Δηλώνει κυκλοθυμικός, δύσκολος, αίνιγμα και διχασμένη προσωπικότητα.
Προτιμάει να χάσει μια Ευρωλίγκα παρά να απεμπολήσει την αυθεντικότητά του. Ο Νίκος Παππάς θέλει να τον θυμούνται όχι ως καλό παιδί, αλλά ως διαφορετικό και ειλικρινή. Μπήκε στο πούλμαν επειδή ήθελε να τιμωρήσει τον εαυτό του και ελπίζει να παίξει στην εθνική ομάδα, αρκεί να μη τον παρκάρουν στον πάγκο. «My way» θα μπορούσε να είναι ο τίτλος αυτής της εξομολόγησης.
Μοιάζεις να ζεις τις καλύτερες μέρες της ζωής και της καριέρας σου.
Είμαι υγιής και χαρούμενος ύστερα από καιρό. Προσφέρω περισσότερα όταν αισθάνομαι καλά. Ξέρω ότι δεν είμαι το πιο εύκολο άτομο. Ούτε όμως είμαι τόσο δύσκολος, όσο κι αν σου φαίνεται παράξενο.
Ποιο είναι λοιπόν το κουμπί σου;
Μαζί μου χρειάζεται λίγη υπομονή. Στις κακές μου στιγμές, στα κυκλοθυμικά που με πιάνουν. Ξέρω ότι σε μια ομάδα είναι πολυτέλεια η ξεχωριστή μεταχείριση και το έχω πληρώσει. Εξωτερικεύω περίεργα τα συναισθήματά μου και δύσκολα κάνω πίσω όταν με πνίγει το δίκιο.
Δώσε μου ένα παράδειγμα για να καταλάβω τι εννοείς.
Εάν ο Μπουρούσης μαλώσει τον Λούντζη για κάποιο λάθος του μικρού στην προπόνηση, εγώ θα τα βάλω με τον Μπουρούση και μετά θα τα βάλω και με τον προπονητή αν ρίξει τις ευθύνες στον Λούντζη και όχι στον Μπουρούση…
Υποθέτω ότι εσύ δεν θα γίνεις ποτέ προπονητής.
Δεν ξέρω από συστήματα, αλλά νομίζω ότι τα καταφέρνω καλά στη διαχείριση δύσκολων χαρακτήρων. Ισως επειδή έχω μάθει να χειρίζομαι τον εαυτό μου.
Ποιος είναι ο καλύτερος προπονητής που γνώρισες ποτέ;
Χωρίς να θέλω να αδικήσω κάποιον, επιλέγω τον Γιάννη Σφαιρόπουλο. Με είχε τρία χρόνια, οπότε έμαθε τις ιδιοτροπίες και τις αδυναμίες μου. Με τον Πεδουλάκη δεν πήγαμε καλά την πρώτη φορά, αλλά μετά συνεργαστήκαμε άψογα. Ηταν λάθος μου που έβαλα μπροστά τον εγωισμό μου αντί να τον πλησιάσω. Ο άνθρωπος με έβαλε 23 ετών να παίζω 25 λεπτά στην Ευρωλίγκα.
Στους φανατικούς θα κακοφανεί που επαινείς τον προπονητή του Ολυμπιακού.
Δεν δούλεψα μαζί του στον Ολυμπιακό, αλλά στον Κολοσσό και τον Πανιώνιο. Οι επιτυχίες και η πορεία του δείχνουν ότι κάτι κάνει σωστά.
Σε περιγράφουν ως παράξενο άνθρωπο.
Οσο κι αν ακούγεται αλαζονικό, νιώθω υπερήφανος για τον εαυτό μου και για ό,τι έχω καταφέρει. Εφόσον πετυχαίνω αυτά που θέλω, θα πορευτώ με τον ίδιο τρόπο. Δηλώνω αυθόρμητος και ειλικρινής. Είναι τεράστιο επίτευγμα στην εποχή μας να είναι κάποιος αυθεντικός.
Λένε ότι τα καλά παιδιά τερματίζουν τελευταία.
Το σλόγκαν στην παρέα μου είναι: “Αφού ο τάδε είναι καλό παιδί, ας τον κεράσουμε μια πάστα”! Περιττό να σου πω ότι δεν έχω φάει ποτέ πάστα.
Εχεις αλλάξει καθόλου τα τελευταία χρόνια;
Δεν πάτησα κάποιον διακόπτη ούτε άλλαξα τσιπάκι. Προσπαθώ όμως να συμβιβάζομαι με τους κανόνες, ακόμη και όταν διαφωνώ. Σε αυτή την περίπτωση κρατώ το στόμα μου κλειστό. Δεν ήμουν πάντοτε έτσι.
Τι έκανες δηλαδή; Πώς αντιδρούσες;
Οταν προσπαθούσαν να με πείσουν ότι ο γάιδαρος πετάει, πήγαινα κόντρα. Με έπιανε το επαναστατικό μου και έλεγα σε δεκαπέντε άτομα “είστε μαλάκες, δεν πετάει”.
Και κάπως έτσι δεν στέριωσες πουθενά μέχρι τα 23 σου.
Ισως ήταν λάθος μου που δεν ονειρεύτηκα κάτι παραπάνω. Αν είχα στόχο να γίνω σταρ στο ΝΒΑ, μπορεί να ήμουν σήμερα σταρ στην Ευρώπη! Δεν φταίει πάντως αυτό που έμεινα ένα σκαλοπάτι πίσω.
Η φετινή χρονιά είχε ιδανικό φινάλε, αλλά στα μισά της βρέθηκες πάλι στην εξέδρα. Τι ακριβώς συνέβη;
Ο παραγκωνισμός μου οφειλόταν σε αγωνιστικά κριτήρια. Το παραδέχθηκε ο προπονητής στα αποδυτήρια. Η διαφορά ήταν ότι έμεινα ετοιμοπόλεμος. Αλλες φορές με έπαιρνε από κάτω και πάρκαρα για τα καλά στον πάγκο. Πάρκινγκ μακράς διαρκείας…
Πέρασε από το μυαλό σου να μην μπεις στο περίφημο πούλμαν;
Ημουν υπό την επήρεια της ταπείνωσης από τη Φενέρ και κυκλοφορούσα με απλανές βλέμμα. Το είδα λίγο ως αυτοτιμωρία. Ευτυχώς, δηλαδή, διότι με πιάνουν τα επαναστατικά μου με κάτι τέτοια…
Πώς είναι να έχεις εργοδότη τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο;
Θα μιλούσα θετικά ακόμη κι αν ήταν πρόεδρος άλλης ομάδας. Μου κάνει που είναι παρορμητικός και διαχυτικός. Μοιάζει η ιδιοσυγκρασία μου με τη δική του, τον έχω δει να κλαίει για την ομάδα αλλά και να ζητάει συγγνώμη. Δεν θέλω προϊστάμενο μόνο για τα ΑΤΜ και τις πληρωμές. Τέσσερα χρόνια τώρα έχει προτάξει τα στήθη του για μένα. Τον θεωρώ ιδανικό πρόεδρο για τα δικά μου χνώτα…
Μερικές φορές σκέφτομαι ότι στον χαρακτήρα σου συνυπάρχουν δύο διαφορετικοί άνθρωποι. Ενας εξωστρεφής και ένα αίνιγμα.
Σωστά το λες. Είμαι κοινωνικός αλλά έχω και άμυνες, έναν τοίχο που δύσκολα σπάει. Εχω περάσει πολλά και έγινα καχύποπτος. Δεν το καυχιέμαι, αλλά είμαι εκδικητικός. Οταν κάποιος με θίξει γίνομαι δέκα φορές πιο επιθετικός. Τότε γυρνάει το μάτι μου.
Πότε αισθάνεσαι θιγμένος;
Οταν λένε ότι δεν έχω μυαλό. Με ποιο δικαίωμα κρίνεις εσύ το μυαλό μου χωρίς να με ξέρεις; Χάρη σε αυτό το μυαλό έφτασα εδώ. Στα 27 μου κάνω αυτό που μου αρέσει, πληρώνομαι καλά, βοηθάω την οικογένειά μου. Με καίει όταν το ακούω αυτό, με διαλύει. Το θεωρώ χυδαίο και ανήθικο. Καλά, όταν με αποκαλούν αλήτη ή παλιόπαιδο το υπερηφανεύομαι πια.
Σωστά, αλλά είναι μέρος της δουλειάς σου να εκτίθεσαι στον κάθε κακεντρεχή. Οπως και της δικής μας.
Σ’ αυτό έχεις δίκιο. Δεν πληρωνόμαστε μόνο για να σκάμε την μπάλα. Αλλά εγώ, το κακό παιδί, μπορεί να μην έχω μισό ευρώ στην τσέπη επειδή βοηθάω δέκα άτομα. Αλλος μπορεί να παρουσιάζει το καλύτερο πρόσωπο και μετά να χτυπάει με το αυτοκίνητό του τα σκυλάκια ή να φτύνει τους μετανάστες. Θεωρώ αστείο να με κρίνει κάποιος μόνο από αυτά που βλέπει στο γήπεδο. Ο μικρόκοσμος του μπάσκετ είναι μόλις το 1/12 της καθημερινότητάς μου. Η ζωή ξεκινάει μετά από αυτό. Για να καταλάβεις πόσο διχασμένη προσωπικότητα είμαι, αλλάζω τον χαρακτήρα μου και μετά το μετανιώνω. Αν περάσει τώρα ένας και με βρίσει, θα τον αγνοήσω και μετά θα το μετανιώσω. Εάν πάλι τον βρίσω χειρότερα, θα μετανιώσω που τον έβρισα!
Μπορείς να χαρακτηρίσεις τον εαυτό σου με λίγα επίθετα;
Δεν το θέλω, αλλά αν το αφήσω στους δημοσιογράφους θα τα κάνετε πουτάνα. Λοιπόν, είμαι ένας ειλικρινής τύπος και σε όποιον αρέσω. Θα συμβούλευα τους πιτσιρικάδες να μείνουν αυθεντικοί και να μην υποκρίνονται. Ας θυσιάσουν και πέντε ευρώ ή λίγη φήμη. Προτιμώ την αξιοπρέπειά μου παρά να κερδίσω μια Ευρωλίγκα.
Ποιο πιστεύεις ότι είναι το πεπρωμένο σου; Πώς τελειώνει η δική σου ιστορία;
Θα ήθελα να κερδίσω τον σεβασμό όλων και να αφήσω το στίγμα μου. Να παίξω το μπάσκετ μου, αλλά να προοδεύσω και σε άλλα θέματα. Να ανοίξουν οι πνευματικοί ορίζοντές μου, να γίνω καλύτερος άνθρωπος, να αξιοποιήσω ό,τι έχω μέσα μου, να δημιουργήσω οικογένεια. Και να μείνω χαρούμενος όπως τώρα.
Και πώς θα ήθελες να σε θυμούνται στο μέλλον;
Να λένε, αυτοί οι λίγοι, ότι υπήρχε ένας καλός παίκτης, που ήταν διαφορετικός. Να θυμούνται όχι ότι ο Νίκος Παππάς έπαιζε μπάσκετ, αλλά ότι έπαιζε και μπάσκετ.
«Σε αυτή την εθνική μπορώ να παίξω»
Υποθέτω ότι σε πονάει που δεν είσαι μέλος της εθνικής.
Δεν ξέρω πώς μπορώ να σε πείσω για το αντίθετο. Δεν έχω φτάσει σε σημείο να την έχω πάνω απ’ όλα. Κάπου βάζω έναν κόφτη. Ούτε η εθνική έχει ανάγκη τον Παππά. Δεν θα πήγαινα με ένα πόδι, ούτε για να κάθομαι στην άκρη του πάγκου.
Αυτός ήταν ο λόγος που έφυγες από το Καρπενήσι το 2013;
Με είχαν φωνάξει για να κοπώ. Ενιωθα σαν μαύρο πρόβατο, σαν να μου έκαναν χάρη που με καλούσαν. Έφευγε η ομάδα για φιλικά και ο Τρινκιέρι με άφηνε πίσω για προπονήσεις. Δεν μου άξιζε αυτή η ισοπέδωση, να με έχουν 16ο παίκτη. Ήμουν πρώτος σκόρερ της Α1, με μεταγραφή στον Παναθηναϊκό και βλέψεις πρωταθλητισμού. Δεν είχα πάει για εργάτης, ούτε για να βοηθήσω τον Σπανούλη και τον Ζήση να βελτιωθούν. Ευχαρίστησα πολύ και έφυγα, δίχως να τσακωθώ.
Ο Κατσικάρης δεν σε κάλεσε ποτέ.
Πέρυσι ένιωθα ετοιμοπόλεμος και θα πήγαινα κανονικά. Το 2014 δεν ήμουν σε καλή κατάσταση, ενώ το 2015 είχα σοβαρό τραυματισμό. Ισως να μη με γουστάρει αυτός ο άνθρωπος, από την εποχή του Μπιλμπάο κιόλας, όταν με έκοψε και με άφησε να βολοδέρνω δέκα μήνες στην Αθήνα. Δεν μπορώ να εκφραστώ θετικά για αυτόν. Τα αισθήματα είναι αμοιβαία. Από μακριά και αγαπημένοι.
Αφού θα πήγαινες στην εθνική με προπονητή τον Κατσικάρη, θα πήγαινες με οποιονδήποτε.
Πάλι θα έφευγα, όμως, αν συναντούσα δυσάρεστες καταστάσεις! Ούτε με ενδιαφέρει να γλιτώσω το κράξιμο. Θα μου πεις, σπίτι σου είναι για να μπαινοβγαίνεις όποτε θέλεις; Προφανώς όχι, αλλά έτσι είμαι εγώ, έτσι λειτουργώ σε όλα. Δεν ξέρω, ίσως μπαίνει πάλι στη μέση η ασπίδα του εγωισμού μου. Τα ζυγίζω και δεν μου βγαίνουν. Κουράστηκα και ξενέρωσα να εξηγώ κάθε χρόνο στον κύκλο μου για ποιον λόγο δεν με κάλεσαν και να διαβάζω τις σχετικές δηλώσεις των προπονητών.
Φέτος περιμένεις πρόσκληση από την εθνική;
Νομίζω ότι μου ταιριάζει το νέο περιβάλλον, άσχετα με το πρόσωπο του προπονητή. Με τα περισσότερα παιδιά έχουμε ανδρωθεί μαζί. Το θέλω αυτό το παράσημο. Δεν είναι να πεις ότι βαριέμαι, έτσι κι αλλιώς όλο το καλοκαίρι παίζω μπάσκετ και ιδρώνω. Θα τα δώσω όλα αν με καλέσουν. Νιώθω ότι σε αυτή την ομάδα μπορώ να παίξω. Ας μιμηθούμε τους Ισπανούς, που ανακοινώνουν εξαρχής τη δωδεκάδα και καλούν τρεις τέσσερις παίκτες χαμηλότερου επιπέδου που ξέρουν ότι θα κοπούν. Στρογγύλεψε σε παρακαλώ λίγο τις γωνίες σε αυτά που είπα, διότι θέλω πολύ να παίξω στην εθνική…
