουλή με φόντο Ειδικό Δικαστήριο.
—Νέα Δημοκρατία. Οι… φύλαρχοι αποφασίζουν για το μέλλον του Κυριάκου. Από τρία χωριά… νεοδημοκράτες για το σκοπιανό.
–Οι φυλές των συλλαλητηρίων. Οι αγνοί πατριώτες, οι φασίστες, οι εθνικιστές «μακεδονομάχοι», οι θρησκοσκοταδιστές, οι γραφικοί, οι αντικυβερνητικοί με τα κολωνάτα και οι αντιμνημονιακές παντιέρες. Πατριώτες και «πατριώτες» δίνουν ραντεβού στο Σύνταγμα.
-Μακεδονικό. Όταν ο Σαμαράς αναγνώρισε τα Σκόπια ως «Μακεδονία». Ο πρώην πρωθυπουργός ήταν ο πρώτος Έλληνας πολιτικός που στις 2 Δεκεμβρίου 1991 αποδέχτηκε την επίσημη αναφορά της πΓΔΜ ως «Μακεδονία» από την ΕΟΚ.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
-Νέλλη Στεφανάκου: «Η κοινωνία δεν κινδύνευσε ποτέ από τον Στεφανάκο». Η αδερφή του δολοφονηθέντος Βασίλη μιλά στο Documento για τον κανιβαλισμό, τα αντίποινα και τους εκτελεστές.
-Βίνφριντ Βολφ, γερμανός ειδικός σε θέματα συγκοινωνιών: Γιατί η BMW έκανε πειράματα σε ανθρώπους.
-Τάσος Πετρόπουλος: Υφυπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης. Τι θα γίνει με όσους χρωστούν πάνω από 50.000 ευρώ
-Οδηγός Επιβίωσης. «Κούρεμα» χρεών €230 δισ. σε τράπεζες, εφορίες και ταμεία. Ποια η διαδικασία και ποιοι ωφελούνται.
-ΗΠΑ: Ενας Κένεντι για τον 21ο αιώνα. Ο 37χρονος Τζο Κένεντι, εγγονός του δολοφονηθέντος γερουσιαστή Ρόμπερτ «Μπόμπι» Κενεντι, βαδίζει προσεκτικά προς τον Λευκό Οίκο.
-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ- ΑΕΚ: Στη σκιά του σκυλοκαβγά για τη διαιτησία. Σήμερα η δεύτερη μονομαχία για το πρωτάθλημα.
Ναπολέων: Ο οπαδός των ιακωβίνων που έγινε αυτοκράτορας, στο HOTDOC HISTORY
Η αναζήτηση της «πολιτικής ταυτότητας» του Ναπολέοντα είναι ένα εγχείρημα που έχει να αντιπαλέψει με εδραιωμένες – αλλά επιφανειακές – πεποιθήσεις για τον «στρατηλάτη που κατάφερε να στεφθεί αυτοκράτορας». Πολύ μονοδιάστατη αντίληψη για το τεράστιο φαινόμενο «Ναπολέων».
Γιατί ο Βοναπάρτης δεν ήταν μόνο ο ιδιοφυής πολεμιστής που σάρωσε όλες τις σκουριασμένες μοναρχίες πριν υποκύψει στην ισχύ της ιερής Συμμαχίας. Αφήνοντας, ωστόσο, πίσω του μια ανεξίτηλη κληρονομιά.
Το τεύχος αυτό διερευνά την φαινομενική αντίφαση ενός επιγόνου των ιακωβίνων που ανακηρύχθηκε Υπατος και αυτοκράτορας. Και την τοποθετεί στο πλαίσιο της ταραγμένης περιόδου. Ηταν ένα πολιτικώς δρων υποκείμενο ενταγμένο στις πρωτοφανείς συνθήκες που δημιούργησε το 1789. Ηταν παιδί της Γαλλικής Επανάστασης, όσο αντιφατικό κι αν φαίνεται. Αξιοποίησε την ορμή του γαλλικού επαναστατικού στρατού, αρχικά για να υπερασπιστεί τη Γαλλία από την ξενική επέμβαση και κατόπιν για να διαδώσει το επαναστατικό πνεύμα στη μοναρχική Ευρώπη.
Παρακολουθούμε την πορεία του 10χρονου «αγριμιού» από την Κορσική στη στρατιωτική σχολή της Μπριέν, την αποφοίτηση του από το Παρίσι ως ευέλπιδος σε μια από τις τελευταίες θέσεις. Τη διπλή σωτηρία της Επανάστασης με την ηρωική άμυνα στην Τουλόν και την άγρια καταστολή της εξέγερσης των φιλομοναρχικών στο Παρίσι. Τις εκστρατείες του και την εξορία στη νήσο Ελβα και την Αγία Ελένη μετά από το Βατερλό. Το θαυμασμό που ενέπνευσε στον Μπετόβεν και τον Χέγκελ.
Αντιφατικός σίγουρα, καιροσκόπος χωρίς αμφιβολία, φιλόδοξος αναντίρρητα. Ταγμένος όμως ταυτόχρονα στις ιδέες που εξέπεμπε η Γαλλική Επανάσταση κατόρθωσε να μεταπηδήσει επιδέξια από το στρατόπεδο του Ροβεσπιέρου στους στυλοβάτες της Θερμιδοριανής κυβέρνησης. Και μετά τη φθορά του Διευθυντηρίου ξεπροβάλει ως ο μόνος που θα μπορούσε να ολοκληρώσει την αστική επανάσταση και να εγκαινιάσει το αστικό καθεστώς, θυσιάζοντας, έστω, τον ιακωβίνικο ριζοσπαστισμό.
Αφησε ως «καταπίστευμα» στον κόσμο της νεωτερικότητας το οριστικό ξερίζωμα της φεουδαρχίας, τον Αστικό Κώδικα, το Κονκορδάτο με την Εκκλησία, τα πολιτικά δικαιώματα.
Η Μαρία Ναυπλιώτου αναμετριέται με την Μπλανς Ντιμπουά, στο Docville
-Η Μαρία Ναυπλιώτου έξι χρόνια μετά τη συνεργασία τους στο μνημειώδες «Insenso», συναντά ξανά το Μιχαήλ Μαρμαρινό και σε συνέντευξη της στη Στέλλα Χαραμή αναφέρεται στα δεινά του θεού Έρωτα («είναι εκείνος που καταλύει τα όρια») επισημαίνοντας πως «συνεχώς αφήνουμε κάτι πίσω: τον εαυτό μας, τα όνειρά μας, ανθρώπους που αγαπήσαμε, έρωτες που προδόθηκαν».
-Ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις βρέθηκε στην Αθήνα για την επίσημη πρεμιέρα της νέας του ταινίας «Αόρατη Κλωστή» με την οποία είναι ξανά υποψήφιος για Όσκαρ και στοχεύει στην τέταρτη κατάκτηση του (ρεκόρ αν το πετύχει). Ο Κωνσταντίνος Καϊμάκης βρέθηκε στην συνέντευξη Τύπου που διοργάνωσε η Εταιρεία Σπαστικών (η πρόεδρος του Δάφνη Οικονόμου είναι στενή φίλη με τον Βρετανό σταρ) και κατέγραψε όλες τις σημαντικές λεπτομέρειες της εκδήλωσης στην οποία ο Λιούις έλαμψε με το ήθος και την γοητεία του.
-Οι συνεργασίες και οι μουσικές συναντήσεις του Ορφέα Περίδη και της Λιζέτας Καλημέρη, τόσο στο στούντιο όσο και στις συναυλίες τους, έχουν γεννήσει τα τελευταία χρόνια ένα ιδιαίτερο, σχεδόν άτυπο, ντουέτο. Mε αφορμή τις νέες εμφανίσεις τους στη Σφίγγα ο τραγουδοποιός απάντησε στις μουσικές απορίες του Γιάννη Παπαϊωάννου, ενώ του εκμυστηρεύτηκε ότι αφορμή για να γράψει το πρώτο του τραγούδι ήταν μια εσωτερική αλλαγή που βίωσε γύρω στα τριάντα του χρόνια.
-Δυο ξεχωριστές καλλιτέχνιδες, οι Μάρθα Φριντζήλα και Ελένη Κοκκίδου, μας φυλάξανε μια θέση σε μια διαφορετική παράσταση του θεάτρου του Νέου Κόσμου που συνδυάζει τραγούδια με πρόζα. Σε συνέντευξη τους στην Ηλέκτρα Ζαργάνη τονίζουν την ανάγκη επίκλησης της ομορφιάς σε περιόδους ασχήμιας, ενώ αναφέρονται στο θέατρο ως «ένα τόπο στον οποίο ο καλλιτέχνης αυτοπροσδιορίζεται και με αυτό τον τρόπο αναπροσδιορίζεται και ο θεατής. Και ο ίδιος αλλάζει ύστερα από αυτό που είδε, ένιωσε, άκουσε και σκέφτηκε».
-Πανεπιστημιακός δάσκαλος, διανοούμενος, οπαδός, μα πάνω απ’ όλα ένας Σεφαραδίτης στη Θεσσαλονίκη, ένας «Σαλονικάι» όπως αυτοπροσδιορίζεται, είναι ο Λέων Ναρ ο οποίος στη συνέντευξη του στη Μαρίνα Αγγελάκη επισημαίνει ότι «ο αντισημιτισμός ενισχύεται αλλά δεν πρέπει να παραιτούμαστε».
-Ο γύρος του κόσμου χρειάζεται οπωσδήποτε γερές δόσεις ….τέχνης και η εικαστικός Κατερίνα Μαγείρου παρουσιάζει στο Documento ένα πλούσιο αφιέρωμα με μερικές από τις σημαντικότερες εκθέσεις που θα λάβουν χώρα το 2018 στα σημαντικότερα μουσεία του πλανήτη.
-«Κουβαλούσα τους στίχους μου σαν να ήταν ναρκωτικά». Η Αφγανή ράπερ Σονίτα Αλιζαντέχ μοιράζεται τη συγκλονιστική της ιστορία στην Αφροδίτη Ερμίδη και αναφέρει τη σκληρή μοίρα της καθώς και των υπόλοιπων κοριτσιών από τη γειτονιά της, τα οποία «έρχονταν στο σχολείο με μώλωπες γιατί ζητούσαν από τους γονείς τους να μην τις πουλήσουν, πολλές φορές σε ηλικιωμένους άνδρες».
–Μεταλάς ή Πάνκης; Στο Crash test της εβδομάδας δύο μουσικοί από αντίπαλα στρατόπεδα ακονίζουν τις νότες τους και αποκαλύπτουν στην Ηλέκτρα Ζαργάνη τις επιρροές, τα στέκια καθώς και τα αρνητικά σχόλια που συνοδεύουν τα αγαπημένα τους μουσικά κινήματα.
-Ο μουσικός Τάσος Συνιόρογλου μας ξεναγεί στον κόσμο των Μουσικών Συνόλων του Δήμου της Αθήνας και το θρυλικό θέατρο Ολύμπια όπου θα στεγαστούν οι μελωδίες της πόλης. Ο προϊστάμενος των Συνόλων και εμπνευστής μεταξύ άλλων του Athens School Festival, υπογραμμίζει τη σημασία του να έχουν πλέον τα Μουσικά Σύνολα το δικό τους σπίτι κάνοντας λόγο για μια «ιστορική απόφαση».
-Ο Μεβλεβή χανέ ήταν κάποτε στη Θεσσαλονίκη ο μεγαλύτερος τεκές στην οθωμανική επικράτεια αλλά και ιερός χώρος των δερβίσηδων. Η Τέτη Σώλου γυρίζει το ρολόι του χρόνου πίσω, στην εποχή που στη Θεσσαλονίκη υπήρχαν τουλάχιστον τριάντα τεκέδες και καταγράφει τα ήθη και έθιμα της εποχής ενώ αναζητά τα μυστικά του τελετουργικού της προσευχής με τη μουσική και τον κυκλικό χορό όπου κάθε δερβίσης περιστρεφόταν γύρω από τον άξονά του.
-Για τη στήλη «Ζώντας σε ξένη πόλη» ο ηθοποιός Μιχάλης Φωτόπουλος χαζεύει αλεπούδες στα πάρκα και κάνει ελεύθερη τέχνη στο Βερολίνο αναπολώντας τη μέρα που έφυγε από τη Θεσσαλονίκη για να μετακομίσει στη γερμανική μεγαλούπολη. Παρά τα δημιουργικά και έντονα τελευταία τρία χρόνια που πέρασε εκεί βλέπει το μέλλον του Βερολίνου που υπεραγαπάει δυσοίωνο αν οι άνθρωποι του δεν πάρουν κάποιες αποφάσεις καθώς η πόλη «κινδυνεύει να γίνει ακριβή σαν το Λονδίνο».
